മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം134

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം134

1 [ം]
     നൈവ രാജ്ഞാ ദരഃ കാര്യോ ജാതു കസ്യാം ചിദ് ആപദി
     അഥ ചേദ് അപി ദീർണഃ സ്യാൻ നൈവ വർതേത ദീർണവത്
2 ദീർണം ഹി ദൃഷ്ട്വാ രാജാനം സർവം ഏവാനുദീര്യതേ
     രാഷ്ട്രം ബലം അമാത്യാശ് ച പൃഥക് കുർവന്തി തേ മതിം
3 ശത്രൂൻ ഏകേ പ്രപദ്യന്തേ പ്രജഹത്യ് അപരേ പുനഃ
     അന്വ് ഏകേ പ്രജിഹീർഷന്തി യേ പുരസ്താദ് വിമാനിതാഃ
4 യ ഏവാത്യന്ത സുഹൃദസ് ത ഏനം പര്യുപാസതേ
     അശക്തയഃ സ്വസ്തി കാമാ ബദ്ധവത്സാ ഇഡാ ഇവ
     ശോചന്തം അനുശോചന്തി പ്രതീതാൻ ഇവ ബാന്ധവാൻ
5 അപി തേ പൂജിതാഃ പൂർവം അപി തേ സുഹൃദോ മതാഃ
     യേ രാഷ്ട്രം അഭിമന്യന്തേ രാജ്ഞോ വ്യസനം ഈയുഷഃ
     മാ ദീദരസ് ത്വം സുഹൃദോ മാ ത്വാം ദീർണം പ്രഹാസിഷുഃ
6 പ്രഭാവം പൗരുഷം ബുദ്ധിം ജിജ്ഞാസന്ത്യാ മയാ തവ
     ഉല്ലപന്ത്യാ സമാശ്വാസം ബലവാൻ ഇവ ദുർബലം
7 യദ്യ് ഏതത് സംവിജാനാസി യദി സമ്യഗ് ബ്രവീമ്യ് അഹം
     കൃത്വാസൗമ്യം ഇവാത്മാനം ജയായോത്തിഷ്ഠ സഞ്ജയ
8 അസ്തി നഃ കോശനിചയോ മഹാൻ അവിദിതസ് തവ
     തം അഹം വേദ നാന്യസ് തം ഉപസമ്പാദയാമി തേ
9 സന്തി നൈകശതാ ഭൂയഃ സുഹൃദസ് തവ സഞ്ജയ
     സുഖദുഃഖസഹാ വീര ശതാർഹാ അനിവർതിനഃ
10 താദൃശാ ഹി സഹായാ വൈ പുരുഷസ്യ ബുഭൂഷതഃ
    ഈഷദ് ഉജ്ജിഹതഃ കിം ചിത് സചിവാഃ ശത്രുകർശനാഃ
11 കസ്യ ത്വ് ഈദൃശകം വാക്യം ശ്രുത്വാപി സ്വൽപ ചേതസഃ
    തമോ ന വ്യപഹന്യേത സുചിത്രാർഥ പദാക്ഷരം
12 ഉദകേ ധൂർ ഇയം ധാര്യാ സർതവ്യം പ്രവണേ മയാ
    യസ്യ മേ ഭവതീ നേത്രീ ഭവിഷ്യദ് ഭൂതദർശിനീ
13 അഹം ഹി വചനം ത്വത്തഃ ശുശ്രൂഷുർ അപരാപരം
    കിം ചിത് കിം ചിത് പ്രതിവദംസ് തൂഷ്ണീം ആസം മുഹുർ മുഹുഃ
14 അതൃപ്യന്ന് അമൃതസ്യേവ കൃച്ഛ്രാൽ ലബ്ധസ്യ ബാന്ധവാത്
    ഉദ്യച്ഛാമ്യ് ഏഷ ശത്രൂണാം നിയമായ ജയായ ച
15 സദശ്വ ഇവ സ ക്ഷിപ്തഃ പ്രണുന്നോ വാക്യസായകൈഃ
    തച് ചകാര തഥാ സർവം യഥാവദ് അനുശാസനം
16 ഇദം ഉദ്ധർഷണം ഭീമം തേജോവർധനം ഉത്തമം
    രാജാനം ശ്രാവയേൻ മന്ത്രീ സീദന്തം ശത്രുപീഡിതം
17 ജയോ നാമേതിഹാസോ ഽയം ശ്രോതവ്യോ വിജിഗീഷുണാ
    മഹീം വിജയതേ ക്ഷിപ്രം ശ്രുത്വാ ശത്രൂംശ് ച മർദതി
18 ഇദം പുംസവനം ചൈവ വീരാജനനം ഏവ ച
    അഭീക്ഷ്ണം ഗർഭിണീ ശ്രുത്വാ ധ്രുവം വീരം പ്രജായതേ
19 വിദ്യാ ശൂരം തപഃ ശൂരം ദമശൂരം തപസ്വിനം
    ബ്രാഹ്മ്യാ ശ്രിയാ ദീപ്യമാനം സാധുവാദേന സംമതം
20 അർചിഷ്മന്തം ബലോപേതം മഹാഭാഗം മഹാരഥം
    ധൃഷ്ടവന്തം അനാധൃഷ്യം ജേതാരം അപരാജിതം
21 നിയന്താരം അസാധൂനാം ഗോപ്താരം ഹർമ ചാരിണാം
    തദർഥം ക്ഷത്രിയാ സൂതേ വീരം സത്യപരാക്രമം