മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം5

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം5

1 [ഷൗനക]
     പുരാണം അഖിലം താത പിതാ തേ ഽധീതവാൻ പുരാ
     കച് ചിത് ത്വം അപി തത് സർവം അധീഷേ ലോമഹർഷണേ
2 പുരാണേ ഹി കഥാ ദിവ്യാ ആദിവംശാശ് ച ധീമതാം
     കഥ്യന്തേ താഃ പുരാസ്മാഭിഃ ശ്രുതാഃ പൂർവം പിതുസ് തവ
3 തത്ര വംശം അഹം പൂർവം ശ്രോതും ഇച്ഛാമി ഭാർഗവം
     കഥയസ്വ കഥാം ഏതാം കല്യാഃ സ്മ ശ്രവണേ തവ
4 [സ്]
     യദ് അധീതം പുരാ സമ്യഗ് ദ്വിജശ്രേഷ്ഠ മഹാത്മഭിഃ
     വൈശമ്പായന വിപ്രാദ്യൈസ് തൈശ് ചാപി കഥിതം പുരാ
5 യദ് അധീതം ച പിത്രാ മേ സമ്യക് ചൈവ തതോ മയാ
     തത് താവച് ഛൃണു യോ ദേവൈഃ സേന്ദ്രൈഃ സാഗ്നിമരുദ് ഗണൈഃ
     പൂജിതഃ പ്രവരോ വംശോ ഭൃഗൂണാം ഭൃഗുനന്ദന
6 ഇമം വംശം അഹം ബ്രഹ്മൻ ഭാർഗവം തേ മഹാമുനേ
     നിഗദാമി കഥാ യുക്തം പുരാണാശ്രയ സംയുതം
7 ഭൃഗോഃ സുദയിതഃ പുത്രശ് ച്യവനോ നാമ ഭാർഗവഃ
     ച്യവനസ്യാപി ദായാദഃ പ്രമതിർ നാമ ധാർമികഃ
     പ്രമതേർ അപ്യ് അഭൂത് പുത്രോ ഘൃതാച്യാം രുരുർ ഇത്യ് ഉത
8 രുരോർ അപി സുതോ ജജ്ഞേ ശുനകോ വേദപാരഗഃ
     പ്രമദ്വരായാം ധർമാത്മാ തവ പൂർവപിതാമഹാത്
9 തപസ്വീ ച യശസ്വീ ച ശ്രുതവാൻ ബ്രഹ്മവിത്തമഃ
     ധർമിഷ്ഠഃ സത്യവാദീ ച നിയതോ നിയതേന്ദ്രിയഃ
10 [ഷ്]
    സൂതപുത്ര യഥാ തസ്യ ഭാർഗവസ്യ മഹാത്മനഃ
    ച്യവനത്വം പരിഖ്യാതം തൻ മമാചക്ഷ്വ പൃച്ഛതഃ
11 [സ്]
    ഭൃഗോഃ സുദയിതാ ഭാര്യാ പുലോമേത്യ് അഭിവിശ്രുതാ
    തസ്യാം ഗർഭഃ സമഭവദ് ഭൃഗോർ വീര്യസമുദ്ഭവഃ
12 തസ്മിൻ ഗർഭേ സംഭൃതേ ഽഥ പുലോമായാം ഭൃഗൂദ്വഹ
    സമയേ സമശീലിന്യാം ധർമപത്ന്യാം യശസ്വിനഃ
13 അഭിഷേകായ നിഷ്ക്രാന്തേ ഭൃഗൗ ധർമഭൃതാം വരേ
    ആശ്രമം തസ്യ രക്ഷോ ഽഥ പുലോമാഭ്യാജഗാമ ഹ
14 തം പ്രവിശ്യാശ്രമം ദൃഷ്ട്വാ ഭൃഗോർ ഭാര്യാം അനിന്ദിതാം
    ഹൃച്ഛയേന സമാവിഷ്ടോ വിചേതാഃ സമപദ്യത
15 അഭ്യാഗതം തു തദ് രക്ഷഃ പുലോമാ ചാരുദർശനാ
    ന്യമന്ത്രയത വന്യേന ഫലമൂലാദിനാ തദാ
16 താം തു രക്ഷസ് തതോ ബ്രഹ്മൻ ഹൃച്ഛയേനാഭിപീഡിതം
    ദൃഷ്ട്വാ ഹൃഷ്ടം അഭൂത് തത്ര ജിഹീർഷുസ് താം അനിന്ദിതാം
17 അഥാഗ്നിശരണേ ഽപശ്യജ് ജ്വലിതം ജാതവേദസം
    തം അപൃച്ഛത് തതോ രക്ഷഃ പാവകം ജ്വലിതം തദാ
18 ശംസ മേ കസ്യ ഭാര്യേയം അഗ്നേ പൃഷ്ട ഋതേന വൈ
    സത്യസ് ത്വം അസി സത്യം മേ വദ പാവകപൃച്ഛതേ
19 മയാ ഹീയം പൂർവവൃതാ ഭാര്യാർഥേ വരവർണിനീ
    പശ്ചാത് ത്വ് ഇമാം പിതാ പ്രാദാദ് ഭൃഗവേ ഽനൃതകാരിണേ
20 സേയം യദി വരാരോഹാ ഭൃഗോർ ഭാര്യാ രഹോഗതാ
    തഥാ സത്യം സമാഖ്യാഹി ജിഹീർഷാമ്യ് ആശ്രമാദ് ഇമാം
21 മന്യുർ ഹി ഹൃദയം മേ ഽദ്യ പ്രദഹന്ന് ഇവ തിഷ്ഠതി
    മത് പുർവ ഭാര്യാം യദ് ഇമാം ഭൃഗുഃ പ്രാപ സുമധ്യമാം
22 തദ് രക്ഷ ഏവം ആമന്ത്ര്യ ജ്വലിതം ജാതവേദസം
    ശങ്കമാനോ ഭൃഗോർ ഭാര്യാം പുനഃ പുനർ അപൃച്ഛത
23 ത്വം അഗ്നേ സർവഭൂതാനാം അന്തശ് ചരസി നിത്യദാ
    സാക്ഷിവത് പുണ്യപാപേഷു സത്യം ബ്രൂഹി കവേ വചഃ
24 മത് പൂർവഭാര്യാപഹൃതാ ഭൃഗുണാനൃത കാരിണാ
    സേയം യദി തഥാ മേ ത്വം സത്യം ആഖ്യാതും അർഹസി
25 ശ്രുത്വാ ത്വത്തോ ഭൃഗോർ ഭാര്യാം ഹരിഷ്യാമ്യ് അഹം ആശ്രമാത്
    ജാതവേദഃ പശ്യതസ് തേ വദ സത്യാം ഗിരം മമ
26 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ സപ്താർചിർ ദുഃഖിതോ ഭൃശം
    ഭീതോ ഽനൃതാച് ച ശാപാച് ച ഭൃഗോർ ഇത്യ് അബ്രവീച് ഛനൈഃ