മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം214

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 214

1 [വൈ]
     ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥേ വസന്തസ് തേ ജഘ്നുർ അന്യാൻ നരാധിപാൻ
     ശാസനാദ് ധൃതരാഷ്ട്രസ്യ രാജ്ഞഃ ശാന്തനവസ്യ ച
2 ആശ്രിത്യ ധർമരാജാനം സർവലോകോ ഽവസത് സുഖം
     പുണ്യലക്ഷണകർമാണം സ്വദേഹം ഇവ ദേഹിനഃ
3 സ സമം ധർമകാമാർഥാൻ സിഷേവേ ഭരതർഷഭഃ
     ത്രീൻ ഇവാത്മസമാൻ ബന്ധൂൻ ബന്ധുമാൻ ഇവ മാനയൻ
4 തേഷാം സമഭിഭക്താനാം ക്ഷിതൗ ദേഹവതാം ഇവ
     ബഭൗ ധർമാർഥകാമാനാം ചതുർഥ ഇവ പാർഥിവഃ
5 അധ്യേതാരം പരം വേദാഃ പ്രയോക്താരം മഹാധ്വരാഃ
     രക്ഷിതാരം ശുഭം വർണാ ലേഭിരേ തം ജനാധിപം
6 അധിഷ്ഠാനവതീ ലക്ഷ്മീഃ പരായണവതീ മതിഃ
     ബന്ധുമാൻ അഖിലോ ധർമസ് തേനാസീത് പൃഥിവീക്ഷിതാ
7 ഭ്രാതൃഭിഃ സഹിതോ രാജാ ചതുർഭിർ അധികം ബഭൗ
     പ്രയുജ്യമാനൈർ വിതതോ വേദൈർ ഇവ മഹാധ്വരഃ
8 തം തു ധൗമ്യാദയോ വിപ്രാഃ പരിവാര്യോപതസ്ഥിരേ
     ബൃഹസ്പതിസമാ മുഖ്യാഃ പ്രജാപതിം ഇവാമരാഃ
9 ധർമരാജേ അതിപ്രീത്യാ പൂർണചന്ദ്ര ഇവാമലേ
     പ്രജാനാം രേമിരേ തുല്യം നേത്രാണി ഹൃദയാനി ച
10 ന തു കേവലദൈവേന പ്രജാ ഭാവേന രേമിരേ
    യദ് ബഭൂവ മനഃകാന്തം കർമണാ സ ചകാര തത്
11 ന ഹ്യ് അയുക്തം ന ചാസത്യം നാനൃതം ന ച വിപ്രിയം
    ഭാഷിതം ചാരു ഭാഷസ്യ ജജ്ഞേ പാർഥസ്യ ധീമതഃ
12 സ ഹി സർവസ്യ ലോകസ്യ ഹിതം ആത്മന ഏവ ച
    ചികീർഷുഃ സുമഹാതേജാ രേമേ ഭരതസത്തമഃ
13 തഥാ തു മുദിതാഃ സർവേ പാണ്ഡവാ വിഗതജ്വരാഃ
    അവസൻ പൃഥിവീപാലാംസ് ത്രാസയന്തഃ സ്വതേജസാ
14 തതഃ കതിപയാഹസ്യ ബീഭത്സുഃ കൃഷ്ണം അബ്രവീത്
    ഉഷ്ണാനി കൃഷ്ണ വർതന്തേ ഗച്ഛാമോ യമുനാം പ്രതി
15 സുഹൃജ്ജനവൃതാസ് തത്ര വിഹൃത്യ മധുസൂദന
    സായാഹ്നേ പുനർ ഏഷ്യാമോ രോചതാം തേ ജനാർദന
16 [വാസു]
    കുന്തീ മാതർ മമാപ്യ് ഏതദ് രോചതേ യദ് വയം ജലേ
    സുഹൃജ്ജനവൃതാഃ പാർഥ വിഹരേമ യഥാസുഖം
17 [വൈ]
    ആമന്ത്ര്യ ധർമരാജാനം അനുജ്ഞാപ്യ ച ഭാരത
    ജഗ്മതുഃ പാർഥ ഗോവിന്ദൗ സുഹൃജ്ജനവൃതൗ തതഃ
18 വിഹാരദേശം സമ്പ്രാപ്യ നാനാദ്രുമവദ് ഉത്തമം
    ഗൃഹൈർ ഉച്ചാവചൈർ യുക്തം പുരന്ദര ഗൃഹോപമം
19 ഭക്ഷ്യൈർ ഭോജ്യൈശ് ച പേയൈശ് ച രസവദ്ഭിർ മഹാധനൈഃ
    മാല്യൈശ് ച വിവിധൈർ യുക്തം യുക്തം വാർഷ്ണേയ പാർഥയോഃ
20 ആവിവേശതുർ ആപൂർണം രത്നൈർ ഉച്ചാവചൈഃ ശുഭൈഃ
    യഥോപജോഷം സർവശ് ച ജനശ് ചിക്രീഡ ഭാരത
21 വനേ കാശ് ചിജ് ജലേ കാശ് ചിത് കാശ് ചിദ് വേശ്മസു ചാംഗനാഃ
    യഥാ ദേശം യഥാ പ്രീതിചിക്രീഡുഃ കൃഷ്ണ പാർഥയോഃ
22 ദ്രൗപദീ ച സുഭദ്രാ ച വാസാംസ്യ് ആഭരണാനി ച
    പ്രയച്ഛേതാം മഹാർഹാണി സ്ത്രീണാം തേ സ്മ മദോത്കടേ
23 കാശ് ചിത് പ്രഹൃഷ്ടാ നനൃതുശ് ചുക്രുശുശ് ച തഥാപരാഃ
    ജഹസുശ് ചാപരാ നാര്യഃ പപുശ് ചാന്യാ വരാസവം
24 രുരുദുശ് ചാപരാസ് തത്ര പ്രജഘ്നുശ് ച പരസ്പരം
    മന്ത്രയാം ആസുർ അന്യാശ് ച രഹസ്യാനി പരസ്പരം
25 വേണുവീണാ മൃദംഗാനാം മനോജ്ഞാനാം ച സർവശഃ
    ശബ്ദേനാപൂര്യതേ ഹ സ്മ തദ് വനം സുസമൃദ്ധിമത്
26 തസ്മിംസ് തഥാ വർതമാനേ കുരു ദാശാർഹനന്ദനൗ
    സമീപേ ജഗ്മതുഃ കം ചിദ് ഉദ്ദേശം സുമനോഹരം
27 തത്ര ഗത്വാ മഹാത്മാനൗ കൃഷ്ണൗ പരപുരഞ്ജയൗ
    മഹാർഹാസനയോ രാജംസ് തതസ് തൗ സംനിഷീദതുഃ
28 തത്ര പൂർവവ്യതീതാനി വിക്രാന്താനി രതാനി ച
    ബഹൂനി കഥയിത്വാ തൗ രേമാതേ പാർഥ മാധവൗ
29 തത്രോപവിഷ്ടൗ മുദിതൗ നാകപൃഷ്ഠേ ഽശ്വിനാവ് ഇവ
    അഭ്യഗച്ഛത് തദാ വിപ്രോ വാസുദേവധനഞ്ജയൗ
30 ബൃഹച് ഛാല പ്രതീകാശഃ പ്രതപ്തകനകപ്രഭഃ
    ഹരി പിംഗോ ഹരി ശ്മശ്രുഃ പ്രമാണായാമതഃ സമഃ
31 തരുണാദിത്യസങ്കാശഃ കൃഷ്ണ വാസാ ജടാധരഃ
    പദ്മപത്രാനനഃ പിംഗസ് തേജസാ പ്രജ്വലന്ന് ഇവ
32 ഉപസൃഷ്ടം തു തം കൃഷ്ണൗ ഭ്രാജമാനം ദ്വിജോത്തമം
    അർജുനോ വാസുദേവശ് ച തൂർണം ഉത്പത്യ തസ്ഥതുഃ