മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം202

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 202

1 [നാരദ]
     ഉത്സവേ വൃത്തമാത്രേ തു ത്രൈലോക്യാകാങ്ക്ഷിണാവ് ഉഭൗ
     മന്ത്രയിത്വാ തതഃ സേനാം താവ് ആജ്ഞാപയതാം തദാ
 2 സുഹൃദ്ഭിർ അഭ്യനുജ്ഞാതൗ ദൈത്യ വൃദ്ധൈശ് ച മന്ത്രിഭിഃ
     കൃത്വാ പ്രാസ്ഥാനികം രാത്രൗ മഘാസു യയതുസ് തദാ
 3 ഗദാ പട്ടിശധാരിണ്യാ ശൂലമുദ്ഗര ഹസ്തയാ
     പ്രസ്ഥിതൗ സഹധർമിണ്യാ മഹത്യാ ദൈത്യ സേനയാ
 4 മംഗലൈഃ സ്തുതിഭിശ് ചാപി വിജയപ്രതിസംഹിതൈഃ
     ചാരണൈഃ സ്തൂയമാനൗ തു ജഗ്മതുഃ പരയാ മുദാ
 5 താവ് അന്തരിക്ഷം ഉത്പത്യ ദൈത്യൗ കാമഗമാവ് ഉഭൗ
     ദേവാനാം ഏവ ഭവനം ജഗ്മതുർ യുദ്ധദുർമദൗ
 6 തയോർ ആഗമനം ജ്ഞാത്വാ വരദാനം ച തത് പ്രഭോഃ
     ഹിത്വാ ത്രിവിഷ്ടപം ജഗ്മുർ ബ്രഹ്മലോകം തതഃ സുരാഃ
 7 താൻ ഇന്ദ്രലോകം നിർജിത്യ യക്ഷരക്ഷോഗണാംസ് തഥാ
     ഖേചരാണ്യ് അപി ഭൂതാനി ജിഗ്യതുസ് തീവ്രവിക്രമൗ
 8 അന്തർ ഭൂമിഗതാൻ നാഗാഞ് ജിത്വാ തൗ ച മഹാസുരൗ
     സമുദ്രവാസിനഃ സർവാൻ മ്ലേച്ഛ ജാതീൻ വിജിഗ്യതുഃ
 9 തതഃ സർവാം മഹീം ജേതും ആരബ്ധാവ് ഉഗ്രശാസനൗ
     സൈനികാംശ് ച സമാഹൂയ സുതീക്ഷ്ണാം വാചം ഊചതുഃ
 10 രാജർഷയോ മഹായജ്ഞൈർ ഹവ്യകവ്യൈർ ദ്വിജാതയഃ
    തേജോബലം ച ദേവാനാം വർധയന്തി ശ്രിയം തഥാ
11 തേഷാം ഏവം പ്രവൃദ്ധാനാം സർവേഷാം അസുരദ്വിഷാം
    സംഭൂയ സർവൈർ അസ്മാഭിഃ കാര്യഃ സർവാത്മനാ വധഃ
12 ഏവം സർവാൻ സമാദിശ്യ പൂർവതീരേ മഹോദധേഃ
    ക്രൂരാം മതിം സമാസ്ഥായ ജഗ്മതുഃ സർവതോ മുഖം
13 യജ്ഞൈർ യജന്തേ യേ കേ ചിദ് യാജനന്തി ച യേ ദ്വിജാഃ
    താൻ സർവാൻ പ്രസഭം ദൃഷ്ട്വാ ബലിനൗ ജഘ്നതുസ് തദാ
14 ആശ്രമേഷ്വ് അഗ്നിഹോത്രാണി ഋഷീണാം ഭാവിതാത്മനാം
    ഗൃഹീത്വാ പ്രക്ഷിപന്ത്യ് അപ്സു വിശ്രബ്ധാഃ സൈനികാസ് തയോഃ
15 തപോധനൈശ് ച യേ ശാപാഃ ക്രുദ്ധൈർ ഉക്താ മഹാത്മഭിഃ
    നാക്രാമന്തി തയോസ് തേ ഽപി വരദാനേന ജൃംഭതോഃ
16 നാക്രാമന്തി യദാ ശാപാ ബാണാ മുക്താഃ ശിലാസ്വ് ഇവ
    നിയമാംസ് തദാ പരിത്യജ്യ വ്യദ്രവന്ത ദ്വിജാതയഃ
17 പൃഥിവ്യാം യേ തപഃസിദ്ധാ ദാന്താഃ ശമ പരായണാഃ
    തയോർ ഭയാദ് ദുദ്രുവുസ് തേ വൈനതേയാദ് ഇവോരഗാഃ
18 മഥിതൈർ ആശ്രമൈർ ഭഗ്നൈർ വികീർണകലശസ്രുവൈഃ
    ശൂന്യം ആസീജ് ജഗത് സർവം കാലേനേവ ഹതം യഥാ
19 രാജർഷിഭിർ അദൃശ്യദ്ഭിർ ഋഷിഭിശ് ച മഹാസുരൗ
    ഉഭൗ വിനിശ്ചയം കൃത്വാ വികുർവാതേ വധൈഷിണൗ
20 പ്രഭിന്നകരടൗ മത്തൗ ഭൂത്വാ കുഞ്ജരരൂപിണൗ
    സംലീനാൻ അപി ദുർഗേഷു നിന്യതുർ യമസാദനം
21 സിംഹൗ ഭൂത്വാ പുനർ വ്യാഘ്രൗ പുനശ് ചാന്തർ ഹിതാവ് ഉഭൗ
    തൈസ് തൈർ ഉപായൈസ് തൗ ക്രൂദാവ് ഋഷീൻ ദൃഷ്ട്വാ നിജഘ്നതുഃ
22 നിവൃത്തയജ്ഞസ്വാധ്യായാ പ്രണഷ്ടനൃപതിദ്വിജാ
    ഉത്സന്നോത്സവ യജ്ഞാ ച ബഭൂവ വസുധാ തദാ
23 ഹാഹാഭൂതാ ഭയാർതാ ച നിവൃത്തവിപണാപണാ
    നിവൃത്തദേവകാര്യാ ച പുണ്യോദ്വാഹ വിവർജിതാ
24 നിവൃത്തകൃഷിഗോരക്ഷാ വിധ്വസ്തനഗരാശ്രമാ
    അസ്ഥി കങ്കാല സങ്കീർണാ ഭൂർ ബഭൂവോഗ്ര ദർശനാ
25 നിവൃത്തപിതൃകാര്യം ച നിർവഷട്കാരമംഗലം
    ജഗത് പ്രതിഭയാകാരം ദുഷ്പ്രേക്ഷ്യം അഭവത് തദാ
26 ചന്ദ്രാദിത്യൗ ഗ്രഹാസ് താരാ നക്ഷത്രാണി ദിവൗകസഃ
    ജഗ്മുർ വിഷാദം തത് കർമ ദൃഷ്ട്വാ സുന്ദോപസുന്ദയോഃ
27 ഏവം സർവാ ദിശോ ദൈത്യൗ ജിത്വാ ക്രൂരേണ കർമണാ
    നിഃസപത്നൗ കുരുക്ഷേത്രേ നിവേശം അഭിചക്രമുഃ