മഹാഭാരതം മൂലം/അശ്വമേധികപർവം/അധ്യായം15
| ←അധ്യായം14 | മഹാഭാരതം മൂലം/അശ്വമേധികപർവം രചന: അധ്യായം15 |
അധ്യായം16→ |
1 [ജ്]
വിജിതേ പാണ്ഡവേയൈസ് തു പ്രശാന്തേ ച ദ്വിജോത്തമ
രാഷ്ട്രേ കിം ചക്രതുർ വീരൗ വാസുദേവധനഞ്ജയൗ
2 [വ്]
വിജിതേ പാണ്ഡവേയൈസ് തു പ്രശാന്തേ ച വിശാം പതേ
രാഷ്ട്രേ ബഭൂവതുർ ഹൃഷ്ടൗ വാസുദേവധനഞ്ജയൗ
3 വിജഹ്രാതേ മുദാ യുക്തൗ ദിവി ദേവേശ്വരാവ് ഇവ
തൗ വനേഷു വിചിത്രേഷു പർവതാനാം ച സാനുഷു
4 ശൈലേഷു രമണീയേഷു പല്വലേഷു നദീഷു ച
ചങ്ക്രമ്യമാണൗ സംഹൃഷ്ടാവ് അശ്വിനാവ് ഇവ നന്ദനേ
5 ഇന്ദ്രപ്രസ്ഥേ മഹാത്മാനൗ രേമാതേ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
പ്രവിശ്യ താം സഭാം രമ്യാം വിജഹ്രാതേ ച ഭാരത
6 തത്ര യുദ്ധകഥാശ് ചിത്രാഃ പരിക്ലേശാംശ് ച പാർഥിവ
കഥാ യോഗേ കഥാ യോഗേ കഥയാം ആസതുസ് തദാ
7 ഋഷീണാം ദേവതാനാം ച വംശാംസ് താവ് ആഹതുസ് തദാ
പ്രീയമാണൗ മഹാത്മാനൗ പുരാണാവ് ഋഷിസത്തമൗ
8 മധുരാസ് തു കഥാശ് ചിത്രാശ് ചിത്രാർഥ പദനിശ്ചയാഃ
നിശ്ചയജ്ഞഃ സ പാർഥായ കഥയാം ആസ കേശവഃ
9 പുത്രശോകാഭിസന്തപ്തം ജ്ഞാതീനാം ച സഹസ്രശഃ
കഥാഭിഃ ശമയാം ആസ പാർഥം ശൗരിർ ജനാർദനഃ
10 സ തം ആശ്വാസ്യ വിധിവദ് വിധാനജ്ഞോ മഹാതപാഃ
അപഹൃത്യാത്മനോ ഭാരം വിശശ്രാമേവ സാത്വതഃ
11 തതഃ കഥാന്തേ ഗോവിന്ദോ ഗുഡാകേശം ഉവാച ഹ
സാന്ത്വയഞ് ശ്ലക്ഷ്ണയാ വാചാ ഹേതുയുക്തം ഇദം വചഃ
12 വിജിതേയം ധരാ കൃത്സ്നാ സവ്യസാചിൻ പരന്തപ
ത്വദ് ബാഹുബലം ആശ്രിത്യ രാജ്ഞാ ധർമസുതേന ഹ
13 അസപത്നാം മഹീം ഭുങ്ക്തേ ധർമരാജോ യുധിഷ്ഠിരഃ
ഭീമസേനപ്രഭാവേന യമയോശ് ച നരോത്തമ
14 ധർമേണ രാജ്ഞാ ധർമജ്ഞ പ്രാപ്തം രാജ്യം അകണ്ടകം
ധർമേണ നിഹതഃ സംഖ്യേ സ ച രാജാ സുയോധനഃ
15 അധർമരുചയോ ലുബ്ധാഃ സദാ ചാപ്രിയ വാദിനഃ
ധാർതരാഷ്ട്രാ ദുരാത്മാനഃ സാനുബന്ധാ നിപാതിതാഃ
16 പ്രശാന്താം അഖിലാം പാർഥ പൃഥിവീം പൃഥിവീപതിഃ
ഭുങ്ക്തേ ധർമസുതോ രാജാ ത്വയാ ഗുപ്തഃ കുരൂദ്വഹ
17 രമേ ചാഹം ത്വയാ സാർധം അരണ്യേഷ്വ് അപി പാണ്ഡവ
കിം ഉ യത്ര ജനോ ഽയം വൈ പൃഥാ ചാമിത്രകർശന
18 യത്ര ധർമസുതോ രാജാ യത്ര ഭീമോ മഹാബലഃ
യത്ര മാദ്രവതീ പുത്രൗ രതിസ് തത്ര പരാ മമ
19 തഥൈവ സ്വർഗകൽപേഷു സഭോദ്ദേശേഷു ഭാരത
രമണീയേഷു പുണ്യേഷു സഹിതസ്യ ത്വയാനഘ
20 കാലോ മഹാംസ് ത്വ് അതീതോ മേ ശൂര പുത്രം അപശ്യതഃ
ബലദേവം ച കൗരവ്യ തഥാന്യാൻ വൃഷ്ണിപുംഗവാൻ
21 സോ ഽഹം ഗന്തും അഭീപ്സാമി പുരീം ദ്വാരവതീം പ്രതി
രോചതാം ഗമനം മഹ്യം തവാപി പുരുഷർഷഭ
22 ഉക്തോ ബഹുവിധം രാജാ തത്ര തത്ര യുധിഷ്ഠിരഃ
സ ഹ ഭീഷ്മേണ യദ്യ് ഉക്തം അസ്മാഭിഃ ശോകകാരിതേ
23 ശിഷ്ടോ യുധിഷ്ഠിരോ ഽസ്മാഭിഃ ശാസ്താ സന്ന് അപി പാണ്ഡവഃ
തേന തച് ച വചഃ സമ്യഗ് ഗൃഹീതം സുമഹാത്മനാ
24 ധർമപുത്രേ ഹി ധർമജ്ഞേ കൃതജ്ഞേ സത്യവാദിനി
സത്യം ധർമോ മതിശ് ചാഗ്ര്യാ സ്ഥിതിശ് ച സതതം സ്ഥിരാ
25 തദ്ഗത്വാ തം മഹാത്മാനം യദി തേ രോചതേ ഽർജുന
അസ്മദ് ഗമനസംയുക്തം വചോ ബ്രൂഹി ജനാധിപം
26 ന ഹി തസ്യാപ്രിയം കുര്യാം പ്രാണത്യാഗേ ഽപ്യ് ഉപസ്ഥിതേ
കുതോ ഗന്തും മഹാബാഹോ പുരീം ദ്വാരവതീം പ്രതി
27 സർവം ത്വ് ഇദം അഹം പാർഥ ത്വത് പ്രീതിഹിതകാമ്യയാ
ബ്രവീമി സത്യം കൗരവ്യ ന മിഥ്യൈതത് കഥം ചന
28 പ്രയോജനം ച നിർവൃത്തം ഇഹ വാസേ മമാർജുന
ധാർതരാഷ്ട്രോ ഹതോ രാജാ സബലഃ സപദാനുഗഃ
29 പൃഥിവീ ച വശേ താത ധർമപുത്രസ്യ ധീമതഃ
സ്ഥിതാ സമുദ്രവസനാ സ ശൈലവനകാനനാ
ചിതാ രത്നൈർ ബഹുവിധൈഃ കുരുരാജസ്യ പാണ്ഡവ
30 ധർമേണ രാജാ ധർമജ്ഞഃ പാതു സർവാം വസുന്ധരാം
ഉപാസ്യമാനോ ബഹുഭിഃ സിദ്ധൈശ് ചാപി മഹാത്മഭിഃ
സ്തൂയമാനശ് ച സതതം ബന്ദിഭിർ ഭരതർഷഭ
31 തൻ മയാ സഹ ഗത്വാദ്യ രാജാനം കുരുവർധനം
ആപൃച്ഛ കുരുശാർദൂല ഗമനം ദ്വാരകാം പ്രതി
32 ഇദം ശരീരം വസു യച് ച മേ ഗൃഹേ; നിവേദിതം പാർഥ സദാ യുധിഷ്ഠിരേ
പ്രിയശ് ച മാന്യശ് ച ഹി മേ യുധിഷ്ഠിരഃ; സദാ കുരൂണാം അധിപോ മഹാമതിഃ
33 പ്രയോജനം ചാപി നിവാസകാരണേ; ന വിദ്യതേ മേ ത്വദൃതേ മഹാഭുജ
സ്ഥിതാ ഹി പൃഥ്വീ തവ പാർഥ ശാസനേ; ഗുരോഃ സുവൃത്തസ്യ യുധിഷ്ഠിരസ്യ ഹ
34 ഇതീദം ഉക്തം സ തദാ മഹാത്മനാ; ജനാർദനേനാമിത വിക്രമോ ഽർജുനഃ
തഥേതി കൃച്ഛ്രാദ് ഇവ വാചം ഈരയഞ്; ജനാർധനം സമ്പ്രതിപൂജ്യ പാർഥിവ