രണ്ടാം പ്രകരണം ഇത്ഥം സൌഖ്യമതിന്റെ മഹത്വമറിയാൻ ദുഃഖങ്ങളും വ്യക്തമായ പൂവാസിജനങ്ങളിൽ സകലലോ കേശൻ കൊടുക്കുന്നിതേ. ൽ ഒട്ടേറീടും പ്രപഞ്ചത്തിനു പല പരിണാ മാദികാരങ്ങൾ പാർത്താൽ ദൃഷ്ടദൃഷ്ടങ്ങളായുണ്ട്; വയുടെ ശരിയാ യുള്ള ഹേതുക്കളെല്ലാം സ്പഷ്ടം ചൊല്ലാവതല്ലെങ്കിലുമതിനൊരുവൻ നാഥനായില്ലയെന്നായ് കഷ്ടം! ചൊല്ലുന്നു ലോകേ ചിലരിതു കഠിനം തന്നെ സന്ദേഹമില്ലാ. ന ചൊവ്വ ദൈവമുണ്ടെന്നൊരു മൊഴി; ഭുവനം സംഭവിച്ചു സ്വഭാവാ ലിയുള്ളാ യം പരമിതി ദൃഢമുൽ ഘോഷണം ചെയ്യുവാരും മെയ്യിൽ ദുസ്സാധമാകുന്നൊരു കഠിനഗതം വന്നുചേരുന്ന നേര അയ്യയ്യോ! ദൈവമേ! നീയഭയമരുളുകെ നോതിടും വീതശങ്കം, 6 ഇല്ലാ ദൈവമശേഷമായ ഭവനം താനേ സ്വഭാവത്തിനായ ലുല്ലാസേന ഭവിച്ചതാണു വഴിപോ ലെവമീ നിങ്ങളും, അല്ലാ, കണ്ടിതു ദൈവതത്ത്വമഖിലം വേണ്ടുംവിധം ഞാൻ, മുദാ ചൊല്ലാമായതു സൂക്ഷ്മമെന്നു ചിലരും ചൊല്ലുകില്ലെന്നിയേ. . എന്നാലീക രണ്ടുപക്ഷവുമാ വിശ്വാസ്യമല്ലെന്നതാ നെന്നാലോചനതന്നിലുള്ള ദൃഢമാം സിദ്ധാന്തസാരം സ ആ
