രം കോടി പശുക്കളെ കൊടുത്തു ഗുരുകോപം ശമിപ്പിക്കാ വുന്നതല്ലെ? അതുകൊണ്ടു ഊർജ്ജസ്വലവും കല്യാണപര വരകളുടെ ആസ്വാദന സാധനവും ആയ ശരീരത്തെ ര ക്ഷിക്കതന്നെ! പുറത്തിരുന്നു സിംമിങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ ഭാരം ക്രാന്തയായ നന്ദിനികരുണമായും കാതരമായും ദയാലുവാ യ രാജാവിന്റെ മുഖത്തുതന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടു കിടക്കുന്ന തുകണ്ടു് അദ്ദേഹം വീണ്ടും പറഞ്ഞു: “ക്ഷത്രിയശബ്ദം തന്നെ ക്ഷതങ്ങളിൽനിന്നു ത്രാണം ചെയ്യുന്നതുകൊണ്ടുണ്ടായതാ ണ്. അതുകൊണ്ട് ക്ഷത്രധർമ്മത്തിനു വിപരീതവൃത്തി യായവനു രാജ്യംകൊണ്ടു പ്രയോജനമെന്ത്? അന്യധേനു കൊടുത്തു മഹർഷിയെ അനുനയിക്കുന്നകാര്യം ശക മല്ല. ഈ പശു കാമധേനുവിൽനിന്നും ഒട്ടും കുറഞ്ഞതല്ല. പ്രസാദംകൊണ്ടു നിനക്കിതിനെ പ്രഹരിക്കുവാൻ സാ ധിച്ചു എന്നു മാത്രമേയുള്ളു. ഞാൻ അഹിംസയാണെന്നു നീ വിചാരിക്കുന്നപക്ഷം എന്റെ യശഃശരീരത്തെക്കുറി ദയാലുവായിരിക്കുക. മാദൃശന്മാർ പഞ്ചഭൂതമയമായ ശ രീരപിണ്ഡത്തെപ്പറ്റി അനാസ്ഥന്മാരാകുന്നു. ആഭാഷണ പൂർവ്വമാണു സഖ്യമുണ്ടാകുന്നതെന്നു പറയുന്നു. നാം തമ്മി ൽ ഇവിടെ സംഭാഷണത്തിനു സംഗതിയായി. അതുകൊ ണ്ടു സംബന്ധമുണ്ടായ എന്റെ അപേക്ഷയെ നിനക്കു നിരാകരിക്കാവുന്നതല്ല.” “എന്നാൽ അങ്ങനെയാകട്ടെ എന്നു സിംഹം സംവദിച്ചു. ഉടൻ രാജാവിന്റെ ബാഹു സ്തംഭനം മാറി. അദ്ദേഹം ആയുധങ്ങൾ താഴെവച്ചശേഷം സ്വദേഹത്തെ സിംഹത്തിനും ആഹാരമായി സമർപ്പിച്ചു. അധോമുഖനായി, ഉത്തരക്ഷണത്തിൽ സ്വമൂർദ്ധ
