താൾ:Ghoshayatra.djvu/23

“

കേട്ടാലും വീര! കേട്ടാലും ! കേട്ടാലും ദുരിതശാന്തി നമുക്കുണ്ടാകും ഗുരുകടാക്ഷപരമഭാഗ്യമുള്ളവനൊരു ദുരാധിവരികയില്ല മന്നവ ! (കേട്ടാലും) കൗന്തേയന്മാർക്കു സന്തോഷം കാന്താരേ വസിക്കുമ്പോഴും സന്താപമവർക്കില്ലേതും കനിവിയന്നമുനി ജനങ്ങളോടവ- രനിശമേവഘനശമേനചേർന്നിതു ദ്വൈതകാരണ്യേമേവുന്നു. (കേട്ടാലും) കൈതവങ്ങളവരോടു ചെയ്തതേതും ഫലിച്ചീല കരുണയുള്ള നരകവൈരിതന്നുടെ ചരണമുണ്ടുശരണമിന്നവർക്കിഹ. (കേട്ടാലും) തീർത്ഥങ്ങൾതോറും പാർത്ഥന്മാർ സാർത്ഥമാക്കി നാലാംപുരു- ഷാർത്ഥമവരാത്ത മോദം സരസിജാക്ഷചരിതസാർത്ഥകീർത്തന- വിരതമായി ദുരിതമായതൊക്കവേ. (കേട്ടാലും) കാടുകൾതന്നെ വീടുകൾ തോടുകൾ, നദികൾ, നല്ല കോടുകൾ പലതുണ്ടു അരുവിയാറുമരികെയുണ്ടു നല്ലൊരു വരിയിൽ വേണ്ടുമരിയുമുണ്ടുകൊറ്റിനു. (കേട്ടാലും) ജന്തുക്കളെല്ലാം ബന്ധുക്കൾ അന്തിക്കുമുച്ചയ്ക്കും വന്നോ- ർക്കത്താഴം പ്രാതലും നൽകും അടവിവാസമടവുനന്നുനന്നൊരു കടവുമില്ല തടവുമില്ലവർക്കിഹ. (കേട്ടാലും) ഉത്സാഹംപൂണ്ടുമേവുന്നു മത്സരംകൂടാത്തവർക്കു വത്സരം പതിനൊന്നായി വിരവിലിങ്ങുവരുവതിന്നു സംഗതി വരുമവർക്കു കരുതി വാണുകൊള്ളുക. (കേട്ടാലും)

”

ഓട്ടൻ വന്നു പറഞ്ഞൊരു വാക്കുകൾ
കേട്ടുകയർത്തുരചെയ്തു സുയോധനൻ.

“

ഒട്ടുമകംപുറമില്ലാതുള്ളൊരു യഷ്ടീ നില്ലു നിനക്കെന്തറിയാം ? നിന്നോടവരുടെ ഗുണദോഷങ്ങളി- ലൊന്നും ഞാനിഹ ചോദിച്ചീലാ.

”