മാഴ്കൽ, ലിന്റെ. s. 1. Laziness. 2. weariness, faintness,
fatigue.
മാഴ്കുന്നു, ഴ്കി, വാൻ. v. n. 1. To be lazy. 2. to be weary,
faint, fatigued.
മാറ, ിന്റെ. s. 1. The breast, chest, bosom. 2. a fathom.
3. a termination, or affix to verbs in general. മാറടിക്കു
ന്നു, 1. To contend, to dispute. 2. to beat the chest.
മാറടിപ്പ, ിന്റെ. 1. Contention, dispute. 2. beating
the chest.
മാറളവ, ിന്റെ. s. The measure of a fathom, or the
space between the tips of the fingers of either hand when
the arms are extended.
മാറാടുന്നു, ടി വാൻ. v. n. 1. To cheat, to swindle. 2.
to put in disorder, to derange, to invert, to place in con-
trary order, to put in an inverted manner. 3. to cover,
to copulate, used in reference to animals.
മാറാട്ടം, ത്തിന്റെ. s. 1. Fraud, tricking, denial, deten-
tion. 2. disorder, derangement, confusion, placing in
contrary order. 3. copulation, used in reference to ani-
mals.
മാറാൻ, ന്റെ. s. A kind of large yam of an inferior
kind.
മാറാപ്പ, ിന്റെ. s. A bundle, or burden carried on the
shoulders, a knapsack, a wallet, a traveller's bundle or
bag. മാറാപ്പുകെട്ടുന്നു, 1. To tie a bundle on the shoul-
ders. 2. to set out on a journey.
മാറാപ്പുകാരൻ, ന്റെ. s. A traveller who carries his
bundle on his shoulders.
മാറാല, യുടെ. s. A spider's web.
മാറിടം, ത്തിന്റെ. s. The breast, the chest.
മാറുന്നു, റി, വാൻ. v. a. & n. 1. To change or be changed,
to alter, to vary. 2. to turn. 3. to be turned into another
form. 4. to change money. 5. to turn back, to turn aside
or out of the way, to remove. 6. to lose or change an
employ or situation. 7. to trade, to barter. 8. to cease, as
rain, &c. 9. to leave, or subside, as fever, &c. 10. to
change a dress. 11. to exchange. 12. to abscond. 13. to
alter or vary in speech, to tergiversate. 14. to remove to
a distance. 15. to cover in. 16. to alter or amend one's
conduct. 17. to separate. 18. to disappear, to vanish. മാ
റിടുന്നു, 1. To contend, to dispute. 2. to undertake to do
a thing. മാറിപ്പൊകുന്നു, 1. To go out of the way, to
turn aside. 2. to lose or change a situation. മാറിനില്ക്കു
ന്നു, To stand or keep at a distance, to stand aloof, not
to interfere. മാറിവെക്കുന്നു, 1. To exchange, to put
one thing in place of another. 2. to cheat, to swindle.
|
മാറിപ്പറയുന്നു, To alter, to vary in speech, to tergiver-
sate, to say otherwise, to contradict.
മാറുപാട, ിന്റെ. s. 1. Perverseness. 2. confusion. 3.
change, corruption.
മാറ്റ, ിന്റെ. s. 1. Quality of gold, touch or degree of
fineness in gold or silver which appears on the touch-
stone. 2. change, accommodation with clean cloths as
by a washerman who supplies, for the time being, the
property of another.
3. change of one thing for another.
പത്തുമാറ്റുള്ള പൊന്ന, Gold of the finest kind. ത
ങ്കം. മാറ്റകുറവ, Difficiency in the required fineness
of gold.
മാറ്റക്കാരൻ, ന്റെ. s. 1. A petty merchant. 2. a changer,
an unstable person. 3. a cheat, a defrauder.
മാറ്റം, ത്തിന്റെ. s. 1. Change, alteration. 2. change
of form. 3. changing money. 4. turning. 5. removing,
removal. 6. change of employ or situation. 7. trade,
barter. 8. cessation. 9. subsiding, abating, as fever, &c
. 10. change of dress. 11. tergiversation, variation in speech.
12. change of conduct. 13. separation. 14. disappearance.
മാറ്റലർ, രുടെ. s. plu. Enemies. ശത്രുക്കൾ.
മാറ്റാണി, യുടെ. s. 1. A wedge. 2. a piece of wood or
iron used to drive out wooden nails or pegs.
മാറ്റാൻ, ന്റെ. s. An enemy. ശത്രു.
മാറ്റി, യുടെ. s. A frustrator, an unfortunate person.
മാറ്റിത്വം, ത്തിന്റെ. s. Frustration, failure, misfortune.
മാറ്റുകന്ന, ിന്റെ. s. A relay of buffaloes.
മാറ്റുകാള, യുടെ. s. A relay of oxen.
മാറ്റുന്നു, റ്റി, വാൻ. v. a. 1. To change, to alter a
thing. 2. to remove. 3. to vary. 4. to change without
substitution. 5. to substitute one thing for another. 6. to
barter. 7. to yoke. 8. to cause to cease. 9. to separate, to
put asunder. 10. to place at a distance. 11. to deprive of
a situation. 12. to hide, to conceal. 13. to cause to ab-
scond. മാറ്റിവെക്കുന്നു, 1. To transfer, to place other-
wise. 2. to put separate. 3. to hide. മാറ്റിആക്കുന്നു.
To appoint a substitute.
മാറ്റുവസ്ത്രം, ത്തിന്റെ. s. A change of raiment.
മാറ്റൊലി, യുടെ. s. Echo, reiterated or repeated sound.
മാറ്റൊലികൊള്ളുന്നു, To resound, to be reiterated.
മികവ, ിന്റെ. s. 1. Abundance, much. 2. plenty. 3.
wonder. മികവുകാട്ടുന്നു, To perform wonders.
മികുക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. n. 1. To be abundant. 2.
to increase, to abound. 3. to remain.
മിക്കതും, adv. Most, almost, mostly, chiefly.
മിക്കവാറും, adv. Almost, mostly, chiefly.
|
