pal. പ്രധാനം. 12. government. 13. happiness, felicity.
ആനന്ദം, ഭാഗ്യം. 14. purpose, intention. സിദ്ധാ
ന്തം. 15. thread, or warp. പാക്കുനൂൽ. തന്ത്രം കഴി
ക്കുന്നു, 1. To use devices or stratagems, &c. 2. to per-
form rites or ceremonies. തന്ത്രം കാട്ടുന്നു, 1. To shew
cunning, subtilty. 2. to motion with the hands in the
performance of any act or ceremony.
തന്ത്രിക,യുടെ. s. The creeping plant termed Heart-
leaved moon seed, Menispermum Cocculus or cardifolium.
ചിറ്റമൃത.
തന്ത്രീ,യുടെ. s. 1. The wire or string of a musical in-
strument. 2. a chief priest or sacrificer. 3. any string or
rope. 4. a king’s minister. 5. a crafty or cunning person.
തന്ദൂ,വിന്റെ. s. A spoon, or ladle. തവി.
തന്ദ്രാ,യുടെ. s. 1. Lassitude, exhaustion, weariness,
syncope. ആലസ്യം. 2. drowsiness, sleepiness, slug-
gishness. മടി.
തന്ദ്രാലു,വിന്റെ. s. A slothful, idle, or sluggish per-
son, one overcome with sleep or fatigue. കുഴമടിയൻ.
തന്ദ്രി,യുടെ. s. 1. Lassitude, idleness, sloth. മടി. 2.
sleepiness. ഉറക്കം. 3. exhaustion, fainting. ആലസ്യം.
തന്ദ്രിക,യുടെ. s. 1. Sloth. മട്ടി. 2. sleepiness. നിദ്രാ
മയക്കം.
തന്നില,യുടെ. s. 1. His state or condition. 2. self-re
spect.
തന്നിഷ്ടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Self-will, self-conceit. 2.
wilfulness, following one’s own purpose and inclination.
3. a being without restraint. 4. liberty. 5. spontaneous-
ness. തന്നിഷ്ടമായി, തന്നിഷ്ടപ്രകാരം, Of his own
will, or spontaneously, incidentally. തന്നിഷ്ടപ്രകാരം
നടക്കുന്നു, To roam at will.
തന്നുടെ for തന്റെ. Gen. His.
തന്നെ. Him, (accusative from താൻ, self.) It is also used
as an emphatic particle, as ഞാൻ തന്നെ, I myself.
അവൻ തന്നെ, He himself, even, indeed. adj. 1. A-
lone, sole, without a companion. 2. ten-fold. 3. self,
spontaneous, of one’s own self, or own accord. തന്നെ
ക്കുതന്നെ, Sufficient, neither more nor less. തന്നെ
ത്താൻ, He himself, self.
തന്നെപ്പൊറ്റി,യുടെ. s. A gluttonous man, one who
pampers or fills the belly.
തന്മാത്രം. ind. He himself, he alone.
തന്യതു,വിന്റെ. s. 1. Night. രാത്രി. 2. a musical
instrument. വാദ്യം.
തമ്പംഗി,യുടെ. s. A woman of a delicate or slender
form.
|
തമ്പീ,യുടെ. s. A delicate or slender woman.
തൻ for തന്റെ. His.
തന്റെ. gen. His, from താൻ, self.
തന്റെടക്കാരൻ,ന്റെ. s. 1. A proud man, a boaster.
2. a competent or able person. 3. a sensible man. 4. a
courageous person. 5. a dexterous man.
തന്റെടം,ത്തിന്റെ. s. 1. Self-competency, ability.
2. sense. 3. recollection. 4. courage. 5. dexterity, ability.
6. self-consequence. 7. pride, ostentation. 8. boasting.
9. life. 10. livelihood. തന്റെടം കഴിക്കുന്നു, To sup-
port life, to maintain one’s subsistence. തന്റെടം കാ
ട്ടുന്നു, To shew one’s power, dexterity, &c. തന്റെടം
നടിക്കുന്നു, To shew pride, ostentation, &c. തന്റെടം
പറയുന്നു, To boast.
തന്റെടമുള്ളവൻ,ന്റെ. s. 1. One who is compe-
tent. 2. sensible. 3. courageous. 4. dexterous. 5. proud,
ostentatious. 6. a boaster.
തപനൻ,ന്റെ. s. 1. The sun. ആദിത്യൻ. 2. a divi-
sion of hell. നരകം.
തപനം,ത്തിന്റെ. s. 1. Burning, heat, warmth. ചൂട.
2. the heat of the sun. വെയിൽ.
തപനീയം,ത്തിന്റെ. s. Gold. പൊന്ന.
തപം,ത്തിന്റെ; or തപസ്സ,ിന്റെ. s. 1. Penitence,
penance, or mortification done to one’s self, an austere
life. 2. the name of a month, Māgha, (January-February.)
3. the hot season, summer. 4. a. world, the region inha-
bited by devotees. 5. moral merit. 6. duty. തപം or
തപസ്സചെയ്യുന്നു, To do penance, to lead an austere
life, to perform religious austerities.
തപസ്യം,ത്തിന്റെ. s. Religious austerity or penance.
തപസ്വിനീ,യുടെ. s. 1. A woman who practices au-
sterities. 2. Indian spikenard. ജടാമാഞ്ചി.
തപസ്വീ,യുടെ. s. An ascetic, one who practices aus-
terities or engages in the practise of continued and severe
penance: a penitent.
തപാൽ,ലിന്റെ. s. The post.
തപാൽക്കാരൻ,ന്റെ. s. A post-man, a runner.
തപാൽചാവടി,യുടെ. s. A post-office.
തപിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. n. 1. To burn, to be hot,
to be inflamed. 2. to sigh, to sorrow, to grieve, to be
distressed.
തപിപ്പിക്കുന്നു,ച്ചു,പ്പാൻ. v. c. 1. To cause to burn.
2. to grieve, to make sorrow.
തപൊധനൻ,ന്റെ. s. A devotee, an ascetic, one
who performs religious penance.
തപൊനിധി,യുടെ. s. See the preceding.
|
