ഹിതോപദേശഃ। ൩൩
ദശിഖരനാമ്നിപൎവ്വതേദുൎദ്ദാന്തോനാമമഹാവിക്രമഃസിംഹഃ, തസ്യപൎവ്വത
കന്ദരമധിശയാനസ്യകേസരാഗ്രംകശ്ചിന്മൂഷികഃപ്രത്യഹംഛിനത്തി।
തതഃ കേസരാഗ്രംലൂനം ദൃഷ്ട്വാകുപിതാവിവരാന്തൎഗ്ഗതംമൂഷികമലഭമാ
നോ, ചിന്തയൽ ।
ക്ഷുദ്രശത്രുൎഭവേൽ യസ്തുവിക്രമാന്നൈവലഭ്യതേ।
തമാഹന്തും, പുരസ്കാൎയ്യഃസദൃശസ്തസ്യസൈനികഃ॥
ഇത്യാലോച്യതേനഗ്രാമംഗത്വാ വിശ്വാസം കൃത്വാദധികൎണ്ണനാമാ വി
ലാളോയത്നേനാനീയമാംസാഹാരംദത്വാസ്വകന്ദരേസ്ഥാപിതഃ । അ
നന്തരംതൽഭയാൽ മൂഷികോപിവിലാൽനനിഃസരതിതേനാസൌസിം
ഹോ,ക്ഷതകേസരഃ സുഖം സ്വപതി,മൂഷികശബ്ദംയദായദാശൃണോ
തിമാംസാഹാരദാനേനതംവിലാളംസംവൎദ്ധയതി । അഥൈകദാസമൂ
ഷികഃ ക്ഷുധാപീഡിതോബഹിഃ സഞ്ചരൻവിലാളേനപ്രാപ്തോവ്യാ
പാദിതശ്ച । അനന്തരം സസിംഹോ,നേകകാലംയാവൽ മൂഷികം
പശ്യതിതൽ കൃതരവമപിനശൃണോതിതദാതസ്യനുപയോഗാൽ വിലാ
ളസ്യാപ്യാഹാരദാനേമന്ദാദാരോബഭൂവ। തതോസാവാഹാരവിരഹാൽ
ദുൎബലോദധികൎണ്ണോ, വസന്നോബഭൂവ। അതോ, ഹംബ്രവീമി । നിര
പേക്ഷാനകൎത്തവ്യാ ഇത്യാദി । തതോദമനകകരടകൌസഞ്ജീവകസമീ
പം ഗതൌതത്രകരടകസൂരുതലേ സാടോപമുപവിഷ്ടഃ । ദമനകഃ സ
ഞ്ജീവകസമീപംഗത്വാബ്രവീൽ, അരേവൃഷഭഏഷരാജ്ഞാപിംഗലകേ
നാരണ്യക്ഷാൎത്ഥംനിയുക്തഃസേനാപതിഃകരടകഃ സമാജ്ഞാപയതി
സത്വരമാഗഛ,നചേദസ്മാദരണ്യാൽ ദൂരമപസര, അന്യഥാതേവിരു
ദ്ധം ഫലംഭവിഷ്യതി,നജാനേക്രുദ്ധഃ സ്വാമീകിം വിധാസ്യതി,തഛ്രു
ത്വാസഞ്ജീവകശ്ചയാൽ ।
ആജ്ഞാഭം ഗോനരേന്ദ്രാണാം ബ്രാഹ്മണാനാമനാദരഃ ।
പൃഥൿശയ്യാചനാരീണാമശസ്ത്രവിഹിതോവധഃ ॥
താതോദേശവ്യപഹാരാനഭിജ്ഞജ്ഞഃസഞ്ജീവകഃസഭയമുപസൃത്യസാഷ്ടാം
ഗപാതംകരടകം പ്രണതവാൻ ।
തഥാചോക്തം । മതിരേവബലാൽഗരീയസീയാദഭാവേകരിണാമിയ
ന്ദശാ।
ഇതിഘോഷയതീവഡിണ്ഡിമഃ കരിണോഹസ്തിപകാഹതക്വ
ണൻ ॥
അഥസഞ്ജീവകഃസശങ്കമാഹ,സേനാപതേകിംമയാകൎത്തവ്യം ? തദഭി
ധീയതാം । കരടകോബ്രൂതേ, വൃഷഭഅത്രകാനനേതിഷുസി,
അസ്മദ്ദേ
വപദാരവിന്ദം പ്രണമ । സഞ്ജീവകോബ്രൂതേ,തദഭയവാചംമേയഛ,
ഗഛാമികരടകോബ്രൂതേശൃണുരേബലീവൎദ്ദ,അലമനയാശങ്കയാ।
യതഃ । പ്രതിവാചമദത്തകേശവഃശപമാനായനചേദിഭൂഭജേ ।
അനുഹും കുരുതേ ഘനധ്വനിംനഹിഗോമായുരുതാനികേസരീ॥
അന്യച്ച। തൃണാനിനോന്മൂലയതിപ്രഭഞ്ജനോ,
മൃദൂനിനീചൈഃപ്രണതാനിസൎവ്വതഃ।
E
