102ഭാഷാരാമായണചമ്പു. ൨൪
തസ്മിന്നതന്ദ്രമുപവിശ്യ സമം മുനീന്ദ്രൈ- രഭ്യാസിതേന പൂർതഃ പ്രഭുണാ രഘൂണാം പൃഷ്ടോഥ ഗാഥിതനയോ നിജതാതജന്മ- പ്രസ്താവനീമകഥയൽ സ കഥാം പുരാണീം.
൨൫
തദനു കുശികജന്മശ്രീകഥാകർണ്ണനംകൊ- ണ്ടഗണിതഗതയാമാം യാമിനീം തത്ര നിത്വാ ക്രതദിനമുഖകൃത്യഃ ശോണതീർത്ഥേ ഗുരും തം വിഹിതനിയമമഗ്രേകൃത്യ ഗംഗാം പ്രതസ്ഥേ.*
൨൬
സ്നാത്വാ ദിവ്യാപഗാപാഥസി ദുരിതഹരേ തർപ്പയിത്വാ നിതാന്തം പ്രീത്യാ പേർത്തും പിത്യുണാം ഗണമധിവസതേ തീരഭ്രമിം തതീയാം ആസ്ഥാം കൈക്കൊണ്ടു മദ്ധ്യേ മുനിവരസദസാം ശ്രോതുകാമായ രാമാ- യാസ്മൈ ഭാഗീരഥീപാവനപരമകഥാം ഗാഥിജന്മാ ന്യാഗാദീത്.
ഗദ്യം 3 . (ദണ്ഡകം).
“ശ്രീമാൻ പുരാഭവദയോദ്ധ്യാപുരേ പരമ- ധാമാ നൃപസ്സഗരനാമാ ശ്രീമഹിതസുമതിരപി കേശിനിയുമവനിരുവർ ഭാമിനികളഴികിലുദഭ്രതാം ശ്രിതനാം ഭൃഗോരതനുകൃപയാ വിദർഭസുത സുഷുവേഥ സൂനുമസമഞ്ജം ശിവതനയനിവഹമുടനഴകിനൊടു ഷഡയുതമി-
- ഇവർ ഗംഗാതടത്തേ പ്രാപിച്ച വൃത്താന്തം മറ്റൊരു കവി വർണ്ണിച്ചിരിക്കുന്ന വിധം താഴെ ചേർക്കുന്നു,
“ആജാനപാവനക്ഷീരാം
വൃഷാനന്ദവിധായിനീം
ശ്രുതിപ്രണയിനീം സോയ-
മാപഗാമാപ ഗാമിവ.”
ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.
