വനമാല/ഒരു തർജ്ജമ
|
|
കാവ്യങ്ങൾ
വീണ പൂവ് · ഒരു സിംഹപ്രസവം |
|
കവിതാസമാഹാരം
|
|
വിവർത്തനം
|
|
സ്തോത്ര കൃതികൾ
|
|
മറ്റു രചനകൾ
|
|
|
വനമാല എന്ന കവിതാസമാഹാരത്തിൽ നിന്ന്
നഖാനി വിധുശങ്കയാ കരതലെന തന്വ്യാവൃണോത്
തതഃ കിസലയഭ്രമാൽ കരമഥാക്ഷിപദ് ദൂരതഃ
തതോ വലയശിഞ്ജിതം ഭ്രമരഗുഞ്ജിതാകാങ്ഖയാ
ഉഹൂരിതി കുഹൂരവധ്വനിധിയാ ച മൂർച്ഛാമഗാൽ
നൽധാവള്യം കലർന്നുള്ളൊരു നഖനിരയെ
ത്തിങ്കളെന്നോർത്തമർത്തി-
കൈത്താരിന്നുള്ളൊളിച്ചാളവളതു തളിരെ-
ന്നോർത്തുടൻ കൈ കുടഞ്ഞാൾ
അത്തവ്വിൽ തൻ വളയ്ക്കുള്ളൊലിയളിരവമെ-
ന്നോർത്തു ഹൂവെന്നു കേണാ-
ളത്തേന്നേർവാണി കൂവും കുയിലിനെയുടനൂ-
ഹിച്ചു മോഹിച്ചു വീണാൾ
മദ്ഗേഹേ മുസലീവ മൂഷികവധൂഃ
മൂഷീവ മാർജ്ജാലിക
മാർജ്ജാലീവ ശുനീ ശുനീവ ഗൃഹിണീ
കഥ്യാഃ കിമന്യേ ജനാഃ
മൂർച്ഛാപന്നശിശൂനസുൽ വിജഹതഃ
സമ്പ്രേക്ഷ്യ ഝില്ലീരവാൽ
ലൂതാതന്തുവിതാനസംവൃതമുഖീ
ചുല്ലീ ചിരം രോദിതി
പല്ലിക്കൊത്തെലിയായെലിക്കു സമമാ-
യീ പൂച്ചയും പൂച്ചതൻ
തുല്യം പട്ടിയുമായി പട്ടിയതുപോ-
ലായ് പത്നിയും പത്തനേ
ചൊല്ലുന്നെന്തിനി ഞാൻ ചിലന്തിവലയാം
മുണ്ടാൽ മുഖം മൂടിയാ-
ഝില്ലീശബ്ദമിയന്നടുപ്പഴുതിടു-
ന്നെന്നുണ്ണിമാർ ചാകവേ