ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 11

← സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 10

സ്കന്ധം 6 : അദ്ധ്യായം 12 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / ഷഷ്ഠഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 6) / അദ്ധ്യായം 11

ശ്രീശുക ഉവാച

ത ഏവം ശംസതോ ധർമ്മം വചഃ പത്യുരചേതസഃ ।
നൈവാഗൃഹ്ണൻ ഭയത്രസ്താഃ പലായനപരാ നൃപ ॥ 1 ॥

വിശീര്യമാണാം പൃതനാമാസുരീമസുരർഷഭഃ ।
കാലാനുകൂലൈസ്ത്രിദശൈഃ കാല്യമാനാമനാഥവത് ॥ 2 ॥

ദൃഷ്ട്വാതപ്യത സം ക്രുദ്ധ ഇന്ദ്രശത്രുരമർഷിതഃ ।
താൻ നിവാര്യൌജസാ രാജൻ നിർഭർത്സ്യേദമുവാച ഹ ॥ 3 ॥

കിം വ ഉച്ചരിതൈർമ്മാതുർദ്ധാവദ്ഭിഃ പൃഷ്ഠതോ ഹതൈഃ ।
ന ഹി ഭീതവധഃ ശ്ലാഘ്യോ ന സ്വർഗ്ഗ്യഃ ശൂരമാനിനാം ॥ 4 ॥

യദി വഃ പ്രധനേ ശ്രദ്ധാ സാരം വാ ക്ഷുല്ലകാ ഹൃദി ।
അഗ്രേ തിഷ്ഠത മാത്രം മേ ന ചേദ് ഗ്രാമ്യസുഖേ സ്പൃഹാ ॥ 5 ॥

ഏവം സുരഗണാൻ ക്രുദ്ധോ ഭീഷയൻ വപുഷാ രിപൂൻ ।
വ്യനദദ് സുമഹാപ്രാണോ യേന ലോകാ വിചേതസഃ ॥ 6 ॥

തേന ദേവഗണാഃ സർവ്വേ വൃത്രവിസ്ഫോടനേന വൈ ।
നിപേതുർമ്മൂർച്ഛിതാ ഭൂമൌ യഥൈവാശനിനാ ഹതാഃ ॥ 7 ॥

     മമർദ്ദ പദ്ഭ്യാം സുരസൈന്യമാതുരം
          നിമീലിതാക്ഷം രണരംഗദുർമ്മദഃ ।
     ഗാം കമ്പയന്നുദ്യതശൂല ഓജസാ
          നാളം വനം യൂഥപതിർ യഥോൻമദഃ ॥ 8 ॥

     വിലോക്യ തം വജ്രധരോഽത്യമർഷിതഃ
          സ്വശത്രവേഽഭിദ്രവതേ മഹാഗദാം ।
     ചിക്ഷേപ താമാപതതീം സുദുഃസഹാം
          ജഗ്രാഹ വാമേന കരേണ ലീലയാ ॥ 9 ॥

     സ ഇന്ദ്രശത്രുഃ കുപിതോ ഭൃശം തയാ
          മഹേന്ദ്രവാഹം ഗദയോരുവിക്രമഃ ।
     ജഘാന കുംഭസ്ഥല ഉന്നദൻ മൃധേ
          തത്കർമ്മ സർവ്വേ സമപൂജയൻ നൃപ ॥ 10 ॥

     ഐരാവതോ വൃത്രഗദാഭിമൃഷ്ടോ
          വിഘൂർണ്ണിതോഽദ്രിഃ കുലിശാഹതോ യഥാ ।
     അപാസരദ്ഭിന്നമുഖഃ സഹേന്ദ്രോ
          മുഞ്ചന്നസൃക് സപ്തധനുർഭൃശാർത്തഃ ॥ 11 ॥

     ന സന്നവാഹായ വിഷണ്ണചേതസേ
          പ്രായുങ്‌ക്ത ഭൂയഃ സ ഗദാം മഹാത്മാ ।
     ഇന്ദ്രോഽമൃതസ്യന്ദികരാഭിമർശ-
          വീതവ്യഥക്ഷതവാഹോഽവതസ്ഥേ ॥ 12 ॥

     സ തം നൃപേന്ദ്രാഹവകാമ്യയാ രിപും
          വജ്രായുധം ഭ്രാതൃഹണം വിലോക്യ ।
     സ്മരംശ്ച തത്കർമ്മ നൃശംസമംഹഃ
          ശോകേന മോഹേന ഹസൻ ജഗാദ ॥ 13 ॥

വൃത്ര ഉവാച

     ദിഷ്ട്യാ ഭവാൻ മേ സമവസ്ഥിതോ രിപുർ-
          യോ ബ്രഹ്മഹാ ഗുരുഹാ ഭ്രാതൃഹാ ച ।
     ദിഷ്ട്യാനൃണോഽദ്യാഹമസത്തമ ത്വയാ
          മച്ഛൂലനിർഭിന്നദൃഷദ്ധൃദാചിരാത് ॥ 14 ॥

     യോ നോഽഗ്രജസ്യാത്മവിദോ ദ്വിജാതേർ-
          ഗുരോരപാപസ്യ ച ദീക്ഷിതസ്യ ।
     വിശ്രഭ്യ ഖഡ്ഗേന ശിരാംസ്യവൃശ്ചത്-
          പശോരിവാകരുണഃ സ്വർഗ്ഗകാമഃ ॥ 15 ॥

     ശ്രീഹ്രീദയാകീർത്തിഭിരുജ്ഝിതം ത്വാം
          സ്വകർമ്മണാ പുരുഷാദൈശ്ച ഗർഹ്യം ।
     കൃച്ഛ്രേണ മച്ഛൂലവിഭിന്നദേഹ-
          മസ്പൃഷ്ടവഹ്നിം സമദന്തി ഗൃധ്രാഃ ॥ 16 ॥

     അന്യേഽനു യേ ത്വേഹ നൃശംസമജ്ഞാ
          യേ ഹ്യുദുദ്യതാസ്ത്രാഃ പ്രഹരന്തി മഹ്യം ।
     തൈർഭൂതനാഥാൻ സഗണാൻ നിശാത-
          ത്രിശൂലനിർഭിന്നഗലൈർ യജാമി ॥ 17 ॥

     അഥോ ഹരേ മേ കുലിശേന വീര
          ഹർത്താ പ്രമഥ്യൈവ ശിരോ യദീഹ ।
     തത്രാനൃണോ ഭൂതബലിം വിധായ
          മനസ്വിനാം പാദരജഃ പ്രപത്സ്യേ ॥ 18 ॥

     സുരേശ കസ്മാന്ന ഹിനോഷി വജ്രം
          പുരഃ സ്ഥിതേ വൈരിണി മയ്യമോഘം ।
     മാ സംശയിഷ്ഠാ ന ഗദേവ വജ്രം
          സ്യാന്നിഷ്ഫലഃ കൃപണാർത്ഥേവ യാച്ഞാ ॥ 19 ॥

     നന്വേഷ വജ്രസ്തവ ശക്ര തേജസാ
          ഹരേർദ്ദധീചേസ്തപസാ ച തേജിതഃ ।
     തേനൈവ ശത്രും ജഹി വിഷ്ണുയന്ത്രിതോ
          യതോ ഹരിർവ്വിജയഃ ശ്രീർഗ്ഗുണാസ്തതഃ ॥ 20 ॥

     അഹം സമാധായ മനോ യഥാഽഽഹ
          സങ്കർഷണസ്തച്ചരണാരവിന്ദേ ।
     ത്വദ് വജ്രരംഹോലുളിതഗ്രാമ്യപാശോ
          ഗതിം മുനേർ യാമ്യപവിദ്ധലോകഃ ॥ 21 ॥

     പുംസാം കിലൈകാന്തധിയാം സ്വകാനാം
          യാഃ സമ്പദോ ദിവി ഭൂമൌ രസായാം ।
     ന രാതി യദ് ദ്വേഷ ഉദ്വേഗ ആധിർ-
          മ്മദഃ കലിർവ്യസനം സമ്പ്രയാസഃ ॥ 22 ॥

     ത്രൈവർഗ്ഗികായാസവിഘാതമസ്മത്-
          പതിർവ്വിധത്തേ പുരുഷസ്യ ശക്ര ।
     തതോഽനുമേയോ ഭഗവത്പ്രസാദോ
          യോ ദുർല്ലഭോഽകിഞ്ചനഗോചരോഽന്യൈഃ ॥ 23 ॥

     അഹം ഹരേ തവ പാദൈകമൂല-
          ദാസാനുദാസോ ഭവിതാസ്മി ഭൂയഃ ।
     മനഃ സ്മരേതാസുപതേർഗ്ഗുണാംസ്തേ
          ഗൃണീത വാക്കർമ്മ കരോതു കായഃ ॥ 24 ॥

     ന നാകപൃഷ്ഠം ന ച പാരമേഷ്ഠ്യം
          ന സാർവ്വഭൌമം ന രസാധിപത്യം ।
     ന യോഗസിദ്ധീരപുനർഭവം വാ
          സമഞ്ജസ ത്വാ വിരഹയ്യ കാങ്ക്ഷേ ॥ 25 ॥

     അജാതപക്ഷാ ഇവ മാതരം ഖഗാഃ
          സ്തന്യം യഥാ വത്സതരാഃ ക്ഷുധാർത്താഃ ।
     പ്രിയം പ്രിയേവ വ്യുഷിതം വിഷണ്ണാ
          മനോഽരവിന്ദാക്ഷ ദിദൃക്ഷതേ ത്വാം ॥ 26 ॥

     മമോത്തമശ്ലോകജനേഷു സഖ്യം
          സംസാരചക്രേ ഭ്രമതഃ സ്വകർമ്മഭിഃ ।
     ത്വൻമായയാഽഽത്മാഽഽത്മജദാരഗേഹേ-
          ഷ്വാസക്തചിത്തസ്യ ന നാഥ ഭൂയാത് ॥ 27 ॥