ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / നവമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 9) / അദ്ധ്യായം 13

← സ്കന്ധം 9 : അദ്ധ്യായം 12

സ്കന്ധം 9 : അദ്ധ്യായം 14 →

ശ്രീമദ് ഭാഗവതം (മൂലം) / നവമഃ സ്കന്ധഃ (സ്കന്ധം 9) / അദ്ധ്യായം 13

ശ്രീശുക ഉവാച

നിമിരിക്ഷ്വാകുതനയോ വസിഷ്ഠമവൃതർത്ത്വിജം ।
ആരഭ്യ സത്രം സോഽപ്യാഹ ശക്രേണ പ്രാഗ്‌വൃതോഽസ്മി ഭോഃ ॥ 1 ॥

തം നിർവ്വർത്ത്യാഗമിഷ്യാമി താവൻമാം പ്രതിപാലയ ।
തൂഷ്ണീമാസീദ്ഗൃഹപതിഃ സോഽപീന്ദ്രസ്യാകരോൻമഖം ॥ 2 ॥

നിമിശ്ചലമിദം വിദ്വാൻ സത്രമാരഭതാത്മവാൻ ।
ഋത്വിഗ്ഭിരപരൈസ്താവന്നാഗമദ്യാവതാ ഗുരുഃ ॥ 3 ॥

ശിഷ്യവ്യതിക്രമം വീക്ഷ്യ നിർവ്വർത്ത്യ ഗുരുരാഗതഃ ।
അശപത്പതതാദ്ദേഹോ നിമേഃ പണ്ഡിതമാനിനഃ ॥ 4 ॥

നിമിഃ പ്രതിദദൌ ശാപം ഗുരവേഽധർമ്മവർത്തിനേ ।
തവാപി പതതാദ്ദേഹോ ലോഭാദ്ധർമ്മമജാനതഃ ॥ 5 ॥

ഇത്യുത്സസർജ്ജ സ്വം ദേഹം നിമിരധ്യാത്മകോവിദഃ ।
മിത്രാവരുണയോർജജ്ഞേ ഉർവശ്യാം പ്രപിതാമഹഃ ॥ 6 ॥

ഗന്ധവസ്തുഷു തദ്ദേഹം നിധായ മുനിസത്തമാഃ ।
സമാപ്തേ സത്രയാഗേഽഥ ദേവാനൂചുഃ സമാഗതാൻ ॥ 7 ॥

രാജ്ഞോ ജീവതു ദേഹോഽയം പ്രസന്നാഃ പ്രഭവോ യദി ।
തഥേത്യുക്തേ നിമിഃ പ്രാഹ മാ ഭൂൻമേ ദേഹബന്ധനം ॥ 8 ॥

യസ്യ യോഗം ന വാഞ്ഛന്തി വിയോഗഭയകാതരാഃ ।
ഭജന്തി ചരണാംഭോജം മുനയോ ഹരിമേധസഃ ॥ 9 ॥

ദേഹം നാവരുരുത്സേഽഹം ദുഃഖശോകഭയാവഹം ।
സർവ്വത്രാസ്യ യതോ മൃത്യുർമ്മത്സ്യാനാമുദകേ യഥാ ॥ 10 ॥

ദേവാ ഊചുഃ

വിദേഹ ഉഷ്യതാം കാമം ലോചനേഷു ശരീരിണാം ।
ഉൻമേഷണനിമേഷാഭ്യാം ലക്ഷിതോഽധ്യാത്മസംസ്ഥിതഃ ॥ 11 ॥

അരാജകഭയം നൄണാം മന്യമാനാ മഹർഷയഃ ।
ദേഹം മമന്ഥുഃ സ്മ നിമേഃ കുമാരഃ സമജായത ॥ 12 ॥

ജൻമനാ ജനകഃ സോഽഭൂദ് വൈദേഹസ്തു വിദേഹജഃ ।
മിഥിലോ മഥനാജ്ജാതോ മിഥിലാ യേന നിർമ്മിതാ ॥ 13 ॥

തസ്മാദുദാവസുസ്തസ്യ പുത്രോഽഭൂന്നന്ദിവർദ്ധനഃ ।
തതഃ സുകേതുസ്തസ്യാപി ദേവരാതോ മഹീപതേ ॥ 14 ॥

തസ്മാദ്ബൃഹദ്രഥസ്തസ്യ മഹാവീര്യഃ സുധൃത്പിതാ ।
സുധൃതേർദ്ധൃഷ്ടകേതുർവ്വൈ ഹര്യശ്വോഽഥ മരുസ്തതഃ ॥ 15 ॥

മരോഃ പ്രതീപകസ്തസ്മാജ്ജാതഃ കൃതരഥോ യതഃ ।
ദേവമീഢസ്തസ്യ പുത്രോ വിശ്രുതോഽഥ മഹാധൃതിഃ ॥ 16 ॥

കൃതിരാതസ്തതസ്തസ്മാൻമഹാരോമാഥ തത്സുതഃ ।
സ്വർണ്ണരോമാ സുതസ്തസ്യ ഹ്രസ്വരോമാ വ്യജായത ॥ 17 ॥

തതഃ സീരധ്വജോ ജജ്ഞേ യജ്ഞാർത്ഥം കർഷതോ മഹീം ।
സീതാ സീരാഗ്രതോ ജാതാ തസ്മാത് സീരധ്വജഃ സ്മൃതഃ ॥ 18 ॥

കുശധ്വജസ്തസ്യ പുത്രസ്തതോ ധർമ്മധ്വജോ നൃപഃ ।
ധർമ്മധ്വജസ്യ ദ്വൌ പുത്രൌ കൃതധ്വജമിതധ്വജൌ ॥ 19 ॥

കൃതധ്വജാത്കേശിധ്വജഃ ഖാണ്ഡിക്യസ്തു മിതധ്വജാത് ।
കൃതധ്വജസുതോ രാജന്നാത്മവിദ്യാവിശാരദഃ ॥ 20 ॥

ഖാണ്ഡിക്യഃ കർമ്മതത്ത്വജ്ഞോ ഭീതഃ കേശിധ്വജാദ് ദ്രുതഃ ।
ഭാനുമാംസ്തസ്യ പുത്രോഽഭൂച്ഛതദ്യുമ്നസ്തു തത്സുതഃ ॥ 21 ॥

ശുചിസ്തത്തനയസ്തസ്മാത് സനദ്വാജസ്തതോഽഭവത് ।
ഊർദ്ധ്വകേതുഃ സനദ്വാജാദജോഽഥ പുരുജിത് സുതഃ ॥ 22 ॥

അരിഷ്ടനേമിസ്തസ്യാപി ശ്രുതായുസ്തത്സുപാർശ്വകഃ ।
തതശ്ചിത്രരഥോ യസ്യ ക്ഷേമധിർമ്മിഥിലാധിപഃ ॥ 23 ॥

തസ്മാത്സമരഥസ്തസ്യ സുതഃ സത്യരഥസ്തതഃ ।
ആസീദുപഗുരുസ്തസ്മാദുപഗുപ്തോഽഗ്നിസംഭവഃ ॥ 24 ॥

വസ്വനന്തോഽഥ തത്പുത്രോ യുയുധോ യത്സുഭാഷണഃ ।
ശ്രുതസ്തതോ ജയസ്തസ്മാദ്വിജയോഽസ്മാദൃതഃ സുതഃ ॥ 25 ॥

ശുനകസ്തത്സുതോ ജജ്ഞേ വീതഹവ്യോ ധൃതിസ്തതഃ ।
ബഹുലാശ്വോ ധൃതേസ്തസ്യ കൃതിരസ്യ മഹാവശീ ॥ 26 ॥

ഏതേ വൈ മൈഥിലാ രാജന്നാത്മവിദ്യാവിശാരദാഃ ।
യോഗേശ്വരപ്രസാദേന ദ്വന്ദ്വൈർമ്മുക്താ ഗൃഹേഷ്വപി ॥ 27 ॥