ശിവപുരാണം/രുദ്രാക്ഷമാഹാത്മ്യം

രുദ്രാക്ഷമാഹാത്മ്യം

ഇനിക്കേട്ടുകൊണ്ടാലുമാനന്ദമോടെ
മുനിശ്രോത്രിയന്മാർ ഭവാന്മാരശേഷം:
ജനിക്കും മരിക്കും മനുഷ്യപ്രപഞ്ചം
നിനയ്ക്കുന്നനേരം നമുക്കുണ്ടു ഭീതി
മഹാഘോരസംസാരപാരം ലഭിക്കാൻ
അഹോ കഷ്ടമാർക്കും മനസ്സില്ല പാർത്താൽ.
മരിക്കുംവിധൗ ഭീതികൂടാതിരിക്കാൻ
ധരിക്കേണമംഗേഷു രുദ്രാക്ഷദാമം
ഇരിക്കുന്ന കാലം മഹാവ്യാധി നീങ്ങും
മരിക്കും ദശായാം ഭയം ചെറ്റുമില്ല
ഇനിജ്ജന്മദുഃഖങ്ങളുണ്ടാകയില്ലാ
തനിച്ചോരു രുദ്രാക്ഷമംഗേ ധരിച്ചാൽ
സഹസ്രം ധരിക്കും നരൻമാരെ നിത്യം
സഹസ്രാക്ഷനുംകൂടെ വന്ദിക്കുമല്ലോ
സഹസ്രം ധരിപ്പാനതിക്ലേശമെങ്കിൽ
വഹിക്കുന്നവണ്ണം ലഭിക്കുന്നു ലോകേ.
പതുപ്പത്തുമാറാറുമാം ബാഹുമൂലേ
ഹിതം പന്തിരണ്ടിതു പാണിദ്വയാന്തേ
ഉരസ്സിങ്കൽ നൂറ്റെട്ടു രുദ്രാക്ഷബീജം
ശിരസ്സിങ്കലും നാല്പതാവശ്യമല്ലോ
തഥാ കണ്ഠദേശത്തു മുപ്പത്തുരണ്ടും
തഥാ കാതിലാറാറുമോരോന്നുമാം പോൽ
ശിഖാഗ്രത്തിലേകം തദേവം ധരിച്ചാൽ
സുഖാനന്ദമോക്ഷങ്ങളാരോഗ്യമുണ്ടാം
സമസ്തം ലഭിക്കും ജയിക്കും നരന്മാരമന്ദ-
പ്രമോദേന ജീവിച്ചിരിക്കുന്നനേരം
ധരിക്കുന്ന രുദ്രാക്ഷമാലാന്തരാളേ
നിരപ്പുള്ള രത്നങ്ങളും വെള്ളി പൊന്നും
പളുങ്കെങ്കിലും കോർത്തുകൊണ്ടാസ്ഥയോടെ
കളങ്കം വരായ് വാനലങ്കാരമംഗേ
ധരിച്ചും ജപിച്ചും ഗിരീശസ്വരൂപം
സ്മരിച്ചും വസിക്കുന്ന മർത്ത്യൻ മരിച്ചാൽ
സദാനന്ദലോകേ സദാ വാണിരിക്കും
മുദാ ശംഭുസായുജ്യസാമ്രാജ്യമോടെ.
സരുദ്രാക്ഷമായി ജ്ജപിക്കുന്ന മന്ത്രം
വരുത്തും ഫലത്തിന്നഹോ സംഖ്യയില്ലാ
സരുദ്രാക്ഷനായുള്ള മർത്ത്യന്നു പാർത്താൽ
ദരിദ്രത്വമായുളളതുണ്ടാകയില്ല
അരുദ്രാക്ഷമായാലശുദ്ധം ശരീരം
സരുദ്രാക്ഷമായാലവൻ രുദ്രതുല്യൻ
ശുഭം ജഹ്നു കന്യാ ജലസ്നാനപുണ്യം
ലഭിച്ചീടുമങ്ഗേഷു രുദ്രാക്ഷധാരിം.
മുഖം നാലുമഞ്ചും പതിന്നാലുമൊന്നും
സുഖം ദുർല്ലഭം പാരമേകാദശാസ്യം
ധരിക്കാമിതെല്ലാമൊരിക്കാലുമാപ
ത്തിരിക്കാ ധരിക്കുന്ന സൽപുരുഷങ്കൽ.
യജിക്കുന്ന പുണ്യം നമിക്കുന്ന പുണ്യം
ലഭിക്കുന്ന പുണ്യം ജപിക്കുന്ന പുണ്യം
സമസ്തം ഫലം കോടികോടി പ്രസിദ്ധം
ക്രമത്താൽ ധരിക്കുന്ന രുദ്രാക്ഷധാരി
പുരാവൃത്തമൊന്നിന്നു ചൊല്ലീടുവൻ ഞാൻ
നരന്മാർക്കു രുദ്രാക്ഷതത്ത്വം ഗ്രഹിപ്പാൻ :
പുരാണോക്തമായുള്ള കാശ്മീരദേശേ
പുരാ ഭദ്രസേനാഖ്യനുണ്ടായി ഭൂപൻ
അവന്നുണ്ടു പുത്രൻ സുധർമ്മാഭിധാനൻ
ശിവൻ തന്നിലൂന്നുന്ന ഭക്ത്യാ വിശേഷാൽ.
അവന്റെ വയസ്യൻ മഹാമന്ത്രിപുത്രൻ
ശിവാരാധനേ തൽപരൻ താരകാഖ്യൻ
മുദാ രണ്ടുപേരും ക്രമത്താൽ വളർന്നു
തദാ തമ്മിലത്യന്തസൗഹാർദ്ദമോടെ.
സമം വേദവേദാന്തശാസ്ത്രങ്ങളെല്ലാം
അമന്ദപ്രകാശം ഗ്രഹിച്ചാരുദാരം
വെളുക്കുന്ന നേരം കുളിക്കും നിതാന്തം
വെളുപ്പുള്ള ഭസ്മം ശരീരേ ധരിക്കും
അനേകപ്രകാരേണ രുദ്രാക്ഷമംഗേ
ദിനാരംഭകാലേ ധരിച്ചാസ്ഥയോടെ
ശിവക്ഷേത്ര പാർശ്വ വസിക്കും ന്യസിക്കും
ശിവസ്തോത്രമന്ത്രം ജപിക്കും നമിക്കും
ഗിരീശസ്വരൂപം നിരൂപിച്ചു ചിത്തേ
നിരൂഢപ്രമോദം രമിക്കും നമിക്കും.
പുരം പുക്കൊരിക്കൽ ഭുജിക്കും ഗമിക്കും
സ്മരാരാതിദേവാലയേ ചെന്നിരിക്കും
പുരാണങ്ങൾ വായിച്ചു നേരം കഴിക്കും
നിരാതങ്കമാനന്ദമോടെ വസിക്കും.
അവർക്കന്നു രത്നം ചരൽക്കല്ലുപോലെ
സുവർണ്ണം തകർന്നോരു മാടോടുപോലെ
പുരം പുല്ലുപോലെ, ധരാ കാടുപോലെ
കുരംഗാക്ഷിമാരും മരപ്പാവപോലെ.
കരേ കങ്കണം കുണ്ഡലം കർണ്ണദേശ
ശിരസ്സിൽ കിരീടം മണിമാല മാറിൽ
സമസ്തം ശിശുക്കൾക്കു രുദ്രാക്ഷജാലം
സമത്വം മനക്കാമ്പിലുണ്ടാകമൂലം.
മുദാ താപസാഗ്രേസരൻ വ്യാസതാതൻ
തദാവാസമൻപോടെഴുന്നള്ളി വേഗാൽ.
മുദാ സല്ക്കരിച്ചീടിനാൻ ഭദ്രസേനൻ
പദാന്തേ വണങ്ങിപ്പറഞ്ഞാനി വണ്ണം:
നമസ്തേ മുനിശ്രേഷ്ഠ! ദീനകബദ്ധോ!
സമസ്തം മഹാപുണ്യരാശ! മഹാത്മൻ!
സുധർമ്മാഖ്യനാകും മദീയാത്മജന്റെ
വിധം കാൺക നീ രാജധർമ്മം ത്യജിച്ചാൻ;
അമാത്യാത്മജൻ താരകൻ താനുമേവം
മമാജ്ഞാവശത്താലഹോ രണ്ടുപേരും
കുളിക്കുന്നു കാലേ ജപിക്കുന്നു മന്ത്രം
വിളിക്കുന്നനേരം വരുന്നില ബാലൻ.
ധരിക്കുന്നു ഭസ്മം സദാ കണ്ണടച്ച
ങ്ങിരിക്കുന്നു രുദ്രാക്ഷ മംഗേ നിറച്ചു
സുവർണ്ണത്തിലും വാഞ്ഛമൽ പുത്രനില്ല
ഇവണ്ണം വരാനെന്തു ബന്ധം മുനീന്ദ്ര!
അഹോ രണ്ടുപേർക്കും മനക്കാമ്പിലോർത്താൽ
അഹോരാത്രമീ ക്ഷേത്രവാസം സുഖംപോൽ
വെറും ഭസ്മവും തേച്ചു ദീക്ഷിച്ചിരിപ്പാൻ
ചെറുപ്പത്തിലീവണ്ണമാവശ്യമുണ്ടോ?
പറഞ്ഞാൽ കണക്കില്ല വല്ലാത്ത ശീലം
കുറഞ്ഞോരുകാലം ക്ഷമിക്കെന്നുവെച്ചു.
അലങ്കാരമെല്ലാം വിശേഷം നൃപന്മാർ
ക്കലംഭാവമില്ലാത്ത കാലം ശിശുത്വം
ഇതൊന്നും ഫലം ചെയ്യില്ലെന്നുറച്ചു
ഹിതം നോക്കി നിൽക്കുന്നു ഞാനും മുനീന്ദ്ര!
ഇവർക്കിങ്ങനെ ഭക്തി വിശ്വാസപൂർവം
ശിവധ്യാനതാല്പര്യമുല്പന്നമാവാൻ
അറിഞ്ഞീല ഞാൻ കാരണം ചാരുബുദ്ധേ!
പറഞ്ഞാലുമെന്നോടു തത്ത്വം മുനീന്ദ്ര!
മുനീന്ദ്രൻ പറഞ്ഞു: സഖേ! ഭദ്രസേന!
മനോജ്ഞം ശിശുക്കൾക്കു ശീലം വിശുദ്ധം
ഗ്രഹിച്ചാലുമിപ്പോളിവർക്കുള്ള ഭക്തി-
ഗ്രഹത്തിന്നു മൂലം പറഞ്ഞീടുവൻ ഞാൻ
ജനിച്ചു പുരാ നന്ദികഗ്രാമമദ്ധെ
തനിച്ചോരു വേശ്യാംഗനാ ദേവദാസി
മഹാനന്ദയെന്നുള്ള നാമം പ്രസിദ്ധം
മഹാവേശ്യ വിശ്വത്തിലീവണ്ണമില്ലാ.
മുഖം ചന്ദ്രതുല്യം മുലക്കുന്നു രണ്ടും
സുഖം പൊന്മണിക്കുന്നു സംഭാവനീയം
ഘനം കേശപാശം മനക്കാമ്പിളക്കാ.
നനംഗന്റെ നീലക്കൊടിക്കൂറ പോലെ
ഇളംപുഞ്ചിരിക്കൊഞ്ചലും കൺമയക്കും
വിളങ്ങും മണികുണ്ഡലം ഗണ്ഡഭാഗേ
നറും ചില്ലിവില്ലോടുമുല്ലാസഭാവം
നിറം ചെമ്പകപ്പൂവിനൊപ്പം പിടിക്കും
ചുരുക്കങ്ങൾ മദ്ധ്യേ പെരുക്കും നിതംബേ
ചരിക്കുന്ന ഭംഗി കരിക്കും ലഭിക്കും
കടക്കണ്ണിലുണ്ടായ കാഞ്ജാ സ്ത്രജാലം
തൊടുക്കും മിടുക്കുള്ള കാമിക്കു നേരേ.
അടുക്കുന്ന ശൃംഗാരവാന്മാരശേഷം
കൊടുക്കുന്നു വിത്തം മടിക്കാതവണ്ണം
പടിക്കൽ തുടങ്ങിപ്പടിഞ്ഞാറ്റയോളം
കിടക്കുന്ന വിത്തത്തിനോ സംഖ്യയില്ലാ
കിടക്കപ്പുരയ്ക്കുള്ളിലെക്കോപ്പുകണ്ടാ
ലടക്കം വരാ വിത്തനാഥപ്രിയയ്ക്കും
മണിക്കട്ടിലും മെത്തയും മേൽവിരിപ്പും
മണിത്തൊങ്ങലും പട്ടു മേൽക്കട്ടിയും താൻ
മണം പെയ്യുമയ്യായിരം പുഷ്പമാലാ
ഗുണം ചേർന്ന വസ്തുക്കൾ കസ്തൂരിഗന്ധം
അനംഗസ്വരൂപങ്ങളോടങ്ങുമിങ്ങും
ജനത്തിന്റെ ചേതസ്സിളക്കും വിളക്കും
മണിപ്പെട്ടകം പെട്ടി തട്ടും നിരക്കെ
മണിപ്പൊൻകുടം ചെപ്പു കണ്ണാടി ദീപം
വിളങ്ങുന്ന ഹാരം നിറഞ്ഞുള്ള കുംഭ
ങ്ങളും ഭംഗിയോടെ കിളിക്കുടനേകം
കളിക്കുങ്കുമപ്പാവ വെള്ളിക്കപോതം
കളിക്കോകിലം ബാലലീലാചകോരം
മഹാമൗക്തികം വിദ്രുമം പുഷ്യരാഗം
മഹാനീലമിത്യാദി രത്നപ്രപഞ്ചം.
മഹാനന്ദതന്റെ മഹാഭാഗ്യമോർത്താൽ
മഹാലക്ഷ്മിപോലും മടങ്ങുംമഹീശ!
വിടന്മാർകൊടുക്കുന്ന വിത്തത്തെവെപ്പാ
നിടം പോര തൻവീട്ടിലഞ്ഞൂറുകെട്ടും
അടങ്ങുന്ന ദ്രവ്യങ്ങളൊക്കെ ഗണിപ്പാൻ
തുടങ്ങുന്ന ഭോഷൻ മടങ്ങും നര്രേന്ദ!
ഇതിപ്രാഡയാം ദേവദാസിക്കു പാർത്താ-
ലതിസ്ഫീതയാ ഭക്തിചന്ദ്രാർദ്ധമൗലൗ
അനംഗാരിതന്റെ ചരിത്രങ്ങൾ കേട്ടാ
ലനങ്ങാതിരിക്കും സ്മരിക്കും ധരിക്കും
മമ സ്വാമിസാക്ഷാലുമാകാന്തനെന്നും
മമത്വം മനസ്സിൽക്കനപ്പിച്ചു വാണാൾ
മഹാബ്രാഹ്മണന്മാരിലത്യന്തഭക്ത്യാ
മഹാദേവനാമം ജപിക്കുന്നദാസി
മഹാഡംബരംപുണ്ടുകോപ്പിട്ടിരിക്കും
മഹാനന്ദസാനന്ദമാസ്ഥാനരംഗേ
ഇളക്കം മടക്കം പതക്കം കഴുത്തിൽ
വിളക്കംപൊരുത്തുള്ള നല്ലുൾക്കഴിവും
നിറംചേർന്ന മുൻകൈകളും കയ്യുരണ്ടും
നിറച്ചിട്ടുറപ്പിച്ചകൈമോതിരങ്ങൾ
മണിജ്വാലമിന്നുന്ന നൽപൊന്നരഞ്ഞാൺ
അണിഞ്ഞും ചിലച്ചീടുമക്കാൽചിലമ്പും
മണിക്കുണ്ഡലം കാതുരണ്ടും നിറച്ച-
ങ്ങണിപ്പുങ്കുഴൽകെട്ടതും കാൽകവിഞ്ഞു
നറും പിച്ചകം മുല്ല ചേമന്തിമാല
നിറത്തോടുബന്ധിച്ചു കേശാന്തരാളെ
വിളങ്ങുന്ന നെറ്റിത്തടേ നല്ലചാന്തും
തെളിഞ്ഞുള്ള മന്ദസ്മിതേമുഗ്ദ്ധഭാവം
ഇടമ്പെട്ടു നീണ്ടുള്ള കണ്ണഞ്ജനത്താ-
ലുടൻ ഭംഗിചേർത്തംഗനാമൌലിമാല
ഇളംപൂുവലംഗേ പ്രകാശിച്ചു വസ്ത്രം
ഗളാന്തം പുതച്ചങ്ങുമുട്ടോടുകൂടി
കളിത്തോഴിമാരോടു സാരസ്യമാടി-
ക്കളിത്താമരപ്പുവനത്തിലിരിക്കും
കിളിപ്പേടയോടങ്ങുചോദിച്ചു തത്തേ!
കുളിച്ചീലയോ നീ ഭുജിച്ചീലയോ നീ?
കളിക്കൊട്ടിലിൽചെന്നു കഞ്ജായതാക്ഷീ
തളത്തിൽകരേറി സുഖിച്ചങ്ങിരുന്നു.
കളിപ്പാൻ വളർത്തും കുരങ്ങിന്റെകണ്റേ
വളച്ചാശുരുശ്രാക്ഷദാമങ്ങൾ കെട്ടി
കളിക്കുക്കുടത്തേയുമവ്വണ്ണമാക്കി-
ക്കുളിപ്പിച്ചു കൈകൊണ്ടു താളം പിടിച്ചും
കളിക്കുക്കുടം മർക്കടം രണ്ടുമായി
ക്കളിക്കുന്നതും കണ്ടിരിക്കും ചിരിക്കും
മുദാ തോഴിമാരോടുമൊന്നിച്ചനേകം,
പദം ഗീതവും രാഗവും ചൊല്ലുമ്പോൾ
അതിൽ ക്കൗതുകം പൂണ്ടുടൻ കാമൂകന്മാ
രതിപ്രേമകാമംകലർന്നങ്ങടുക്കും
മഹാമർക്കടം കോഴിയും തോഴിമാരും
മഹാനന്ദയും തങ്ങളിൽ കൂടിയാടും
അഹോ വിസ്മയം കാമികൾക്കുത്സവം താ
നഹസ്സിങ്കലെ ക്രീഡിതം നിത്യമേവം
തദാപോന്നുവന്നാനൊരീശാനഭക്തൻ
സദാം ശംഭുനാമം ജപിക്കുന്ന ധന്യൻ
മഹാവൈശ്യനംഗേഷു രുദ്രാക്ഷധാരീ
മഹാനന്ദമേവും ഗൃഹേ വന്നിരുന്നാൻ
മണിസ്വർണ്ണപീഠംകൊടുത്തങ്ങിരുത്തി-
പ്പണിച്ചോറ്റികൊണ്ടെന്നു വീശിത്തുടങ്ങി
പനിച്ചാറുകൊണ്ടത്തളിച്ചാസ്ഥയോടെ
തനിക്കായവണ്ണം സുഖിപ്പിച്ചുവേശ്യാ
അവന്റേ വലംകയ്യിലെ കങ്കണം ക-
ണ്ടവൾക്കെത്ര മോഹം മനക്കാമ്പിലിപ്പോൾ
വിളങ്ങുന്ന വൈരങ്ങളും പത്മരാഗ-
ങ്ങളും മുത്തുരത്നങ്ങളുംചേർത്തുഭംഗ്യാ
മഹാകാഞ്ചനാരബ്ധമാം കങ്കണത്തിൽ
സ്പൃഹാലോലയാം നീലപത്മാക്ഷി ചൊന്നാൾ
എടോ വൈശ്യരാജാ ഭവാൻ തൻകരത്തിൽ
കിടക്കുന്ന പൊൻകങ്കണം സാധുസാധു
ഇദം കങ്കണം മങ്കമാർക്കെങ്കിലിപ്പോൾ
മനോജ്ഞം പ്രകാശംവിശേഷിച്ചുമുണ്ടാം
പറഞ്ഞുതദാ സസ്മിതം വൈശ്യരാജൻ
കുറഞ്ഞൊരുമോഹം നിനക്കുള്ളിലൂണ്ടോ
പതിന്നാലുലക്ഷംവരാഹൻ പിടിക്കും
പദാർത്ഥം മഹാകങ്കണം പങ്കജാക്ഷി
ഇതിന്നുള്ളമൂല്യം തരാമെങ്കിലിപ്പോൾ
ഇതങ്ങോട്ടുനൽകാമിനിക്കെന്തു ചേതം
ചിരിച്ചൊന്നു മെല്ലെക്കടാക്ഷിച്ചു ചെന്നാൾ
ഇരിക്കട്ടെ മൂല്യപ്രകാരങ്ങളെല്ലാം
മഹാവേശ്യമാർക്കുള്ള ധർമ്മപ്രകാരം
മഹാവൈശ്യനും നീ ധരിക്കുന്നതല്ലീ
കടക്കണ്ണിലർത്ഥംജനിക്കുന്നു ഞങ്ങൾ
ക്കൊടുക്കത്തു ദാരിദ്ര്യവും സംഭവിക്കും
അടുക്കുന്നപോലെ ഭവാനോടിരക്കാം
കൊടുക്കുംഭവാനെങ്കിൽ മേടിച്ചുകൊള്ളാം
വഹിക്കുന്നപോലെ തരും ദ്രവ്യമെല്ലാം
ദഹിക്കും നമുക്കെന്നു ബോധിച്ചുകൊൾക
ഇരിക്കുന്നവിത്തം വ്യയംചെയ്തമർത്ത്യൻ
സ്മരിക്കുന്നസൗഖ്യം ലഭിക്കുന്നുനിത്യം
പരദ്രവ്യവും സൗഖ്യവുംകൂടി മേളി-
ച്ചിരുന്നന്ത്യകാലത്തിരക്കുന്നു ഞങ്ങൾ
അപേക്ഷിച്ചതെല്ലാം തരുന്നു നരന്മാ-
രുപേക്ഷിച്ചിടുന്നുണ്ടു ഞാനൊട്ടുചെന്നാൽ
അഹോയിജ്ജനത്തിന്നു മുന്നാം ദുരാപം
മഹാസങ്കടം മങ്കമാരായ്‌ പിറന്നാൽ
അഹം മുന്നഹോരാത്രമിച്ഛാനുകൂലം
മഹാവീരനിൽ ഭാര്യായിട്ടിരിക്കാം
ത്രിരാത്രം പരസ്ത്രീത്വമുണ്ടാകയില്ല
തരാമെങ്കിലീവണ്ണമല്ലെങ്കിലസ്തു
വണിക്കാശു ചൊന്നാനിതിൻവണ്ണമെന്നാൽ
മണിക്കങ്കണം ഞാൻ തരുന്നുണ്ടു ഭദ്രേ!
ഇതിന്നിന്നു സാക്ഷി ജഗത്സാക്ഷി സൂര്യൻ
പതിന്നാലുലോകേശനാം ശംഭു താനും
ഹൃദന്തേ കരംവെച്ചുചൊൽകെന്നു വൈശ്യൻ
മുദാവേശ്യയും തൽപ്രകാരംപറഞ്ഞാൾ
മഹാവൈശ്യനക്കങ്കണം സല്ക്കരിച്ചാൻ
മഹാനന്ദമേടിച്ചു പാണൌ ധരിച്ചാൾ
പറഞ്ഞു മഹാവൈശ്യനംഭോജനേത്രേ!
കുറഞ്ഞൊരു വൈഷമ്യമുണ്ടെന്തുചെയ്യാം
ഇദം രത്നലിംഗം മമ പ്രാണതുല്യം
മദംഗേ വിളങ്ങുന്നുകണ്ടീലയോ നീ
ശരീരത്തിലിപ്പോൾ ധരിക്കേണ്ടതല്ല
പരിരംഭ സൗഖ്യത്തിനു ഹാനിയുണ്ടാം
രതിക്രീഡനേരം ശരീരേധരിച്ചാൽ
ഇതിന്നുള്ളശക്തിക്കുവൈകല്യമുണ്ടാം
ഒരേടത്തുസൂക്ഷിച്ചുവെച്ചാലുമാര്യേ!
സരോജാക്ഷിഞാൻ പിന്നെമേടിച്ചുകൊള്ളാം
കൊടുത്താനിവണ്ണം പറഞ്ഞാശു വൈശ്യൻ
മടിക്കാതെമേടിച്ചുലിംഗംകൃശാംഗി
കളിത്തട്ടുമീതേ മണിസ്തംഭ ഭാഗ.
ത്തൊളിച്ചങ്ങുസൂക്ഷിച്ചുതൻവീടുപുക്കാൾ
തതോ വൈശ്യനും വേശ്യയുംചേർന്നുകൂടി
കൃതാർത്ഥാനുകൂലം രസിച്ചങ്ങുവാണാർ
കിടന്നർദ്ധരാത്രിക്കുറങ്ങുന്നനേരം
കൊടുങ്കാറ്റടിച്ചങ്ങു കൂത്തമ്പലത്തിൽ
പിടിച്ചഗ്നിനീളെപ്പരന്നാശു കത്തി-
ത്തുടങ്ങി നടുങ്ങീനതാംഗീവണിക്കാർ
കടന്നാശുചെന്നങ്ങു നോക്കുന്നനേരം
പടർന്നഗ്നികത്തിജ്വലിക്കുന്നു സർവ്വം.
മണിസ്തംഭമോരോന്നുപൊട്ടിത്തെറിച്ചും
തുണിക്കെട്ടുവെന്തങ്ങു നീളേപരന്നും
അണിത്തോരണംവാതിലുംകേളിരംഗം
മണിക്കട്ടിലുംമെത്തയും ഭസ്മമായി!
സുവർണ്ണം ദ്രവിച്ചുംമരപ്പാവവെന്തും
ഇവണ്ണം ദഹിക്കുന്നകണ്ടംബുജാക്ഷി
തെരിക്കെന്നു ചെന്നക്കളിക്കുക്കുടത്തെ
ചിരം മർക്കടത്താനെയും വേർപെടുത്തു
കുതിച്ചങ്ങുചാടി മഹാമർക്കടം താൻ
പതുക്കെപ്പറന്നു മഹാകുക്കുടം താൻ
മഹാനന്ദതാനും മഹാവൈശ്യനും നി-
ന്നഹോ കഷ്ടമെന്നാകുലപ്പെട്ടുകേണാർ
അതില്പെട്ടു പൊട്ടി ദ്രുതം രത്നലിംഗം
പതിക്കുന്നതും കണ്ടു വൈശ്യേന്ദ്രനപ്പോൾ
അതിക്ലേശമോടേ പറഞ്ഞാനഹോമേ
മൃതിക്കുള്ളയോഗം ഭവിച്ചു മൃഗാക്ഷി
മഹാരത്നലിംഗത്തെ വേർപെട്ടിരിപ്പാ-
നഹം ശക്തനല്ലുത്തമപ്പെൺകിടാവേ
എരിഞ്ഞങ്ങുകത്തുന്ന കൂത്തമ്പലത്തിൽ
തെരിക്കെന്നു ചാടീട്ടു ഗാത്രം ത്യജിപ്പൻ
ഇരിക്കുന്നതെന്തിന്നു ഞാൻ രത്നലിഗം
കരിക്കുന്നതും കണ്ടുകല്ലല്ലെടോ നാം
മരിക്കുന്നു ഞാനും മനോജ്ഞാംഗി നിന്നെ
സ്മരിച്ചഞ്ങിരുന്നാൽകണക്കല്ല ബാലെ
മമ പ്രാണനേക്കാളിലേറും മമത്വം
കിമപൃത്ഭുതം ഹന്ത മേ രത്നലിംഗം
മഹാവൈശ്യനിത്ഥം പറഞ്ഞാസ്ഥയോടെ
മഹാഗ്നൗ പതിച്ചാശു ദേഹം ത്യജിച്ചാൻ
മഹാനന്ദതാനും മഹാഖേദമോടെ
മഹാബന്ധുവർഗ്ഗത്തെ നോക്കിപ്പറഞ്ഞാൾ...
എനിക്കും മരിക്കാതിരിക്കാവതല്ലാ
നിനയ്ക്കും വിധ വൈശ്യനെൻ നാഥനല്ലോ.
ത്രിരാത്രം ഭവൽഭാര്യ ഞാനെന്നുചൊന്നേൻ
ത്രിരാത്രം കഴിഞ്ഞീല കാന്തൻമരിച്ചു
അധർമ്മം ഭവിക്കും നമുക്കിങ്ങിരിക്കാം
അധർമ്മത്തിനെക്കാൾ പരം ജീവനാശം
കലുശ്രേഷ്ഠനാകുന്ന കാന്തൻ മരിച്ചാൽ
കുലസ്ത്രീജനങ്ങൾക്കു ജീവിക്കനിന്ദ്യം
കുലസ്ത്രീത്വമുണ്ടോ നമുക്കെന്ന്‌ ശങ്ക-
കുലത്വം ഭവാന്മാർക്കുമുണ്ടാകാം വേണ്ട.
പരസ്ത്രീത്വമുണ്ടെങ്കിലും സത്യവാക്കി-
ന്നൊരിക്കാലുമിങ്ങില്ലഭംഗം ധരിപ്പിൻ!
ഒരുത്തന്റെ പാർശ്വേ വസിക്കും വിധൌ മ-
റ്റൊരുത്തങ്കലാർദ്രത്വമാകാ നമുക്കും.
അതല്ലോ പരസ്ത്രീജനങ്ങൾക്കു ധർമ്മം
മതം സർവ്വശാസ്ത്രത്തിലും സിദ്ധമേതൽ
അതിന്നന്യഥാത്വം വരുത്തുന്നവേശ്യ.-
യ്ക്കതിക്രൂരപാപങ്ങളും സംഭവിക്കും.
അഹോ മാമകം കഷ്ടമത്യന്തദോഷം
സുസത്യ വ്രതം ഞാൻ തൃജിച്ചീടുമോതാൻ
മഹാദേവനും സൂര്യനും സാക്ഷിയെന്നും
മഹാവൈശ്യനെന്നോടു ചൊന്നാൻ മഹാത്മാ.
അഹോ കഷ്ടമെന്തിന്നിരിക്കുന്നു ഞാനി
മഹാവഹ്നിതന്നിൽ പതിഷ്യാമി വേഗാൽ
പരദ്രവ്യമോരോന്നു തട്ടിപ്പറിച്ചി-
ട്ടൊരിക്കൽ ദരിദ്രത്വമുണ്ടാമിരുന്നാൽ
ഒരുത്തന്നുവേണ്ടിശ്ശൂരീരം തൃജിച്ചാ-
ലൊരല്പം ദുരാപത്തിനിക്കില്ല താനും
മുദാ ഞാനിനിപ്പാർവ്വതീ വല്ലഭന്റെ
പദാന്തേ നിതാന്തം ലയിക്കേണമിപ്പോൾ
മഹാനന്ദതാനിത്ഥമാനന്ദമോടെ
മഹാബ്രാഹ്മണന്മാരെയെല്ലാം വരുത്തി
തനിക്കുള്ള സമ്പത്തനേകം സമർപ്പി -
ച്ചനന്തപ്രമോദം കുളിച്ചാസ്ഥയോടെ
തതോമൃഷ്ടമാമഷ്ടിയും നിർവ്വഹിച്ചു
ഹിതത്തോടു താംബൂലപഗാദിയോഗം
മുദാചർവ്വണംചെയ്തു കുമ്പിട്ടനക്ടം
പദാന്തമഹാദാനമോരോന്നുചെയ്തു
ജലിക്കുന്നവഹ്നൗ വലംവച്ചു വേഗാൽ
തുലോ ദിക്കടുത്താശു ചാടും ദശായാം
ദ്രുതം തത്ര കാണായിതേണാങ്കചൂഢം
സ്മിതംപൂണ്ടു തൻ പാണിപത്മം പിടിച്ചു
എടോ പങ്കജാക്ഷിശിരോരത്നമാലേ
കഠോരനലേ ചാടൊലാ ചാടൊലാ നീ
നിനക്കുള്ള ഭക്തിപ്രഭാവം ഗ്രഹിപ്പാൻ
വണിക്കായിനിന്നേ പരിക്ഷിച്ചുഞാനും
പരസ്ത്രീജനങ്ങൾക്കു കൗടില്യമേറും
പരദ്രവ്യമോഹേനവഞ്ചിക്കുമേറ്റം
മനസിന്നുകാഠിന്യമത്യന്തമുണ്ടാം
തനിക്കുള്ള കാന്തങ്കലും കൂറുമില്ലാ
അതിൽകുടുമോ പേടമാൻകണ്ണി നിയും
ചതിച്ചീടുമോ? വിശ്വസിച്ചാലിതെല്ലാം
ഗ്രഹിക്കേണമെന്നിട്ടു വന്നേനഹം കേൾ
ദഹിക്കേണ്ടെടോ ദേഹമാനന്ദശീലേ!
തരുന്നുണ്ടു വേണ്ടുന്ന കാമങ്ങളെല്ലാം
വരം വേണ്ട തതർത്ഥിച്ചു കൊൾകാ ശുഭദ്രേ!
നമസ്കാരപൂർവ്വം മഹാനന്ദ ചൊന്നാൾ
മമ സ്വാമിയാം ദേവ ചന്ദ്രാർദ്ധമൌലേ!
എനിക്കിപ്പോളൊന്നിങ്കലും വാഞ്ഛയില്ലാ
ജനിക്കേണമെന്നില്ലോരേടത്തുമോർത്താൽ
ഭവൽപാദശുശ്രുഷയുംചെയ്തു നിത്യം
ഭവൽപാദമുലേവസിച്ചീടുമോ ഞാൻ
എനിക്കുള്ള ബന്ധുക്കളും ഞാനുമെല്ലാം
ഇനിത്വത്സകാശേ വസിക്കായ് വരേണം
ഇനിജ്ജന്മമെന്നുള്ള ദുഃഖം നിനച്ചാ
ലനിക്കെത്രയും ഭീതി ശീതാംശുമൗലേ
നമസ്തേ മഹാദേവ! കാരുണ്യമുർത്തെ
നമസ്തേ വിഭോ; പാർവ്വതീ ജീവനാഥ്
ജടാ ചന്ദ്രനും തുമ്പയും ചാമ്പലെല്ലു൦
നിടിലാഗ്നിയും സർപ്പകർണ്ണാവതംസ
കുരംഗം കുഠാരം കരേടങ്കശുലം
സ്ഫുരന്നാഗഹാരം ഫണികാഞ്ചിജാലം
പുലിത്തോലൂടുത്തൊരു ചാരുപ്രദേശം
ചലം ഭോഗിമഞ്ജീരപാദാരവിന്ദം
ഇദം താവകം ദേവകേശാദിപാദ൦
ഹൃദന്തേവിളങ്ങേണമെല്ലായ്പൊഴും മേ
ഉപാന്തേ തവ പ്രേയസി ശൈലകന്യാ
മുപാസിപ്പതിന്നും വരം ദേഹി ശംഭോ।
കൃപാംഭോനിധേ! ദേവഖട്വാംഗനാഥ।
കപാലിൻ മഹാദേവശംഭോ॥ നമസ്തേ
ഇതി പ്രൗഢ ഭക്ത്യാ സ്തുതിക്കും ദശായാം
അതിപ്രീതനാം പാർവ്വതീസാർവ്വഭൌമൻ
മഹാ നന്ദയെ സ്സാദരം തേരിലേറ്റി
സഹായങ്ങളെക്കൂടവേ കൂട്ടിനന്നായ്‌
മഹാദേവദേവൻ ഗമിച്ചദ്രിരാജൻ
മഹാനന്ദലോകേ വസിപ്പിച്ചുമോദാൽ
തദാമർക്കടം രണ്ടുമിപ്പോൾ
തവാ വാസദേശേ ജനിച്ചു നരേന്ദ്രാ
മഹാമർക്കടൻവന്നു നിൻ പുത്രഭാവേ
മഹാഭാഗ്യവാനഞ്ജസാ സംഭവിച്ചു
മഹാകുക്കുടം വന്നുടൻ മാനവേന്ദ്ര
മഹാമന്ത്രി തൻ പുത്രനായും ജനിച്ചു
തദാ ചാരുരുദ്രാക്ഷമംഗേ ധരിച്ചി-
ട്ടി ദാനീമവർക്കീശഭക്തിക്കു ബന്ധം
ഇനിജ്ജന്മമില്ലിക്കുമാരർക്കു മേലിൽ
ജനിക്ലേശമീശൻ വരുത്തീടുമോ താൻ
അനന്തഫലം ഹന്ത രുദ്രാക്ഷമംഗേ
മനസ്സോടു കൂടാതെ ചേർത്തീടിനാലും
മനസ്സോടുകൂടിദ്ധരിക്കും നരന്മാർ-
ക്കിനിജ്ജന്മമില്ലെന്നുകില്ലില്ലരാജൻ
മുനിവ്യാസതാതൻ പറഞ്ഞാശുപോയി
മനുഷ്യാധിരാജൻ പ്രസാദിച്ചുവാണാൻ
ചെവിക്കൊണ്ടു രുദ്രാക്ഷമാഹാത്മ്യമേവം
ശ്രവിക്കുന്നവർക്കും ഭവിക്കുന്നുമോക്ഷം
മനക്കോട്ടുവാഴും മഹാമാനശാലി
മനക്കാമ്പിലേറ്റം കൃപാവാരിരാശി
ഇനിക്കാശ്രയം ബാലരാമാഭിധാനൻ
നിനയ്ക്കുന്നതെല്ലാം വരുത്താൻ കരുത്തൻ
കലാവിദ്യകൾ ക്കേക മാധാരഭൂതൻ
കുലാചാരഭേദം ഗ്രഹിക്കുന്നു വിദ്വാൻ
മനക്രോഡ നാഥാനുജൻ ബാലരാമൻ
മനോജ്ഞസ്വരൂപൻ ജയിക്കേണമേറ്റം

ശിവപുരാണം രുദ്രക്ഷ മാഹാത്മ്യം സമാപ്തം