മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം/അധ്യായം6
←അധ്യായം5 | മഹാഭാരതം മൂലം/വിരാടപർവം രചന: അധ്യായം6 |
അധ്യായം7→ |
1 [വൈ]
തതോ വിരാടം പ്രഥമം യുധിഷ്ഠിരോ; രാജാ സഭായാം ഉപവിഷ്ടും ആവ്രജത്
വൈഡൂര്യ രൂപാൻ പ്രതിമുച്യ കാഞ്ചനാൻ; അക്ഷാൻ സ കക്ഷേ പരിഗൃഹ്യ വാസസാ
2 നരാധിപോ രാഷ്ട്രപതിം യശസ്വിനം; മഹായശാഃ കൗരവ വംശവർധനഃ
മഹാനുഭാവോ നരരാജ സത്കൃതോ; ദുരാസദസ് തീക്ഷ്ണവിഷോ യഥോരഗഃ
3 ബാലേന രൂപേണ നരർഷഭോ മഹാൻ; അഥാർചി രൂപേണ യഥാമരസ് തഥാ
മഹാഭ്രജാലൈർ ഇവ സംവൃതോ രവിർ; യഥാനലോ ഭസ്മ വൃതശ് ച വീര്യവാൻ
4 തം ആപതന്തം പ്രസമീക്ഷ്യ പാണ്ഡവം; വിരാട രാഡ് ഇന്ദും ഇവാഭ്രസംവൃതം
മന്ത്രിദ്വിജാൻ സൂത മുഖാൻ വിശസ് തഥാ; യേ ചാപി കേ ചിത് പരിഷത് സമാസതേ
പപ്രച്ഛ കോ ഽയം പ്രഥമം സമേയിവാൻ; അനേന യോ ഽയം പ്രസമീക്ഷതേ സഭാം
5 ന തു ദ്വിജോ ഽയം ഭവിതാ നരോത്തമഃ; പതിഃ പൃഥിവ്യാ ഇതി മേ മനോഗതം
ന ചാസ്യ ദാസോ ന രഥോ ന കുണ്ഡലേ; സമീപതോ ഭ്രാജതി ചായം ഇന്ദ്രവത്
6 ശരീരലിംഗൈർ ഉപസൂചിതോ ഹ്യ് അയം; മൂർധാഭിഷിക്തോ ഽയം ഇതീവ മാനസം
സമീപം ആയാതി ച മേ ഗതവ്യഥോ; യഥാ ഗജസ് താമരസീം മദോത്കടഃ
7 വിതർകയന്തം തു നരർഷഭസ് തദാ; യിധിഷ്ഠിരോ ഽഭ്യേത്യ വിരാടം അബ്രവീത്
സമ്രാഡ് വിജാനാത്വ് ഇഹ ജീവിതാർഥിനം; വിനഷ്ട സർവസ്വം ഉപാഗതം ദ്വിജം
8 ഇഹാഹം ഇച്ഛാമി തവാനഘാന്തികേ; വസ്തും യഥാ കാമചരസ് തഥാ വിഭോ
തം അബ്രവീത് സ്വാഗതം ഇത്യ് അനന്തരം; രാജാ പ്രഹൃഷ്ടഃ പ്രതിസംഗൃഹാണ ച
9 കാമേന താതാഭിവദാമ്യ് അഹം ത്വാം; കസ്യാസി രാജ്ഞോ വിഷയാദ് ഇഹാഗതഃ
ഗോത്രം ച നാമാപി ച ശംസ തത്ത്വതഃ; കിം ചാപി ശിൽപം തവ വിദ്യതേ കൃതം
10 യുധിഷ്ഠിരസ്യാസം അഹം പുരാ സഖാ; വൈയാഘ്രപദ്യഃ പുനർ അസ്മി ബ്രാഹ്മണഃ
അക്ഷാൻ പ്രവപ്തും കുശലോ ഽസ്മി ദേവിതാ; കങ്കേതി നാമ്നാസ്മി വിരാട വിശ്രുതഃ
11 ദദാമി തേ ഹന്ത വരം യം ഇച്ഛസി; പ്രശാധി മത്സ്യാൻ വശഗോ ഹ്യ് അഹം തവ
പ്രിയാ ഹി ധൂർതാ മമ ദേവിനഃ സദാ; ഭവാംശ് ച ദേവോപമ രാജ്യം അർഹതി
12 ആപ്തോ വിവാദഃ പരമോ വിശാം പതേ; ന വിദ്യതേ കിം ചന മത്സ്യഹീനതഃ
ന മേ ജിതഃ കശ് ചന ധാരയേദ് ധനം; വരോ മമൈഷോ ഽസ്തു തവ പ്രസാദതഃ
13 ഹന്യാം അവധ്യം യദി തേ ഽപ്രിയം ചരേത്; പ്രവ്രാജയേയം വിഷയാദ് ദ്വിജാംസ് തഥാ
ശൃണ്വന്തു മേ ജാനപദാഃ സമാഗതാഃ; കങ്കോ യഥാഹം വിഷയേ പ്രഭുസ് തഥാ
14 സമാനയാനോ ഭവിതാസി മേ സഖാ; പ്രഭൂതവസ്ത്രോ ബഹു പാനഭോജനഃ
പശ്യേസ് ത്വം അന്തശ് ച ബഹിശ് ച സർവദാ; കൃതം ച തേ ദ്വാരം അപാവൃതം മയാ
15 യേ ത്വാനുവാദേയുർ അവൃത്തി കർശിതാ; ബ്രൂയാശ് ച തേഷാം വചനേന മേ സദാ
ദാസ്യാമി സർവം തദ് അഹം ന സംശയോ; ന തേ ഭയം വിദ്യതി സംനിധൗ മമ
16 ഏവം സ ലബ്ധ്വാ തു വരം സമാഗമം; വിരാട രാജേന നരർഷഭസ് തദാ
ഉവാസ വീരഃ പരമാർചിതഃ സുഖീ; ന ചാപി കശ് ചിച് ചരിതം ബുബോധ തത്