Jump to content

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം294

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം294

1 [വൈ]
     ദേവരാജം അനുപ്രാപ്തം ബ്രാഹ്മണ ഛദ്മനാ വൃഷഃ
     ദൃഷ്ട്വാ സ്വാഗതം ഇത്യ് ആഹ ന ബുബോധാസ്യ മാനസം
 2 ഹിരണ്യകണ്ഠീഃ പ്രമദാ ഗ്രാമാൻ വാ ബഹു ഗോകുലാൻ
     കിം ദദാനീതി തം വിപ്രം ഉവാചാധിരഥിസ് തതഃ
 3 [ബ്രാ]
     ഹിരണ്യകണ്ഠ്യഃ പ്രമദാ യച് ചാന്യത് പ്രീതിവർധനം
     നാഹം ദത്തം ഇഹേച്ഛാമി തദർഥിഭ്യഃ പ്രദീയതാം
 4 യദ് ഏതത് സഹജം വർമ കുണ്ഡലേ ച തവാനഘ
     ഏതദ് ഉത്കൃത്യ മേ ദേഹി യദി സത്യവ്രതോ ഭവാൻ
 5 ഏതദ് ഇച്ഛാമ്യ് അഹം ക്ഷിപ്രം ത്വയാ ദത്തം പരന്തപ
     ഏഷ മേ സർവലാഭാനാം ലാഭഃ പരമകോ മതിഃ
 6 [കർണ]
     അവനിം പ്രമദാ ഗാശ് ച നിർവാപം ബഹു വാർഷികം
     തത് തേ വിപ്ര പ്രദാസ്യാമി ന തു വർമ ന കുണ്ഡലേ
 7 [വൈ]
     ഏവം ബഹുവിധൈർ വാക്യൈർ യാച്യമാനഃ സ തു ദ്വിജഃ
     കർണേന ഭരതശ്രേഷ്ഠ നാന്യം വരം അയാചത
 8 സന്ത്വിതശ് ച യഥാശക്തി പൂജിതശ് ച യഥാവിധി
     നൈവാന്യം സ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠഃ കാമയാം ആസ വൈ വരം
 9 യദാ നാന്യം പ്രവൃണുതേ വരം വൈ ദ്വിജസത്തമഃ
     തദൈനം അബ്രവീദ് ഭൂയോ രാധേയഃ പ്രഹസന്ന് ഇവ
 10 സഹജം വർമ മേ വിപ്ര കുണ്ഡലേ ചാമൃതോദ്ഭവേ
    തേനാവധ്യോ ഽസ്മി ലോകേഷു തതോ നൈതദ് ദദാമ്യ് അഹം
11 വിശാലം പൃഥിവീ രാജ്യം ക്ഷേമം നിഹതകണ്ടകം
    പ്രതിഗൃഹ്ണീഷ്വ മത്തസ് ത്വം സാധു ബ്രാഹ്മണപുംഗവ
12 കുണ്ഡലാഭ്യാം വിമുക്തോ ഽഹം വർമണാ സഹജേന ച
    ഗമനീയോ ഭവിഷ്യാമി ശത്രൂണാം ദ്വിജസത്തമ
13 [വൈ]
    യദാ നാന്യം വരം വവ്രേ ഭഗവാൻ പാകശാസനഃ
    തതഃ പ്രഹസ്യ കർണസ് തം പുനർ ഇത്യ് അബ്രവീദ് വചഃ
14 വിദിതോ ദേവദേവേശ പ്രാഗ് ഏവാസി മമ പ്രഭോ
    ന തു ന്യായ്യം മയാ ദാതും തവ ശക്ര വൃഥാ വരം
15 ത്വം ഹി ദേവേശ്വരഃ സാക്ഷാത് ത്വയാ ദേയോ വരോ മമ
    അന്യേഷാം ചൈവ ഭൂതാനാം ഈശ്വരോ ഹ്യ് അസി ഭൂതകൃത്
16 യദി ദാസ്യാമി തേ ദേവകുണ്ഡലേ കവചം തഥാ
    വധ്യതാം ഉപയാസ്യാമി ത്വം ച ശക്രാവഹാസ്യതാം
17 തസ്മാദ് വിനിമയം കൃത്വാ കുണ്ഡലേ വർമ ചോത്തമം
    ഹരസ്വ ശക്ര കാമം മേ ന ദദ്യാം അഹം അന്യഥാ
18 [ഷക്ര]
    വിദിതോ ഽഹം രവേഃ പൂർവം ആയന്ന് ഏവ തവാന്തികം
    തേന തേ സർവം ആഖ്യാതം ഏവം ഏതൻ ന സംശയഃ
19 കാമം അസ്തു തഥാ താത തവ കർണ യഥേച്ഛസീ
    വർജയിത്വാ തു മേ വജ്രം പ്രവൃണീഷ്വ യദ് ഇച്ഛസി
20 [വൈ]
    തതഃ കർണഃ പ്രഹൃഷ്ടസ് തു ഉപസംഗമ്യ വാസവം
    അമോഘാം ശക്തിം അഭ്യേത്യ വവ്രേ സമ്പൂർണമാനസഃ
21 [കർണ]
    വർമണാ കുണ്ഡലാഭ്യാം ച ശക്തിം മേ ദേഹി വാസവ
    അമോഘാം ശത്രുസംഘാനാം ഘാതിനീം പൃതനാ മുഖേ
22 തതഃ സഞ്ചിന്ത്യ മനസാ മുഹൂർതം ഇവ വാസവഃ
    ശക്ത്യർഥം പൃഥിവീപാല കർണം വാക്യം അഥാബ്രവീത്
23 കുണ്ഡലേ മേ പ്രയച്ഛസ്വ വർമ ചൈവ ശരീരജം
    ഗൃഹാണ കർണ ശക്തിം ത്വം അനേന സമയേന മേ
24 അമോഘാ ഹന്തി ശതശഃ ശത്രൂൻ മമ കരച്യുതാ
    പുനശ് ച പാണിം അഭ്യേതി മമ ദൈത്യാൻ വിനിഘ്നതഃ
25 സേയം തവ കരം പ്രാപ്യ ഹത്വൈകം രിപും ഊർജിതം
    ഗർജന്തം പ്രതപന്തം ച മാം ഏവൈഷ്യതി സൂതജ
26 [കർണ]
    ഏകം ഏവാഹം ഇച്ഛാമി രിപും ഹന്തും മഹാഹവേ
    ഗർജന്തം പ്രതപന്തം ച യതോ മമ ഭയം ഭവേത്
27 [ഇന്ദ്ര]
    ഏകം ഹനിഷ്യസി രിപും ഗർജംഗം ബലിനം രണേ
    ത്വം തു യം പ്രാർഥയസ്യ് ഏകം രക്ഷ്യതേ സ മഹാത്മനാ
28 യം ആഹുർ വേദ വിദ്വാംസോ വരാഹം അജിതം ഹരിം
    നാരായണം അചിന്ത്യം ച തേന കൃഷ്ണേന രക്ഷ്യതേ
29 [കർണ]
    ഏവം അപ്യ് അസ്തു ഭഗവന്ന് ഏകവീര വധേ മമ
    അമോഘാ പ്രവരാ ശക്തിർ യേന ഹന്യാം പ്രതാപിനം
30 ഉത്കൃത്യ തു പ്രദാസ്യാമി കുണ്ഡലേ കവചം ച തേ
    നികൃത്തേഷു ച ഗാത്രേഷു ന മേ ബീഭത്സതാ ഭവേത്
31 [ഇന്ദ്ര]
    ന തേ ബീഭത്സതാ കർണ ഭവിഷ്യതി കഥം ചന
    വ്രണശ് ചാപി ന ഗാത്രേഷു യസ് ത്വം നാനൃതം ഇച്ഛസി
32 യാദൃശസ് തേ പിതുർ വർണസ് തേജോ ച വദതാം വര
    താദൃഷേനൈവ വർണേന ത്വം കർണ ഭവിതാ പുനഃ
33 വിദ്യമാനേഷു ശസ്ത്രേഷു യദ്യ് അമോഘാം അസംശയേ
    പ്രമത്തോ മോക്ഷ്യസേ ചാപി ത്വയ്യ് ഏവൈഷാ പതിഷ്യതി
34 [കർണ]
    സംശയം പരമം പ്രാപ്യ വിമോക്ഷ്യേ വാസവീം ഇമാം
    യഥാ മാം ആത്ഥ ശക്ര ത്വം സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
35 [വൈ]
    തതഃ ശക്തിം പ്രജ്വലിതാം പ്രതിഗൃഹ്യ വിശാം പതേ
    ശസ്ത്രം ഗൃഹീത്വാ നിശിതം സർവഗാത്രാണ്യ് അകൃന്തത
36 തതോ ദേവാ മാനവാ ദാനവാശ് ച; നികൃന്തന്തം കർണം ആത്മാനം ഏവം
    ദൃഷ്ട്വാ സർവേ സിദ്ധസംഘാശ് ച നേദുർ; ന ഹ്യ് അസ്യാസീദ് ദുഃഖജോ വൈ വികാരഃ
37 തതോ ദിവ്യാ ദുന്ദുഭയഃ പ്രണേദുഃ; പപാതോച്ചൈഃ പുഷ്പവർഷം ച ദിവ്യം
    ദൃഷ്ട്വാ കർണം ഷസ്ത്ര സങ്കൃത്തഗാത്രം; മുഹുശ് ചാപി സ്മയമാനം നൃവീരം
38 തതോ ഛിത്വാ കവചം ദിവ്യം അംഗാത്; തഥൈവാർദ്രം പ്രദദൗ വാസവായ
    തഥോത്കൃത്യ പ്രദദൗ കുണ്ഡലേ തേ; വൈകർതനഃ കർമണാ തേന കർണഃ
39 തതഃ ശക്രഃ പ്രഹസൻ വഞ്ചയിത്വാ; കർണം ലോകേ യശസാ യോജയിത്വാ
    കൃതം കാര്യം പാണ്ഡവാനാം ഹി മേനേ; തതഃ പശ്ചാദ് ദിവം ഏവോത്പപാത
40 ശ്രുത്വാ കർണം മുഷിതം ധാർതരാഷ്ട്രാ; ദീനാഃ സർവേ ഭഗ്നദർപാ ഇവാസൻ
    താം ചാവസ്ഥാം ഗമിതം സൂതപുത്രം; ശ്രുത്വാ പാഥാ ജഹൃഷുഃ കാനനസ്ഥാഃ
41 [ജനം]
    ക്വസ്ഥാ വീരാഃ പാണ്ഡവാസ് തേ ബഭൂവുഃ; കുതശ് ചൈതച് ഛ്രുതവന്തഃ പ്രിയം തേ
    കിം വാകാർഷുർ ദ്വാദശേ ഽബ്ദേ വ്യതീതേ; തൻ മേ സർവം ഭഗവാൻ വ്യാകരോതു
42 [വൈ]
    ലബ്ധ്വാ കൃഷ്ണാം സൈന്ധവം ദ്രാവയിത്വാ; വിപ്രൈഃ സാർധം കാമ്യകാദ് ആശ്രമാത് തേ
    മാർകണ്ഡേയാച് ഛ്രുതവന്തഃ പുരാണം; ദേവർഷീണാം ചരിതം വിസ്തരേണ
43 പ്രത്യാജഗ്മുഃ സരഥാഃ സാനുയാത്രാഃ; സർവൈഃ സാർധം സൂദപൗരോഗവൈശ് ച
    തതഃ പുണ്യം ദ്വൈതവനം നൃവീരാ; നിസ്തീര്യോഗ്രം വനവാസം സമഗ്രം