മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം/അധ്യായം103

മഹാഭാരതം മൂലം/വനപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം103

1 [ലോമഷ]
     സമുദ്രം സ സമാസാദ്യ വാരുണിർ ഭഗവാൻ ഋഷിഃ
     ഉവാച സഹിതാൻ ദേവാൻ ഋഷീംശ് ചൈവ സമാഗതാൻ
2 ഏഷ ലോകഹിതാർഥം വൈ പിബാമി വരുണാലയം
     ഭവദ്ഭിർ യദ് അനുഷ്ഠേയം തച് ഛീഘ്രം സംവിധീയതാം
3 ഏതാവദ് ഉക്ത്വാ വചനം മൈത്രാവരുണിർ അച്യുത
     സമുദ്രം അപിബത് ക്രുദ്ധഃ സർവലോകസ്യ പശ്യതഃ
4 പീയമാനം സമുദ്രം തു ദൃഷ്ട്വാ ദേവാഃ സവാസവാഃ
     വിസ്മയം പരമം ജഗ്മുഃ സ്തുതിഭിശ് ചാപ്യ് അപൂജയൻ
5 ത്വം നസ് ത്രാതാ വിധാതാ ച ലോകാനാം ലോകഭാവനഃ
     ത്വത്പ്രസാദാത് സമുച്ഛേദം ന ഗച്ഛേത് സാമരം ജഗത്
6 സമ്പൂജ്യമാനസ് ത്രിദശൈർ മഹാത്മാ; ഗന്ധർവതൂര്യേഷു നദത്സു സർവശഃ
     ദിവ്യൈശ് ച പുഷ്പൈർ അവകീര്യമാണോ; മഹാർണവം നിഃസലിലം ചകാര
7 ദൃഷ്ട്വാ കൃതം നിഃസലിലം മഹാർണവം; സുരാഃ സമസ്താഃ പരമപ്രഹൃഷ്ടാഃ
     പ്രഗൃഹ്യ ദിവ്യാനി വരായുധാനി; താൻ ദാനവാഞ് ജഘ്നുർ അദീനസത്ത്വാഃ
8 തേ വധ്യമാനാസ് ത്രിദശൈർ മഹാത്മഭിർ; മഹാബലൈർ വേഗിഭിർ ഉന്നദദ്ഭിഃ
     ന സേഹിരേ വേഗവതാം മഹാത്മനാം; വേഗം തദാ ധാരയിതും ദിവൗകസാം
9 തേ വധ്യമാനാസ് ത്രിദശൈർ ദാനവാ ഭീമനിസ്വനാഃ
     ചക്രുഃ സുതുമുലം യുദ്ധം മുഹൂർതം ഇവ ഭാരത
10 തേ പൂർവം തപസാ ദഗ്ധാ മുനിഭിർ ഭാവിതാത്മഭിഃ
    യതമാനാഃ പരം ശക്ത്യാ ത്രിദശൈർ വിനിഷൂദിതാഃ
11 തേ ഹേമനിഷ്കാഭരണാഃ കുണ്ഡലാംഗദ ധാരിണഃ
    നിഹത്യ ബഹ്വ് അശോഭന്ത പുഷ്പിതാ ഇവ കിംശുകാഃ
12 ഹതശേഷാസ് തതഃ കേ ചിത് കാലേയാ മനുജോത്തമ
    വിദാര്യ വസുധാം ദേവീം പാതാലതലം ആശ്രിതാഃ
13 നിഹതാൻ ദാനവാൻ ദൃഷ്ട്വാ ത്രിദശാ മുനിപുംഗവം
    തുഷ്ടുവുർ വിവിധൈർ വാക്യൈർ ഇദം ചൈവാബ്രുവൻ വചഃ
14 ത്വത്പ്രസാദാൻ മഹാഭാഗ ലോകൈഃ പ്രാപ്തം മഹത് സുഖം
    ത്വത് തേജസാ ച നിഹതാഃ കാലേയാഃ ക്രൂര വിക്രമാഃ
15 പൂരയസ്വ മഹാബാഹോ സമുദ്രം ലോകഭാവന
    യത് ത്വയാ സലിലം പീതം തദ് അസ്മിൻ പുനർ ഉത്സൃജ
16 ഏവം ഉക്തഃ പ്രത്യുവാച ഭഗവാൻ മുനിപുംഗവഃ
    ജീർണം തദ് ധി മയാ തോയം ഉപായോ ഽന്യഃ പ്രചിന്ത്യതാം
    പൂരണാർഥം സമുദ്രസ്യ ഭവദ്ഭിർ യത്നം ആസ്ഥിതൈഃ
17 ഏതച് ഛ്രുത്വാ തു വചനം മഹർഷേ ഭാവിതാത്മനഃ
    വിസ്മിതാശ് ച വിഷണ്ണാശ് ച ബഭൂവുഃ സഹിതാഃ സുരാഃ
18 പരസ്പരം അനുജ്ഞാപ്യ പ്രനമ്യ മുനിപുംഗവം
    പ്രജാഃ സർവാ മഹാരാജ വിപ്രജഗ്മുർ യഥാഗതം
19 ത്രിദശാ വിഷ്ണുനാ സാർധം ഉപജഗ്മുഃ പിതാമഹം
    പൂരണാർഥം സമുദ്രസ്യ മന്ത്രയിത്വാ പുനഃ പുനഃ
    ഊചുഃ പ്രാഞ്ജലയഃ സർവേ സാഗരസ്യാഭിപൂരണം