മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം/അധ്യായം7

മഹാഭാരതം മൂലം/മൗസലപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം7

1 [വൈ]
     തം ശയാനം മഹാത്മാനം വീരം ആനക ദുന്ദുഭിം
     പുത്രശോകാഭിസന്തപ്തം ദദർശ കുരുപുംഗവഃ
2 തസ്യാശ്രു പരിപൂർണാക്ഷോ വ്യൂഢോരസ്കോ മഹാഭുജഃ
     ആർതസ്യാർതതരഃ പാർഥഃ പാദൗ ജഗ്രാഹ ഭാരത
3 സമാലിംഗ്യാർജുനം വൃദ്ധഃ സ ഭുജാഭ്യാം മഹാഭുജഃ
     രുദൻ പുത്രാൻ സ്മരൻ സാർവാൻ വിലലാപ സുവിഹ്വലഃ
     ഭ്രാതൄൻ പുത്രാംശ് ച പൗത്രാംശ് ച ദൗഹിത്രാംശ് ച സഖീൻ അപി
4 [വാസു]
     യൈർ ജിതാ ഭൂമിപാലാശ് ച ദൈത്യാശ് ച ശതശോ ഽർജുന
     താൻ ദൃഷ്ട്വാ നേഹ പശ്യാമി ജീവാമ്യ് അർജുന ദുർമരഃ
5 യൗ താവ് അർജുന ശിഷ്യൗ തേ പ്രിയൗ ബഹുമതൗ സദാ
     തയോർ അപനയാത് പാർഥ വൃഷ്ണയോ നിധനം ഗതാഃ
6 യൗ തൗ വൃഷ്ണിപ്രവീരാണാം ദ്വാവ് ഏവാതിരഥൗ മതൗ
     പ്രദ്യുമ്നോ യുയുധാനശ് ച കഥയൻ കത്ഥസേ ച യൗ
7 നിത്യം ത്വം കുരുശാർദൂല കൃഷ്ണശ് ച മമ പുത്രകഃ
     താവ് ഉഭൗ വൃഷ്ണിനാശസ്യ മുഖം ആസ്താം ധനഞ്ജയ
8 ന തു ഗർഹാമി ശൈനേയം ഹാർദിക്യാം ചാഹം അർജുന
     അക്രൂരം രൗക്മിണേയം ച ശാപോ ഹ്യ് ഏവാത്ര കാരണം
9 കേശിനം യസ് തു കംസം ച വിക്രമ്യ ജഗതഃ പ്രഭുഃ
     വിദേഹാവ് അകരോത് പാർഥ ചൈദ്യം ച ബല ഗർവിതം
10 നൈഷാദിം ഏകലവ്യം ച ചക്രേ കാലിംഗമാഗധാൻ
    ഗാന്ധാരാൻ കാശിരാജം ച മരു ഭൂമൗ ച പാർഥിവാൻ
11 പ്രാച്യാംശ് ച ദാക്ഷിണാത്യംശ് ച പാർവതീയാംസ് തഥാ നൃപാൻ
    സോ ഽഭ്യുപേക്ഷിതവാൻ ഏതം അനയം മധുസൂദനഃ
12 തതഃ പുത്രാംശ് ച പൗത്രാംശ് ച ഭ്രാതൄൻ അഥ സഖീൻ അപി
    ശയാനാൻ നിഹതാൻ ദൃഷ്ട്വാ തതോ മാം അബ്രവീദ് ഇദം
13 സമ്പ്രാപ്തോ ഽദ്യായം അസ്യന്തഃ കുലസ്യ പുരുഷർഷഭ
    ആഗമിഷ്യതി ബീഭത്സുർ ഇമാം ദ്വരവതീം പുരീം
14 ആഖ്യേയം തസ്യ യദ്വൃത്തം വൃഷ്ണീനാം വൈശസം മഹത്
    സ തു ശ്രുത്വാ മഹാതേജാ യദൂനാം അനയം പ്രഭോ
    ആഗന്താ ക്ഷിപ്രം ഏവേഹ ന മേ ഽത്രാസ്തി വിചാരണാ
15 യോ ഽഹം തം അർജുനം വിദ്ധി യോ ഽർജുനഃ സോ ഽഹം ഏവ തു
    യദ് ബ്രൂയാത് തത് തഥാ കാര്യം ഇതി ബുധ്യസ്വ മാധവ
16 സ സ്ത്രീഷു പ്രാപ്തകാലം വഃ പാണ്ഡവോ ബാലകേഷു ച
    പ്രതിപത്സ്യതി ബീഭത്സുർ ഭവതശ് ചൗർധ്വ ദേഹികം
17 ഇമാം ച നഗരീം സദ്യഃ പ്രതിയാതേ ധനഞ്ജയേ
    പ്രാകാരാട്ടാകലോപേതാം സമുദ്രഃ പ്ലാവയിഷ്യതി
18 അഹം ഹി ദേശേ കസ്മിംശ് ചിത് പുണ്യേ നിയമം ആസ്ഥിതഃ
    കാലം കർതാ സദ്യ ഏവ രാമേണ സഹ ധീമതാ
19 ഏവം ഉക്ത്വാ ഹൃഷീകേശോ മാം അചിന്ത്യപരാക്രമഃ
    ഹിത്വാ മാം ബാലകൈഃ സാർധം ദിശം കാം അപ്യ് അഗാത് പ്രഭുഃ
20 സോ ഽഹം തൗ ച മഹാത്മാനൗ ചിന്തയൻ ഭ്രാതരൗ തവ
    ഘോരം ജ്ഞാതിവധം ചൈവ ന ഭുഞ്ജേ ശോകകർശിതഃ
21 ന ച ഭോക്ഷ്യേ ന ജീവിഷ്യേ ദിഷ്ട്യാ പ്രാപ്തോ ഽസി പാണ്ഡവ
    യദ് ഉക്തം പാർഥ കൃഷ്ണേന തത് സർവം അഖിലം കുരു
22 ഏതത് തേ പാർഥ രാജ്യം ച സ്ത്രിയോ രത്നാനി ചൈവ ഹ
    ഇഷ്ടാൻ പ്രാണാൻ അഹം ഹീമാംസ് ത്യക്ഷ്യാമി രിപുസൂദന