മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം141

മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം141

1 [സ്]
     കേശവസ്യ തു തദ് വാക്യം കർണഃ ശ്രുത്വാ ഹിതം ശുഭം
     അബ്രവീദ് അഭിസമ്പൂജ്യ കൃഷ്ണം മധു നിഷൂദനം
     ജാനൻ മാം ഹിം മഹാബാഹോ സംമോഹയിതും ഇച്ഛസി
2 യോ ഽയം പൃഥിവ്യാഃ കാർത്സ്ന്യേന വിനാശഃ സമുപസ്ഥിതഃ
     നിമിത്തം തത്ര ശകുനിർ അഹം ദുഃശാസനസ് തഥാ
     ദുര്യോധനശ് ച നൃപതിർ ധൃതരാഷ്ട്ര സുതോ ഽഭവത്
3 അസംശയം ഇദം കൃഷ്ണ മഹദ് യുദ്ധം ഉപസ്ഥിതം
     പാണ്ഡവാനാം കുരൂണാം ച ഘോരം രുധിരകർദമം
4 രാജാനോ രാജപുത്രാശ് ച ദുര്യോധന വശാനുഗാഃ
     രണേ ശസ്ത്രാഗ്നിനാ ദഗ്ധാഃ പ്രാപ്സ്യന്തി യമസാദനം
5 സ്വപ്നാ ഹി ബഹവോ ഘോരാ ദൃശ്യന്തേ മധുസൂദന
     നിമിത്താനി ച ഘോരാണി തഥോത്പാതാഃ സുദാരുണാഃ
6 പരാജയം ധാർതരാഷ്ട്രേ വിജയം ച യുധിഷ്ഠിരേ
     ശംസന്ത ഇവ വാർഷ്ണേയ വിവിധാ ലോമഹർഷണാഃ
7 പ്രാജാപത്യം ഹി നക്ഷത്രം ഗ്രഹസ് തീക്ഷ്ണോ മഹാദ്യുതിഃ
     ശനൈശ്ചരഃ പീഡയതി പീഡയൻ പ്രാണിനോ ഽധികം
8 കൃത്വാ ചാംഗാരകോ വക്രം ജ്യേഷ്ഠായാം മധുസൂദന
     അനുരാധാം പ്രാർഥയതേ മൈത്രം സംശമയന്ന് ഇവ
9 നൂനം മഹ ഭയം കൃഷ്ണ കുരൂണാം സമുപസ്ഥിതം
     വിശേഷേണ ഹി വാർഷ്ണേയ ചിത്രാം പീഡയതേ ഗ്രഹഃ
10 സോമസ്യ ലക്ഷ്മ വ്യാവൃത്തം രാഹുർ അർകം ഉപേഷ്യതി
    ദിവശ് ചോൽകാഃ പതന്ത്യ് ഏതാഃ സനിർഘാതാഃ സകമ്പനാഃ
11 നിഷ്ടനന്തി ച മാതംഗാ മുഞ്ചന്ത്യ് അസ്രൂണി വാജിനഃ
    പാനീയം യവസം ചാപി നാഭിനന്ദന്തി മാധവ
12 പ്രാദുർഭൂതേഷു ചൈതേഷു ഭയം ആഹുർ ഉപസ്ഥിതം
    നിമിത്തേഷു മഹാബാഹോ ദാരുണം പ്രാണിനാശനം
13 അൽപേ ഭുക്തേ പുരീഷം ച പ്രഭൂതം ഇഹ ദൃശ്യതേ
    വാജിനാം വാരണാനാം ച മനുഷ്യാണാം ച കേശവ
14 ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ സൈന്യേഷു സർവേഷു മധുസൂദന
    പരാഭവസ്യ തൽ ലിംഗം ഇതി പ്രാഹുർ മനീഷിണഃ
15 പ്രഹൃഷ്ടം വാഹനം കൃഷ്ണ പാണ്ഡവാനാം പ്രചക്ഷതേ
    പ്രദക്ഷിണാ മൃഗാശ് ചൈവ തത് തേഷാം ജയലക്ഷണം
16 അപസവ്യാ മൃഗാഃ സർവേ ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ കേശവ
    വാചശ് ചാപ്യ് അശരീരിണ്യസ് തത്പരാഭവ ലക്ഷണം
17 മയൂരാഃ പുഷ്പശകുനാ ഹംസാഃ സാരസചാതകാഃ
    ജീവം ജീവക സംഘാശ് ചാപ്യ് അനുഗച്ഛന്തി പാണ്ഡവാൻ
18 ഗൃധ്രാഃ കാകാ ബഡാഃ ശ്യേനാ യാതുധാനാഃ ശലാ വൃകാഃ
    മക്ഷികാണാം ച സംഘാതാ അനുഗച്ഛന്തി കൗരവാൻ
19 ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ സൈന്യേഷു ഭേരീണാം നാസ്തി നിസ്വനഃ
    അനാഹതാഃ പാണ്ഡവാനാം നദന്തി പടഹാഃ കില
20 ഉദപാനാശ് ച നർദന്തി യഥാ ഗോവൃഷഭാസ് തഥാ
    ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ സൈന്യേഷു തത്പരാഭവ ലക്ഷണം
21 മാംസശോണിതവർഷം ച വൃഷ്ടം ദേവേന മാധവ
    തഥാ ഗന്ധർവനഗരം ഭാനുമന്തം ഉപസ്ഥിതം
    സപ്രാകാരം സപരിഖം സവപ്രം ചാരുതോരണം
22 കൃഷ്ണശ് ച പരിഘസ് തത്ര ഭാനും ആവൃത്യ തിഷ്ഠതി
    ഉദയാസ്തമയേ സന്ധ്യേ വേദയാനോ മഹദ് ഭയം
    ഏകാ സൃഗ് വാശതേ ഘോരം തത്പരാഭവ ലക്ഷണം
23 കൃഷ്ണ ഗ്രീവാശ് ച ശകുനാ കംബമാനാ ഭയാനകാഃ
    സന്ധ്യാം അഭിമുഖാ യാന്തി തത്പരാഭവ ലക്ഷണം
24 ബ്രാഹ്മണാൻ പ്രഥമം ദ്വേഷ്ടി ഗുരൂംശ് ച മധുസൂദന
    ഭൃത്യാൻ ഭക്തിമതശ് ചാപി തത്പരാഭവ ലക്ഷണം
25 പൂർവാ ദിഗ് ലോഹിതാകാരാ ശസ്ത്രവർണാ ച ദക്ഷിണാ
    ആമപാത്രപ്രതീകാശാ പശ്ചിമാ മധുസൂദന
26 പ്രദീപ്താശ് ച ദിശഃ സർവാ ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ മാധവ
    മഹദ് ഭയം വേദയന്തി തസ്മിന്ന് ഉത്പാതലക്ഷണേ
27 സഹസ്രപാദം പ്രാസാദം സ്വപ്നാന്തേ സ്മ യുധിഷ്ഠിരഃ
    അധിരോഹൻ മയാ ദൃഷ്ടഃ സഹ ഭ്രാതൃഭിർ അച്യുത
28 ശ്വേതോഷ്ണീഷാശ് ച ദൃശ്യന്തേ സർവേ തേ ശുക്ലവാസസഃ
    ആസനാനി ച ശുഭ്രാണി സർവേഷാം ഉപലക്ഷയേ
29 തവ ചാപി മയാ കൃഷ്ണ സ്വപ്നാന്തേ രുധിരാവിലാ
    ആന്ത്രേണ പൃഥിവീ ദൃഷ്ടാ പരിക്ഷിപ്താ ജനാർദന
30 അസ്ഥി സഞ്ചയം ആരൂഢശ് ചാമിതൗജാ യുധിഷ്ഠിരഃ
    സുവർണപാത്ര്യാം സംഹൃഷ്ടോ ഭുക്തവാൻ ഘൃതപായസം
31 യുധിഷ്ഠിരോ മയാ ദൃഷ്ടോ ഗ്രസമാനോ വസുന്ധരാം
    ത്വയാ ദത്താം ഇമാം വ്യക്തം ഭോക്ഷ്യതേ സ വസുന്ധരാം
32 ഉച്ചം പർവതം ആരൂഢോ ഭീമകർമാ വൃകോദരഃ
    ഗദാപാണിർ നരവ്യാഘ്രോ വീക്ഷന്ന് ഇവ മഹീം ഇമാം
33 ക്ഷപയിഷ്യതി നഃ സർവാൻ സ സുവ്യക്തം മഹാരണേ
    വിദിതം മേ ഹൃഷീകേശ യതോ ധർമസ് തതോ ജയഃ
34 പാണ്ഡുരം ഗമം ആരൂഢോ ഗാണ്ഡീവീ സധനഞ്ജയഃ
    ത്വയാ സാർധം ഹൃഷീകേശ ശ്രിയാ പരമയാ ജ്വലൻ
35 യൂയം സർവാൻ വധിഷ്യധ്വം തത്ര മേ നാസ്തി സംശയഃ
    പാർഥിവാൻ സമരേ കൃഷ്ണ ദുര്യോധന പുരോഗമാൻ
36 നകുലഃ സഹദേവശ് ച സാത്യകിശ് ച മഹാരഥഃ
    ശുദ്ധകേയൂര കണ്ഠത്രാഃ ശുക്ലമാല്യാംബരാവൃതാഃ
37 അധിരൂഢാ നരവ്യാഘ്രാ നരവാഹനം ഉത്തമം
    ത്രയ ഏതേ മഹാമാത്രാഃ പാണ്ഡുരച് ഛത്രവാസസഃ
38 ശ്വേതോഷ്ണീഷാശ് ച ദൃശ്യന്തേ ത്രയ ഏവ ജനാർദന
    ധാർതരാഷ്ട്രസ്യ സൈന്യേഷു താന്വിജാനീഹി കേശവ
39 അശ്വത്ഥാമാ കൃപശ് ചൈവ കൃതവർമാ ച സാത്വതഃ
    രക്തോഷ്ണീഷാശ് ച ദൃശ്യന്തേ സർവേ മാധവ പാർഥിവാഃ
40 ഉഷ്ട്രയുക്തം സമാരൂഢൗ ഭീഷ്മദ്രോണൗ ജനാർദന
    മയാ സാർധം മഹാബാഹോ ധാർതരാഷ്ട്രേണ ചാഭിഭോ
41 അഗസ്ത്യശാസ്താം ച ദിശം പ്രയാതാഃ സ്മ ജനാർദന
    അചിരേണൈവ കാലേന പ്രാപ്സ്യാമോ യമസാദനം
42 അഹം ചാന്യേ ച രാജാനോ യച് ച തത് ക്ഷത്രമണ്ഡലം
    ഗാണ്ഡീവാഗ്നിം പ്രവേക്ഷ്യാമ ഇതി മേ നാസ്തി സംശയഃ
43 ഉപസ്ഥിത വിനാശേയം നൂനം അദ്യ വസുന്ധരാ
    തഥാ ഹി മേ വചഃ കർണ നോപൈതി ഹൃദയം തവ
44 സർവേഷാം താത ഭൂതാനാം വിനാശേ സമുപസ്ഥിതേ
    അനയോ നയസങ്കാശോ ഹൃദയാൻ നാപസർപതി
45 അപി ത്വാ കൃഷ്ണ പശ്യാമ ജീവന്തോ ഽസ്മാൻ മഹാരണാത്
    സമുത്തീർണാ മഹാബാഹോ വീര ക്ഷയവിനാശനാത്
46 അഥ വാ സംഗമഃ കൃഷ്ണ സ്വർഗേ നോ ഭവിതാ ധ്രുവം
    തത്രേദാനീം സമേഷ്യാമഃ പുനഃ സാർധം ത്വയാനഘ
47 ഇത്യ് ഉക്ത്വാ മാധവം കർണഃ പരിഷ്വജ്യ ച പീഡിതം
    വിസർജിതഃ കേശവേന രഥോപസ്ഥാദ് അവാതരത്
48 തതഃ സ്വരഥം ആസ്ഥായ ജാംബൂനദവിഭൂഷിതം
    സഹാസ്മാഭിർ നിവവൃതേ രാധ്യേയോ ദീനമാനസഃ
49 തതഃ ശീഘ്രതരം പ്രായാത് കേശവഃ സഹ സാത്യകിഃ
    പുനർ ഉച്ചാരയൻ വാണീം യാഹി യാഹീതി സാരഥിം