മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം/അധ്യായം13
| ←അധ്യായം12 | മഹാഭാരതം മൂലം/ഉദ്യോഗപർവം രചന:[[രചയിതാവ്:വ്യാസൻ 3|]] |
അധ്യായം14→ |
1 [ഷ്]
അഥ താം അബ്രവീദ് ദൃഷ്ട്വാ നഹുഷോ ദേവരാട് തദാ
ത്രയാണാം അപി ലോകാനാം അഹം ഇന്ദ്രഃ ശുചിസ്മിതേ
ഭജസ്വ മാം വരാരോഹേ പതിത്വേ വരവർണിനി
2 ഏവം ഉക്താ തു സാ ദേവീ നഹുഷേണ പതിവ്രതാ
പ്രാവേപത ഭയോദ്വിഗ്നാ പ്രവാതേ കദലീ യഥാ
3 നമസ്യ സാ തു ബ്രഹ്മാണം കൃത്വാ ശിരസി ചാഞ്ജലിം
ദേവരാജം അഥോവാച നഹുഷം ഘോരദർശനം
4 കാലം ഇച്ഛാമ്യ് അഹം ലബ്ധും കിം ചിത് ത്വത്തഃ സുരേശ്വര
ന ഹി വിജ്ഞായതേ ശക്രഃ പ്രാപ്തഃ കിം വാ ക്വ വാ ഗതഃ
5 തത്ത്വം ഏതത് തു വിജ്ഞായ യദി ന ജ്ഞായതേ പ്രഭോ
തതോ ഽഹം ത്വാം ഉപസ്ഥാസ്യേ സത്യം ഏതദ് ബ്രവീമി തേ
ഏവം ഉക്തഃ സ ഇന്ദ്രാണ്യാ നഹുഷഃ പ്രീതിമാൻ അഭൂത്
6 ഏവം ഭവതു സുശ്രോണിയഥാ മാം അഭിഭാഷസേ
ജ്ഞാത്വാ ചാഗമനം കാര്യം സത്യം ഏതദ് അനുസ്മരേഃ
7 നഹുഷേണ വിസൃഷ്ടാ ച നിശ്ചക്രാമ തതഃ ശുഭാ
ബൃഹസ്പതിനികേതം സാ ജഗാമ ച തപസ്വിനീ
8 തസ്യാഃ സംശ്രുത്യ ച വചോ ദേവാഃ സാഗ്നിപുരോഗമാഃ
മന്ത്രയാം ആസുർ ഏകാഗ്രാഃ ശക്രാർഥം രാജസത്തമ
9 ദേവദേവേന സംഗമ്യ വിഷ്ണുനാ പ്രഭവിഷ്ണുനാ
ഊചുശ് ചൈനം സമുദ്വിഗ്നാ വാക്യം വാക്യവിശാരദാഃ
10 ബ്രഹ്മഹത്യാഭിഭൂതോ വൈ ശക്രഃ സുരഗണേശ്വരഃ
ഗതിശ് ച നസ് ത്വം ദേവേശ പൂർവജോ ജഗതഃ പ്രഭുഃ
രക്ഷാർഥം സർവഭൂതാനാം വിഷ്ണുത്വം ഉപജഗ്മിവാൻ
11 ത്വദ്വീര്യാൻ നിഹതേ വൃത്രേ വാസവോ ബ്രഹ്മഹത്യയാ
വൃതഃ സുരഗണശ്രേഷ്ഠ മോക്ഷം തസ്യ വിനിർദിശ
12 തേഷാം തദ് വചനം ശ്രുത്വാ ദേവാനാം വിഷ്ണുർ അബ്രവീത്
മാം ഏവ യജതാം ശക്രഃ പാവയിഷ്യാമി വജ്രിണം
13 പുണ്യേന ഹയമേധേന മാം ഇഷ്ട്വാ പാകശാസനഃ
പുനർ ഏഷ്യതി ദേവാനാം ഇന്ദ്രത്വം അകുതോഭയഃ
14 സ്വകർമഭിശ് ച നഹുഷോ നാശം യാസ്യതി ദുർമതിഃ
കം ചിത് കാലം ഇമം ദേവാ മർഷയധ്വം അതന്ദ്രിതാഃ
15 ശ്രുത്വാ വിഷ്ണോഃ ശുഭാം സത്യാം താം വാണീം അമൃതോപമാം
തതഃ സർവേ സുരഗണാഃ സോപാധ്യായാഃ സഹർഷിഭിഃ
യത്ര ശക്രോ ഭയോദ്വിഗ്നസ് തം ദേശം ഉപചക്രമുഃ
16 തത്രാശ്വമേധഃ സുമഹാൻ മഹേന്ദ്രസ്യ മഹാത്മനഃ
വവൃതേ പാവനാർഥം വൈ ബ്രഹ്മഹത്യാപഹോ നൃപ
17 വിഭജ്യ ബ്രഹ്മഹത്യാം തു വൃക്ഷേഷു ച നദീഷു ച
പർവതേഷു പൃഥിവ്യാം ച സ്ത്രീഷു ചൈവ യുധിഷ്ഠിര
18 സംവിഭജ്യ ച ഭൂതേഷു വിസൃജ്യ ച സുരേശ്വരഃ
വിജ്വരഃ പൂതപാപ്മാ ച വാസവോ ഽഭവദ് ആത്മവാൻ
19 അകമ്പ്യം നഹുഷം സ്ഥാനാദ് ദൃഷ്ട്വാ ച ബലസൂദനഃ
തേജോ ഘ്നം സർവഭൂതാനാം വരദാനാച് ച ദുഃസഹം
20 തതഃ ശചീപതിർ വീരഃ പുനർ ഏവ വ്യനശ്യത
അദൃശ്യഃ സർവഭൂതാനാം കാലാകാങ്ക്ഷീ ചചാര ഹ
21 പ്രനഷ്ടേ തു തതഃ ശക്രേ ശചീ ശോകസമന്വിതാ
ഹാ ശക്രേതി തദാ ദേവീ വിലലാപ സുദുഃഖിതാ
22 യദി ദത്തം യദി ഹുതം ഗുരവസ് തോഷിതാ യദി
ഏകഭർതൃത്വം ഏവാസ്തു സത്യം യദ്യ് അസ്തി വാ മയി
23 പുണ്യാം ചേമാം അഹം ദിവ്യാം പ്രവൃത്താം ഉത്തരായണേ
ദേവീം രാത്രിം നമസ്യാമി സിധ്യതാം മേ മനോരഥഃ
24 പ്രയതാ ചനിശാം ദേവീം ഉപാതിഷ്ഠത തത്ര സാ
പതിവ്രതാത്വാത് സത്യേന സോപശ്രുതിം അഥാകരോത്
25 യത്രാസ്തേ ദേവരാജോ ഽസൗ തം ദേശം ദർശയസ്വ മേ
ഇത്യ് ആഹോപശ്രുതിം ദേവീ സത്യം സത്യേന ദൃശ്യതാം