Jump to content

മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം/അധ്യായം13

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/ആശ്രമവാസികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം13

1 [യ്]
     ഏവം ഏതത് കരിഷ്യാമി യഥാത്ഥ പൃഥിവീപതേ
     ഭൂയശ് ചൈവാനുശാസ്യോ ഽഹം ഭവതാ പാർഥിവർഷഭ
 2 ഭീഷ്മേ സ്വർഗം അനുപ്രാപ്തേ ഗതേ ച മധുസൂദനേ
     വിദുരേ സഞ്ജയേ ചൈവ കോ ഽന്യോ മാം വക്തും അർഹതി
 3 യത് തു മാം അനുശാസ്തീഹ ഭവാൻ അദ്യ ഹിതേ സ്ഥിതഃ
     കർതാസ്മ്യ് ഏതൻ മഹീപാല നിർവൃതോ ഭവ ഭാരത
 4 [വൈ]
     ഏവം ഉക്തഃ സ രാജർഷിർ ധർമരാജേന ധീമതാ
     കൗന്തേയം സമനുജ്ഞാതും ഇയേഷ ഭരതർഷഭ
 5 പുത്ര വിശ്രമ്യതാം താവൻ മമാപി ബലവാഞ് ശ്രമഃ
     ഇത്യ് ഉക്ത്വാ പ്രാവിശദ് രാജാ ഗാന്ധാര്യാ ഭവനം തദാ
 6 തം ആസനഗതം ദേവീ ഗാന്ധാരീ ധർമചാരിണീ
     ഉവാച കാലേ കാലജ്ഞാ പ്രജാപതിസമം പതിം
 7 അനുജ്ഞാതഃ സ്വയം തേന വ്യാസേനാപി മഹർഷിണാ
     യുധിഷ്ഠിരസ്യാനുമതേ കദാരണ്യം ഗമിഷ്യസി
 8 [ധൃ]
     ഗാന്ധാര്യ് അഹം അനുജ്ഞാതഃ സ്വയം പിത്രാ മഹാത്മനാ
     യുധിഷ്ഠിരസ്യാനുമതേ ഗന്താസ്മി നചിരാദ് വനം
 9 അഹം ഹി നാമ സർവേഷാം തേഷാം ദുർദ്യൂത ദേവിനാം
     പുത്രാണാം ദാതും ഇച്ഛാമി പ്രേത്യ ഭാവാനുഗം വസും
     സർവപ്രകൃതിസാംനിധ്യം കാരയിത്വാ സ്വവേശ്മനി
 10 [വൈ]
    ഇത്യ് ഉക്ത്വാ ധർമരാജായ പ്രേഷയാം ആസ പാർഥിവഃ
    സ ച തദ് വചനാത് സർവം സമാനിന്യേ മഹീപതിഃ
11 തതോ നിഷ്ക്രമ്യ നൃപതിസ് തസ്മാദ് അന്തഃപുരാത് തദാ
    സർവം സുഹൃജ്ജനം ചൈവ സർവശ് ച പ്രകൃതീസ് തഥാ
    സമവേതാംശ് ച താൻ സർവാൻ പൗരജാന പദാൻ അഥ
12 ബ്രാഹ്മണാംശ് ച മഹീപാലാൻ നാനാദേശസമാഗതാൻ
    തതഃ പ്രാഹ മഹാതേജാ ധൃതരാഷ്ട്രോ മഹീപതിഃ
13 ശൃണ്വന്ത്യ് ഏകാഗ്രമനസോ ബ്രാഹ്മണാഃ കുരുജാംഗലാഃ
    ക്ഷത്രിയാശ് ചൈവ വൈശ്യാശ് ച ശൂദ്രാശ് ചൈവ സമാഗതാഃ
14 ഭവന്തഃ കുരവശ് ചൈവ ബഹു കാലം സഹോഷിതാഃ
    പരസ്പരസ്യ സുഹൃദഃ പരസ്പരഹിതേ രതാഃ
15 യദ് ഇദാനീം അഹം ബ്രൂയാം അസ്മിൻ കാല ഉപസ്ഥിതേ
    തഥാ ഭവദ്ഭിഃ കർതവ്യം അവിചാര്യ വചോ മമ
16 അരണ്യഗമനേ ബുദ്ധിർ ഗാന്ധാരീ സഹിതസ്യ മേ
    വ്യാസസ്യാനുമതേ രാജ്ഞസ് തഥാ കുന്തീസുതസ്യ ച
    ഭവന്തോ ഽപ്യ് അനുജാനന്തു മാ വോ ഽന്യാ ഭൂദ് വിചാരണാ
17 അസ്മാകം ഭവതാം ചൈവ യേയം പ്രീതിർ ഹി ശാശ്വതീ
    ന ചാന്യേഷ്വ് അസ്തി ദേശേഷു രാജ്ഞാം ഇതി മതിർ മമ
18 ശ്രാന്തോ ഽസ്മി വയസാനേന തഥാ പുത്ര വിനാകൃതഃ
    ഉപവാസകൃശശ് ചാസ്മി ഗാന്ധാരീ സഹിതോ ഽനഘാഃ
19 യുധിഷ്ഠിര ഗതേ രാജ്യേ പ്രാപ്തശ് ചാസ്മി സുഖം മഹത്
    മന്യേ ദുര്യോധനൈശ്വര്യാദ് വിശിഷ്ടം ഇതി സത്തമാഃ
20 മമ ത്വ് അന്ധസ്യ വൃദ്ധസ്യ ഹതപുത്രസ്യ കാഗതിഃ
    ഋതേ വനം മഹാഭാഗാസ് തൻ മാനുജ്ഞാതും അർഹഥ
21 തസ്യ തദ് വചനം ശ്രുത്വാ സർവേ തേ കുരുജാംഗലാഃ
    ബാഷ്പസന്ദിഗ്ധയാ വാചാ രുരുദുർ ഭരതർഷഭ
22 താൻ അവിബ്രുവതഃ കിം ചിദ് ദുഃഖശോകപരായണാൻ
    പുനർ ഏവ മഹാതേജാ ധൃതരാഷ്ട്രോ ഽബ്രവീദ് ഇദം