മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം87

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 87

1 [ആ]
     കതരസ് ത്വ് ഏതയോഃ പൂർവം ദേവാനാം ഏതി സാത്മ്യതാം
     ഉഭയോർ ധാവതോ രാജൻ സൂര്യാ ചന്ദ്രമസോർ ഇവ
2 [യ്]
     അനികേതോ ഗൃഹസ്ഥേഷു കാമവൃത്തേഷു സംയതഃ
     ഗ്രാമ ഏവ വസൻ ഭിക്ഷുസ് തയോഃ പൂർവതരം ഗതഃ
3 അപ്രാപ്യ ദീർഘം ആയുസ് തു യഃ പ്രാപ്തോ വികൃതിം ചരേത്
     തപ്യേത യദി തത് കൃത്വാ ചരേത് സോ ഽന്യത് തതസ് തപഃ
4 യദ് വൈ നൃശംസം തദ് അപഥ്യം ആഹുർ; യഃ സേവതേ ധർമം അനർഥബുദ്ധിഃ
     അസ്വോ ഽപ്യ് അനീശശ് ച തഥൈവ രാജംസ്; തദാർജവം സ സമാധിസ് തദാര്യം
5 [ആ]
     കേനാസി ദൂതഃ പ്രഹിതോ ഽദ്യ രാജൻ; യുവാ സ്രഗ്വീ ദർശനീയഃ സുവർചാഃ
     കുത ആഗതഃ കതരസ്യാം ദിശി ത്വം; ഉതാഹോ സ്വിത് പാർഥിവം സ്ഥാനം അസ്തി
6 [യ്]
     ഇമം ഭൗമം നരകം ക്ഷീണപുണ്യഃ; പ്രവേഷ്ടും ഉർവീം ഗഗനാദ് വിപ്രകീർണഃ
     ഉക്ത്വാഹം വഃ പ്രപതിഷ്യാമ്യ് അനന്തരം; ത്വരന്തി മാം ബ്രാഹ്മണാ ലോകപാലാഃ
7 സതാം സകാശേ തു വൃതഃ പ്രപാതസ്; തേ സംഗതാ ഗുണവന്തശ് ച സർവേ
     ശക്രാച് ച ലബ്ധോ ഹി വരോ മയൈഷ; പതിഷ്യതാ ഭൂമിതലേ നരേന്ദ്ര
8 [ആ]
     പൃച്ഛാമി ത്വാം മാ പ്രപത പ്രപാതം; യദി ലോകാഃ പാർഥിവ സന്തി മേ ഽത്ര
     യദ്യ് അന്തരിക്ഷേ യദി വാ ദിവി ശ്രിതാഃ; ക്ഷേത്രജ്ഞം ത്വാം തസ്യ ധർമസ്യ മന്യേ
9 [യ്]
     യാവത് പൃഥിവ്യാം വിഹിതം ഗവാശ്വം; സഹാരണ്യൈഃ പശുഭിഃ പർവതൈശ് ച
     താവൽ ലോകാ ദിവി തേ സംസ്ഥിതാ വൈ; തഥാ വിജാനീഹി നരേന്ദ്ര സിംഹ
10 [ആ]
    താംസ് തേ ദദാമി മാ പ്രപത പ്രപാതം; യേ മേ ലോകാ ദിവി രാജേന്ദ്ര സന്തി
    യദ്യ് അന്തരിക്ഷേ യദി വാ ദിവി ശ്രിതാസ്; താൻ ആക്രമ ക്ഷിപ്രം അമിത്രസാഹ
11 [യ്]
    നാസ്മദ് വിധോ ഽബ്രാഹ്മണോ ബ്രഹ്മവിച് ച; പ്രതിഗ്രഹേ വർതതേ രാജമുഖ്യ
    യഥാ പ്രദേയം സതതം ദ്വിജേഭ്യസ്; തഥാദദം പൂർവം അഹം നരേന്ദ്ര
12 നാബ്രാഹ്മണഃ കൃപണോ ജാതു ജീവേദ്; യാ ചാപി സ്യാദ് ബ്രാഹ്മണീ വീര പത്നീ
    സോ ഽഹം യദൈവാകൃത പൂർവം ചരേയം; വിവിത്സമാനഃ കിം ഉ തത്ര സാധു
13 [പ്രതർദന]
    പൃച്ഛാമി ത്വാം സ്പൃഹണീയ രൂപ; പ്രതർദനോ ഽഹം യദി മേ സന്തി ലോകാഃ
    യദ്യ് അന്തരിക്ഷേ യദി വാ ദിവി ശ്രിതാഃ; ക്ഷേത്രജ്ഞം ത്വാം തസ്യ ധർമസ്യ മന്യേ
14 [യ്]
    സന്തി ലോകാ ബഹവസ് തേ നരേന്ദ്ര; അപ്യ് ഏകൈകഃ സപ്ത സപ്താപ്യ് അഹാനി
    മധു ച്യുതോ ഘൃതപൃക്താ വിശോകാസ്; തേ നാന്തവന്തഃ പ്രതിപാലയന്തി
15 [പ്ര്]
    താംസ് തേ ദദാമി മാ പ്രപത പ്രപാതം; യേ മേ ലോകാസ് തവ തേ വൈ ഭവന്തു
    യദ്യ് അന്തരിക്ഷേ യദി വാ ദിവി ശ്രിതാസ്; താൻ ആക്രമ ക്ഷിപ്രം അപേതമോഹഃ
16 [യ്]
    ന തുല്യതേജാഃ സുകൃതം കാമയേത; യോഗക്ഷേമം പാർഥിവ പാർഥിവഃ സൻ
    ദൈവാദേശാദ് ആപദം പ്രാപ്യ വിദ്വാംശ്; ചരേൻ നൃശംസം ന ഹി ജാതു രാജാ
17 ധർമ്യം മാർഗം ചേതയാനോ യശസ്യം; കുര്യാൻ നൃപോ ധർമം അവേക്ഷമാണഃ
    ന മദ്വിധോ ധർമബുദ്ധിഃ പ്രജാനൻ; കുര്യാദ് ഏവം കൃപണം മാം യഥാത്ഥ
18 കുര്യാം അപൂർവം ന കൃതം യദ് അന്യൈർ; വിവിത്സമാനഃ കിം ഉ തത്ര സാധു
    ബ്രുവാണം ഏവം നൃപതിം യയാതിം; നൃപോത്തമോ വസു മനാബ്രവീത് തം