മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം216

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 216

1 [വൈ]
     ഏവം ഉക്തസ് തു ഭഗവാൻ ധൂമകേതുർ ഹുതാശനഃ
     ചിന്തയാം ആസ വരുണം ലോകപാലം ദിദൃക്ഷയാ
     ആദിത്യം ഉദകേ ദേവം നിവസന്തം ജലേശ്വരം
2 സ ച തച് ചിന്തിതം ജ്ഞാത്വാ ദർശയാം ആസ പാവകം
     തം അബ്രവീദ് ധൂമകേതുഃ പ്രതിപൂജ്യ ജലേശ്വരം
     ചതുർഥം ലോകപാലാനാം രക്ഷിതാരം മഹേശ്വരം
3 സോമേന രാജ്ഞാ യദ് ദത്തം ധനുശ് ചൈവേഷുധീ ച തേ
     തത് പ്രയച്ഛോഭയം ശീഘ്രം രഥം ച കപിലക്ഷണം
4 കാര്യം ഹി സുമഹത് പാർഥോ ഗാണ്ഡീവേന കരിഷ്യതി
     ചക്രേണ വാസുദേവശ് ച തൻ മദർഥേ പ്രദീയതാം
     ദദാനീത്യ് ഏവ വരുണഃ പാവകം പ്രത്യഭാഷത
5 തതോ ഽദ്ഭുതം മഹാവീര്യം യശഃ കീർതിവിവർധനം
     സർവശസ്ത്രൈർ അനാധൃഷ്യം സർവശസ്ത്രപ്രമാഥി ച
     സർവായുധമഹാമാത്രം പരസേനാ പ്രധർഷണം
6 ഏകം ശതസഹസ്രേണ സംമിതം രാഷ്ട്രവർധനം
     ചിത്രം ഉച്ചാവചൈർ വർണൈഃ ശോഭിതം ശ്ലക്ഷ്ണം അവ്രണം
7 ദേവദാനവഗന്ധർവൈഃ പൂജിതം ശാശ്വതീഃ സമാഃ
     പ്രാദാദ് വൈ ധനു രത്നം തദ് അക്ഷയ്യൗ ച മഹേഷുധീ
8 രഥം ച ദിവ്യാശ്വയുജം കപിപ്രവര കേതനം
     ഉപേതം രാജതൈർ അശ്വൈർ ഗാന്ധർവൈർ ഹേമമാലിഭിഃ
     പാണ്ഡുരാഭ്രപ്രതീകാശൈർ മനോ വായുസമൈർ ജവേ
9 സർവോപകരണൈർ യുക്തം അജയ്യം ദേവദാനവൈഃ
     ഭാനുമന്തം മഹാഘോഷം സർവഭൂതമനോഹരം
10 സസർജ യത് സ്വതപസാ ഭൗവനോ ഭുവന പ്രഭുഃ
    പ്രജാപതിർ അനിർദേശ്യം യസ്യ രൂപം രവേർ ഇവ
11 യം സ്മ സോമഃ സമാരുഹ്യ ദാനവാൻ അജയത് പ്രഭുഃ
    നഗമേഘപ്രതീകാശം ജ്വലന്തം ഇവ ച ശ്രിയാ
12 ആശ്രിതാ തം രഥശ്രേഷ്ഠം ശക്രായുധസമാ ശുഭാ
    താപനീയാ സുരുചിരാ ധ്വജയഷ്ടിർ അനുത്തമാ
13 തസ്യാം തു വാനരോ ദിവ്യഃ സിംഹശാർദൂലലക്ഷണഃ
    വിനർദന്ന് ഇവ തത്രസ്ഥഃ സംസ്ഥിതോ മൂർധ്ന്യ് അശോഭത
14 ധ്വജേ ഭൂതാനി തത്രാസൻ വിവിധാനി മഹാന്തി ച
    നാദേന രിപുസൈന്യാനാം യേഷാം സഞ്ജ്ഞാ പ്രണശ്യതി
15 സ തം നാനാപതാകാഭിഃ ശോഭിതം രഥം ഉത്തമം
    പ്രദക്ഷിണം ഉപാവൃത്യ ദൈവതേഭ്യഃ പ്രണമ്യ ച
16 സംനദ്ധഃ കവചീ ഖഡ്ഗീ ബദ്ധഗോധാംഗുലി ത്രവാൻ
    ആരുരോഹ രഥം പാർഥോ വിമാനം സുകൃതീ യഥാ
17 തച് ച ദിവ്യം ധനുഃശ്രേഷ്ഠം ബ്രഹ്മണാ നിർമിതം പുരാ
    ഗാണ്ഡീവം ഉപസംഗൃഹ്യ ബഭൂവ മുദിതോ ഽർജുനഃ
18 ഹുതാശനം നമസ്കൃത്യ തതസ് തദ് അപി വീര്യവാൻ
    ജഗ്രാഹ ബലം ആസ്ഥായ ജ്യയാ ച യുയുജേ ധനുഃ
19 മൗർവ്യാം തു യുജ്യമാനായാം ബലിനാ പാണ്ഡവേന ഹ
    യേ ഽശൃണ്വൻ കൂജിതം തത്ര തേഷാം വൈ വ്യഥിതം മനഃ
20 ലബ്ധ്വാ രഥം ധനുശ് ചൈവ തഥാക്ഷയ്യൗ മഹേഷുധീ
    ബഭൂവ കല്യഃ കൗന്തേയഃ പ്രഹൃഷ്ടഃ സാഹ്യകർമണി
21 വജ്രനാഭം തതശ് ചക്രം ദദൗ കൃഷ്ണായ പാവകഃ
    ആഗ്നേയം അസ്ത്രം ദയിതം സ ച കല്യോ ഽഭവത് തദാ
22 അബ്രവീത് പാവകൈശ് ചൈനം ഏതേന മധുസൂദന
    അമാനുഷാൻ അപി രണേ വിജേഷ്യസി ന സംശയഃ
23 അനേന ത്വം മനുഷ്യാണാം ദേവാനാം അപി ചാഹവേ
    രക്ഷഃപിശാചദൈത്യാനാം നാഗാനാം ചാധികഃ സദാ
    ഭവിഷ്യസി ന സന്ദേഹഃ പ്രവരാരി നിബർഹണേ
24 ക്ഷിപ്തം ക്ഷിപ്തം രണേ ചൈതത് ത്വയാ മാധവ ശത്രുഷു
    ഹത്വാപ്രതിഹതം സംഖ്യേ പാണിം ഏഷ്യതി തേ പുനഃ
25 വരുണശ് ച ദദൗ തസ്മൈ ഗദാം അശനിനിഃസ്വനാം
    ദൈത്യാന്ത കരണീം ഘോരാം നാമ്നാ കൗമോദകീം ഹരേഃ
26 തതഃ പാവകം അബ്രൂതാം പ്രഹൃഷ്ടൗ കൃഷ്ണ പാണ്ഡവൗ
    കൃതാസ്ത്രൗ ശസ്ത്രസമ്പന്നൗ രഥിനൗ ധ്വജിനാവ് അപി
27 കല്യൗ സ്വോ ഭഗവൻ യോദ്ധും അപി സർവൈഃ സുരാസുരൈഃ
    കിം പുനർ വജ്രിണൈകേന പന്നഗാർഥേ യുയുത്സുനാ
28 [ആർജ്]
    ചക്രം അസ്ത്രം ച വാർഷ്ണേയോ വിസൃജൻ യുധി വീര്യവാൻ
    ത്രിഷു ലോകേഷു തൻ നാസ്തി യൻ ന ജീയാജ് ജനാർദനഃ
29 ഗാണ്ഡീവം ധനുർ ആദായ തഥാക്ഷയ്യൗ മഹേഷുധീ
    അഹം അപ്യ് ഉത്സഹേ ലോകാൻ വിജേതും യുധി പാവക
30 സർവതഃ പരിവാര്യൈനം ദാവേന മഹതാ പ്രഭോ
    കാമം സമ്പ്രജ്വലാദ്യൈവ കല്യൗ സ്വഃ സാഹ്യകർമണി
31 [വൈ]
    ഏവം ഉക്തഃ സ ഭഗവാൻ ദാശാർഹേണാർജുനേന ച
    തൈജസം രൂപം ആസ്ഥായ ദാവം ദഗ്ധും പ്രചക്രമേ
32 സർവതഃ പരിവാര്യാഥ സപ്താർചിർ ജ്വലനസ് തദാ
    ദദാഹ ഖാണ്ഡവം ക്രുദ്ധോ യുഗാന്തം ഇവ ദർശയൻ
33 പരിഗൃഹ്യ സമാവിഷ്ടസ് തദ് വനം ഭരതർഷഭ
    മേഘസ്തനിത നിർഘോഷം സർവഭൂതാനി നിർദഹൻ
34 ദഹ്യതസ് തസ്യ വിബഭൗ രൂപം ദാവസ്യ ഭാരത
    മേരോർ ഇവ നഗേന്ദ്രസ്യ കാഞ്ചനസ്യ മഹാദ്യുതേഃ