മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം207

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 207

1 [വൈ]
     കഥയിത്വാ തു തത് സർവം ബ്രാഹ്മണേഭ്യഃ സ ഭാരത
     പ്രയയൗ ഹിമവത്പാർശ്വം തതോ വജ്രധരാത്മജഃ
 2 അഗസ്ത്യവടം ആസാദ്യ വസിഷ്ഠസ്യ ച പർവതം
     ഭൃഗുതുംഗേ ച കൗന്തേയഃ കൃതവാഞ് ശൗചം ആത്മനഃ
 3 പ്രദദൗ ഗോസഹസ്രാണി തീർഥേഷ്വ് ആയതനേഷു ച
     നിവേശാംശ് ച ദ്വിജാതിഭ്യഃ സോ ഽദദത് കുരുസത്തമഃ
 4 ഹിരണ്യബിന്ദോസ് തീർഥേ ച സ്നാത്വാ പുരുഷസത്തമഃ
     ദൃഷ്ടവാൻ പർവതശ്രേഷ്ഠം പുണ്യാന്യ് ആയതനാനി ച
 5 അവതീര്യ നരശ്രേഷ്ഠോ ബ്രാഹ്മണൈഃ സഹ ഭാരത
     പ്രാചീം ദിശം അഭിപ്രേപ്സുർ ജഗാമ ഭരതർഷഭഃ
 6 ആനുപൂർവ്യേണ തീർഥാനി ദൃഷ്ടവാൻ കുരുസത്തമഃ
     നദീം ചോത്പലിനീം രമ്യാം അരണ്യം നൈമിഷം പ്രതി
 7 നന്ദാം അപരനന്ദാം ച കൗശികീം ച യശസ്വിനീം
     മഹാനദീം ഗയാം ചൈവ ഗംഗാം അപി ച ഭാരത
 8 ഏവം സർവാണി തീർഥാനി പശ്യമാനസ് തഥാശ്രമാൻ
     ആത്മനഃ പാവനം കുർവൻ ബ്രാഹ്മണേഭ്യോ ദദൗ വസു
 9 അംഗവംഗ കലിംഗേഷു യാനി പുണ്യാനി കാനി ചിത്
     ജഗാമ താനി സർവാണി തീർഥാന്യ് ആയതനാനി ച
     ദൃഷ്ട്വാ ച വിധിവത് താനി ധനം ചാപി ദദൗ തതഃ
 10 കലിംഗ രാഷ്ട്രദ്വാരേഷു ബ്രാഹ്മണാഃ പാണ്ഡവാനുഗാഃ
    അഭ്യനുജ്ഞായ കൗന്തേയം ഉപാവർതന്ത ഭാരത
11 സ തു തൈർ അഭ്യനുജ്ഞാതഃ കുന്തീപുത്രോ ധനഞ്ജയഃ
    സഹായൈർ അൽപകൈഃ ശൂരഃ പ്രയയൗ യേന സാഗരം
12 സ കലിംഗാൻ അതിക്രമ്യ ദേശാൻ ആയതനാനി ച
    ധർമ്യാണി രമണീയാനി പ്രേക്ഷമാണോ യയൗ പ്രഭുഃ
13 മഹേന്ദ്ര പർവതം ദൃഷ്ട്വാ താപസൈർ ഉപശോഭിതം
    സമുദ്രതീരേണ ശനൈർ മണലൂരം ജഗാമ ഹ
14 തത്ര സർവാണി തീർഥാനി പുണ്യാന്യ് ആയതനാനി ച
    അഭിഗമ്യ മഹാബാഹുർ അഭ്യഗച്ഛൻ മഹീപതിം
    മണലൂരേശ്വരം രാജൻ ധർമജ്ഞം ചിത്രവാഹനം
15 തസ്യ ചിത്രാംഗദാ നാമ ദുഹിതാ ചാരുദർശനാ
    താം ദദർശ പുരേ തസ്മിൻ വിചരന്തീം യദൃച്ഛയാ
16 ദൃഷ്ട്വാ ച താം വരാരോഹാം ചകമേ ചൈത്രവാഹിനീം
    അഭിഗമ്യ ച രാജാനം ജ്ഞാപയത് സ്വം പ്രയോജനം
    തം ഉവാചാഥ രാജാ സ സാന്ത്വപൂർവം ഇദം വചഃ
17 രാജാ പ്രഭങ്കരോ നാമ കുലേ അസ്മിൻ ബഭൂവ ഹ
    അപുത്രഃ പ്രസവേനാർഥീ തപസ് തേപേ സ ഉത്തമം
18 ഉഗ്രേണ തപസാ തേന പ്രണിപാതേന ശങ്കരഃ
    ഈശ്വരസ് തോഷിതസ് തേന മഹാദേവ ഉമാപതിഃ
19 സ തസ്മൈ ഭഗവാൻ പ്രാദാദ് ഏകൈകം പ്രസവം കുലേ
    ഏകൈകഃ പ്രസവസ് തസ്മാദ് ഭവത്യ് അസ്മിൻ കുലേ സദാ
20 തേഷാം കുമാരാഃ സർവേഷാം പൂർവേഷാം മമ ജജ്ഞിരേ
    കന്യാ തു മമ ജാതേയം കുലസ്യോത്പാദനീ ധ്രുവം
21 പുത്രോ മമേയം ഇതി മേ ഭാവനാ പുരുഷോത്തമ
    പുത്രികാ ഹേതുവിധിനാ സഞ്ജ്ഞിതാ ഭരതർഷഭ
22 ഏതച് ഛുൽകം ഭവത്വ് അസ്യാഃ കുലകൃജ് ജായതാം ഇഹ
    ഏതേന സമയേനേമാം പ്രതിഗൃഹ്ണീഷ്വ പാണ്ഡവ
23 സ തഥേതി പ്രതിജ്ഞായ കന്യാം താം പ്രതിഗൃഹ്യ ച
    ഉവാസ നഗരേ തസ്മിൻ കൗന്തേയസ് ത്രിഹിമാഃ സമാഃ