നമസ്തേവിഘ്നരാജാവേ!നമസ്തേവിശ്രുതാത്മാവേ
നമസ്തേവിശ്വധാതാവേ! നമസ്തേവൈരിജേതാവേ!
നമസ്തേപാർവതീനാഥ!നമസ്തേജാനകീനാഥ!
നമസ്തേഭാരതീനാഥനമസ്തേഭാർഗ്ഗവീനാഥ!
നരലോകോത്തമൻധാത്രീസുരലോകാധിപനെന്റെ
ഗുരുനാഥൻ ഗുണാംഭോധികരുണാശീതളസ്വാന്തൻ
പരിചോടെൻമനക്കാമ്പിൽ പരിശോഭിച്ചരുളേണം
പരമാനന്ദമൂർത്തേ!തേപദപത്മേവണങ്ങുന്നേൻ
കുറവില്ലാത്തൊരുകിള്ളികുറിശ്ശിശ്രീമഹാദേവൻ
കുറവെന്യേമനോരങ്‌ഗേനിറമോടേവിളങ്ങേണം
അറിഞ്ഞോരുകഥാഭാഗം കുറഞ്ഞൊന്നിസ്സഭതന്നിൽ
പറഞ്ഞുപോരുവാനായ്ഞാനുറഞ്ഞുവന്നിഹകേറി
നിറഞ്ഞുള്ളന്തണന്മാർവന്നിരിക്കുന്നസമക്ഷത്തു
പറഞ്ഞുകൊൾകയുംപാരംവിഷമമെന്നതേവേണ്ടു
പറയന്റെകുലംതന്നിൽപിറന്നുള്ളോരടിയങ്ങൾ
പറയുന്നപരമാർത്ഥമറിയുന്നജനംതുഛം
പറയിപെറ്റുളനാംപാക്കനാരെന്നുപുകഴ്ന്നൊരു
പറയപ്രൗഢനെക്കേട്ടാലറിയാതാരുമില്ലിപ്പോൾ;
മറകൾനാലിലുമുള്ളമതമെല്ലാമവന്നുള്ളിൽ;
മറക്രൂടാതിയലുന്നു,മറവിയുംതരുമ്പില്ല
കുറുപ്പത്തിലൊരുമാർഗ്ഗമുറപ്പിച്ചുമനക്കാമ്പിൽ
ചെറുപ്പത്തിൽപഠിച്ചതുനിരപ്പോടെപറഞ്ഞീടാം
അറപ്പുവിട്ടടിയങ്ങളറിയിക്കുന്നതുകേട്ടാൽ
ചെറുപ്പക്കാർക്കൊരുപന്തിവെറുപ്പുണ്ടായ്‌വരുമെന്നാൽ
കറുത്തഭാവവുംപൂണ്ടുമറുത്തുവന്നുടൻനമ്മെ
പുറത്തുമാറ്റുവാൻചാടിപ്പുറപ്പെട്ടെങ്കിലുംഞങ്ങൾ
തരിമ്പുമാറുകയില്ലെന്നറിഞ്ഞുകൊൾകെടോമുറ്റും
തരംപോലെപ്രയോഗിപ്പാനൊരുമ്പെട്ടുപുറപ്പെട്ടു
കരിമ്പുവില്ലനെച്ചുട്ടുകരിച്ചോരീശ്വരൻനല്ലോ-
രിരിമ്പുങ്കട്ടപോലുള്ളിലുറച്ചുവാണരുളുന്ന,
പരംപൂർണ്ണംപരബ്രഹ്മസ്വരൂപം,പാവനാകാരം
ചിരംപാലിച്ചരുളേണംചിന്മയാത്മൻ!നമസ്കാരം
തിരുവനന്തപുരേവിളങ്ങിനപത്മനാഭനമോസ്തുതേ
തരുണജലധരനികരതുലിതകളേബരായനമോസ്തുതേ
അരുണപങ്കജകോമളായതലോചനായനമോസ്തുതേ
ചരണസരസിജയുഗളനിപതിതനിഖിലദേവനമോസ്തുതേ
ഉന്നതോരുകിരീടകുണ്ഡലമണ്ഡനായനമോസ്തുതേ
ഉരഗവരമയശായന!ജയജയനളിനനാഭ!നമോസ്തുതേ
ഇന്ദിരാമണിമന്ദിരാമലസുന്ദരാങ്‌ഗനമോസ്തുതേ
ഇരവുപകലഹമജിതതവതനുചിന്തയാമിനമോസ്തുതേ
വഞ്ചിരാജകുലോത്തമൻകുലശേഖരപ്പെരുമാളഹോ
വടിവിലടിയനുവിനകളൊഴിവതിനാശ്രയംപരമാശ്രയം
സഞ്ചിതാഖിലധർമ്മകർമ്മസുനിർമ്മലാത്ഭുതപൗരുഷൻ
സകലരിപുകുലശലഭദഹനമഹാനുഭാവസുപൂരുഷൻ.
വിക്രമാതിശയങ്ങൾകൊണ്ടരിനൃപതിരാജ്യമശേഷമേ
ആക്രമിച്ചുടനാകവേപരിപാലനേനമഹോത്സവം
ശക്രലോകസമാനമാക്കിവരുത്തിവാണരുളീടിനാൻ,
അർക്കതുല്യഭുജപ്രതാപനശേഷഗുണനിധിപാതുമാം
പാക്കനാരുടെവംശലേശമതില്പിറന്നവനേഷഞാൻ
വാക്കിനാരൊടുമെത്തിനേർത്തുമടങ്ങിമാറുകയില്ലെടൊ
