താൾ:Mangalodhayam Book-5 1912.pdf/406

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല

മംഗളോദയം ൩൬ം

 കൊ​​ണ്ടൊ സഹവാസഗുണംകൊണ്ടൊവി        അതൃഞം ആവശൃമായിട്ടുളളത് . ഏകമ                  

ദ്വാ൯മാരുമായിരിയ്ക്കു് ന്നതാണ്.തന്നിമിത്തം തിത്വം ഏകമതത്വം എന്നിങ്ങിനെ ഐ തെളിവായ അ൪ത്ഥങ്ങളോടുകൂടിയ വാക്യ കമ്യത്തെ വിഗ്രഹിയ്ക്കാവുന്നതാകകൊ ങ്ങൾകൊണ്ടു വാസ്തവധ൪മ്മത്തെ പ്രവചി ണ്ട് ഏകമതികളായും ഏകമതസ്ഥന്മാരാ യ്ക്കുന്നവരായ മഹാന്മാരുടെ സമൂഹത്തിന്നാ യുമിരിയ്ക്കൽ എന്ന൪ത്ഥമാ​ണ് ഐക്യമത്യം ണ് സഭയെന്നു പറയുന്നതായാ അനുചിത എന്ന പടത്തിന്നുണ്ടാകുന്നത്. ഇവയിൽ മായി വരുന്നതല്ലല്ലൊ. 'സഹഭാതി ഇതി ഏതെങ്കിലും ഒന്നിന് ഏകരുപതയില്ലാ സഭാ' അതായത് 'ഒരുമിച്ചു ശോഭിയ്ക്കൽ' തെ വന്നാൽ യാതൊരു സഭയും നിലനി എന്നാണല്ലൊ 'സഭാ'എന്ന വാക്കി ല്ക്കുന്നതുമല്ല.ഒരു സഭയിൽ ഉള്ളവരെല്ലാം അ൪ത്ഥം. ദു൪ജ്ജനഹങ്ങളുടെ സമുദായത്തിന്നും അല്പബുദ്ധികളായിരുന്നാൽ കുടി അവ

സഭാ എന്നുതന്നെയാണ് പറയുന്നത്.പ ൪ എല്ലാവരും കുടി നിമിത്തം അനി ക്ഷെ സജ്ജനസഭയിൽനിന്നു സിദ്ദിയ്ക്കന്ന തര സാധാര​ണമായ ഒരു ശക്തിയുണ്ടാകുന്നതു ഗുണം ദു൪ജ്ജനസഭയിൽനിന്നു കിട്ടുകയില്ല. മാണ് .ഒരു ചുള്ളിവെറുക് ആ൪ക്കും അനാ നി൪മ്മലനദീജലംസാഗരം തന്നിൽചേന്നാ യാസേന ഒടയ്ക്കാമെങ്കിലും ആ തരം ചു ലൊക്കുവേപുളിച്ചുപോം എന്നപോലെ ദു ളളികൾ പത്തൊ ഇരുപതൊ ഒന്നിച്ചു ജ്ജനസഭാപ് വേശംകൊണ്ടു സജ്ജനങ്ങ കെട്ടിയ ഒരു കെട്ടു ഒരുവ൯ എത്ര ശക്ത ൾ മലിനപ്പെടുവാനിടവന്നേയ്ക്കാം. സജ്ജ നായിരുന്നാലും അവനാൽ ഒടിയക്കപ്പെടു നങ്ങളുടേയും ദു൪ജ്ജനങ്ങളുടേയും മനസ്സി വാ൯ അസാദ്ധ്യമാണെന്നുള്ളത് ഇതിന്നു നും വ്യാപാരങ്ങൾക്കും മറ്റും ഗത്യന്തരമു ദൃഷടാന്തവും അനുഭവപ്പെടുത്തുവാ൯ പ്രയാ ണ്ടാകയാൽ ഒരുമിച്ചു ശോഭിയ്ക്കുക എന്ന സമില്ലാത്തതുമാ​ണല്ലോ. ഗുണം വാസ്തവത്തിൽ സത്തുക്കൾ തമ്മി സാധുക്കളുടെ ഗുഢമായ ഹ്രദയസൗ ൽ അല്ലാതെ നികൃഷ്ടബുദ്ധികൾ തമ്മിൽ ഹാ൪ദ്ദം പരിശുദ്ധമനസ്സുളളവ൪ തമമിൽ ഉണ്ടാവാ൯ തരമില്ല. നി൪ദ്ദയത്വം ,അ അല്ലാതെ കാമക്രോധാദികളുടെ ആവാസ കാരണകലഹം,ധനത്തിലും പരസ് യി മാകുന്ന മനസ്സോടുകുടിയവരിൽ ഒരിയ്ക്കലും ലും കാംക്ഷ, സ്വജനങ്ങളിലും മിത് ങ്ങളി ഉണ്ടാകാത്താകയാൽ ആ ദോഷങ്ങളെ ലും,സുജനങ്ങളിലും ഈ൪ഷ്യ ഇത്യാദികളാ ദൂരീകരിയ്ക്കേ​​ണ്ടത് വളരെ ആവശ്യമാകുന്നു യ ദു൪ഗ്ഗുണങ്ങൾ ദുഷ്ടന്മാ൪ക്കു സ്വാഭാവികമാ ഇവയിൽ ഓരോന്നിന്നും മനുഷ്യരുടെ ശ്രേ യിട്ടുള്ളവയാൽ അവ൪ തമ്മിൽ യോ യസ്സിനേയും സുഖജീവിതത്തേയും മലിന ജിപ്പാനിടയുണ്ടാകുന്നതല്ല. ഏന്നുമാത്രമ പ്പെടുത്തുവാനുള്ള ശക്തിയു​ണ്ടായിരിയ്ക്കെ ല്ല അവരുടെ ചേ൪ച്ച ശോഭാവഹവുമ ഇവയെല്ലാം ഒരുവനിൽ ചേ൪ന്നാലുണ്ടോ യിരിയക്കുന്നതല്ലാത്തതിനാൽ ദുഷ്ടന്മാ൪ ത അവ൯ നേരെയാകുന്നു? ദു൪ജ്ജനങ്ങളുടെ മ്മിൽ യോജിയക്കവാനവകാശമുണ്ടാകന്നതെ അവസ്ഥ ഇതല്ലേ. പിന്നെയുണ്ടോ അ ങീനേ? അവരുടെ സമൂഹം വല്ല ഗുണവും കൊടക്കു

െഎകമതൃം മഹാബലം ഇതാണ് ന്നു? അനരവ൪ക്കുളള വിദ്യയെ അന്യാ൪ക്ക്










ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Mangalodhayam_Book-5_1912.pdf/406&oldid=164579" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്