താൾ:Ghoshayatra.djvu/29

ശകുനിയുമപ്പോളുരചെയ്താൻ

“

മരു- മകനേ! മതിമതി ഭീതികളെല്ലാം. പ്രകൃതിഗംഭീരന്മാർക്കും ഞാനൊരു വികൃതിവരുത്തുന്നതിന്നു സമർത്ഥൻ. പാർത്ഥന്മാരിനി വന്നാലുടനെ തീർത്തുരചെയ്യാമില്ലവിവാദം തീർത്ഥസ്നാനമൊരിരുപതുവർഷം പാർത്ഥന്മാർക്കിനിയും കൽപിക്കാം. പിന്നെവരുമ്പോൾ പിന്നെയുണ്ടാ- മെന്നുടെ കൗശലമതിലുമൊരധികം. ചേട്ടനുമനുജനുമനുജന്മാരും ചേട്ടകളൈവരുമുള്ളൊരുകാലം. കാട്ടിലിരിന്നു പിരിഞ്ഞീടേണം നാട്ടിൽകേറാനിനിയെളുതല്ലാ.

”

ഇങ്ങിനെ ശകുനിയുമുരചെയ്തപ്പോൾ
തിങ്ങിനമോദം മനസിജനിച്ചു
തുംഗമഹാഹങ്കാരം പൂണ്ടുഭു-
ജംഗദ്ധ്വജനഥപുനരുരചെയ്താൻ:-