ഹൃഷീകം S. an organ of sense. ഹൃഷികേശൻ
AR. Višṇu.
ഹൃഷ്ടി S. = ഹൎഷം.
ഹെഗ്ഗഡ (C. Tu. headman, fr. her = പെരു).
N. pr. ഹെ. രാജാവു ചെന്നു വിരോധിച്ചു TR.
(= വിട്ടലം).
ഹെഡ് E. head — പോലീസാപ്സർ, — ഗുമസ്തൻ MR.
ഹേ hē S. Voc. Particle, eh! ഹേ കഴുക്കളേ KU.
നിൎണ്ണയാൎത്ഥം ഹേശബ്ദം കൂട യുജ്യതേ gramm.
ഹേതി hēδi S. (ഹി to send). 1. A weapon ഹേ
തി എടുത്തു CG. 2. a flash, ray അഗ്നിഹേ. പി
ടിപെട്ടു Bhr.
ഹേതും S. 1. Impulse, motive, ഹേതൌ Bhg.
(Loc). ഈ ഹേതു ഉണ്ടാക്കിയ ആൾ TR. insti—
gator, who occasioned it. 2. cause ഹേതുവ
ല്ലാത മാനുഷൻ Nal. innocent. രേഗം ഹേതു
വാൽ MR. പണം ചോദിക്ക ഹേതുവായി, നട
ന്ന ഹേതുകൊണ്ടു TR. because. അതു ഹേ. വാ
യിട്ടു for the sake of, in consequence of. സുഖദുഃ
ഖങ്ങൾ കൎമ്മഹേതുവെന്നിരിക്കൽ Bhg. caused
by action. 3. pretext ഇല്ലാത്ത ഹേ. പറഞ്ഞു;
പിണ്ഡം വെപ്പാൻ എന്നൊരു ഹേ. പറഞ്ഞു
പോകുന്നു TR. ഹേ. പിടിച്ചു കലമ്പി MR. seized
a pretext for quarrelling.
ഹേതുകം S. causal, ഭയഹേ. dangerous.
ഹേതുത S. causation (phil.).
ഹേത്വന്തരേണ S. = ഹേതുവായി, as ഓരോ
രോ ഹേ. KU. from different causes.
ഹേമം hēmam S. 1. Gold ഹേമസിംഹാസനം
Bhr. ഹേമചങ്ങലകൊണ്ടു ബദ്ധനാം, മുക്തൻ
എന്ന നാമവും പൂണ്ടീടുന്നു Chintar. ഏമ അഞ്ഞ
നം a. med. 2. (T. ഏമം = യമം or കേമം?)
compulsion, force. അവൎക്കു ഹേ. ചെയ്ക to use
violence against. ഹേ. പറക, ഹേമവാക്കു to
declare forcibly.
ഹേമകൂടം N. pr. mountains No. of Tibet, Bhg5.
ഹേമന്തം S. (G. cheimōn, ഹിമം), winter ഹേ'
കാലം CG. Bhg.
ഹേമ N. pr. f., f. i. തൂമ കലൎന്നൊരു ഹേ
മെക്കു CG.
denV. ഹേമിക്ക (2) to compel, force. അവ
നോടു ഹേ'ച്ചു extorted. ഹേമിച്ച് എഴുതി
വാങ്ങി TR. forced me to write.
|
ഹേയം hēyam S. (ഹാ). To be relinquished
ദേഹം ഹേ. VilvP. ഹേമമായിരിപ്പൊന്നീ ദേ
ഹം Chintar.
ഹേല hēla S. (= കേളി). Sport, dalliance, con—
tempt. ഹേലയാകൃതം wantonly done, made at
once.
ഹേലി S. (G. Hëlios), the sun.
ഹേഷ hēša S. (ഹ്രേഷ്). Neighing ഹെഷാരവ
ങ്ങൾ Nal. Mud. വാജികളുടെ ഹേഷകൾ CG.
ഹേഷി S. a horse.
ഹേഷ്യകാലം an adverse time (omin.)
ഹേഹയ S. N. pr. the dynasty of Kārtavīrya,
Brhmd.
ഹൈദർ Ar. ḥaidar; A lion; N. pr. Hyder.
ഹൈമനം, ഹൈമന്തം S. (ഹേമ). Wintry, winter.
ഹൈമവതം S. Referring to ഹിമവൽ.
ഹൈമവതീ S. Pārvati AR.
ഹൊ hō S. Voc. Particle = അഹോ.
ഹോതാവു hōδāvụ S. (ഹു). A sacrificer.
ഹോത്രം S. a burnt—offering അഗ്നിഹോ. whence
അഗ്നിഹോത്രികൾ a Brahm. division.
ഹോബളി hōbaḷi C. Tu. (= പോവഴി). A di—
vision of a district, canton; (now called അം
ശം). രാജാവ് മുഴപ്പിലങ്ങാട്ടു ഹോ. പാറവത്യം
N. കണക്കപ്പിള്ളെക്കു കൊടുത്തു, വടകരഹോ
ബിളി പുതുപ്പണത്തു തറയിൽ TR.
ഹോമം hōmam S. (ഹു). A sacrifice, chiefly of
clarified butter, oblation to Agni കഴിക്ക, മു
റ്റുക, സമാപ്തി വരുതിതുക to offer it, മുടക്കുക
AR. to hinder. ഓമം പുലമ്പി ഇന്ദ്രജിത്തു പുകു
ന്താൻ RC. commenced. ശേഷഹോ. a sacrifice
essential to a Nambūδiri's marriage.
ഹോമകുണ്ഡം S. the firehole on the altar.
ഹോ'ത്തിൽ ഇട്ടു KN. (Sankara Āchārya,
the corpse of his mother).
ഹോമക്കുറ്റി Palg., vu. ഓമക്കുറ്റി a wooden
post in the middle of old tanks (as a water—
gauge?).
ഹോമദ്രവ്യം S. the articles used in sacrifice,
esp. ghee സാമ്പ്രാണി മുതലായ ഹോമസാ
ധനങ്ങൾ id.
|
