൫൦ ഹിതോപദേശഃ ।
അന്യച്ച । സാമ്നാദാനേനഭേദേനസമസ്തൈരഥാവാപൃഥൿ ।
സാധിതുംപ്രയതേതാരീൻനയുദ്ധേനകദാചന ॥
അപരഞ്ച । സൎവ്വഏവജനഃശുരോഹ്യനാസാദിതവിഗ്രഹഃ ।
ആദൃഷ്ടപരസാമൎത്ഥ്യഃ സേദൎപ്പഃകോഭവേന്നഹി ॥
കിഞ്ച । നതഥോത്ഥാപ്യതേഗ്രാവാപ്രാണിഭിൎദ്ദാരുണോയഥാ ।
അല്പോപായാന്മഹാസിദ്ധിരേതന്മന്ത്രഫലംമഹൽ ॥
കിന്തുവിഗ്രഹമുപസ്ഥിതംവിലോക്യവ്യവഹ്രീയതാം ।
യതഃ । യഥാകാലകൃതോദ്യോഗാൽ കൃഷിഃഫലവതീഭവേൽ ।
തദ്വന്നീതിരിയംദേവചിരാൽഫലതിനക്ഷണാൽ ॥
അപരഞ്ച । മഹതോദൂരഭീരുത്വമാസന്നേശൂരതാഗുണേ ।
വിപത്തൌചമഹാല്ലോകോധീരതാമനുഗഛതി ॥
അന്യച്ച । പ്രത്യൂഹഃ സൎവ്വസിദ്ധീനാംമുത്താപഃപ്രഥമഃകില ।
അതിശീതളമപ്യംഭഃകിംഭിനത്തിനഭൂഭൃതഃ ॥
വിശേഷതശ്ചമഹാബലോ,സൌചിത്രവൎണ്ണോരാജാ ।
യതഃ । ബലിനാസഹയോദ്ധവ്യമിതിനാസ്തിനിദൎശനം ।
തൽയുദ്ധംഹസ്തിനാസാൎദ്ധംനരാണാം മൃത്യുമാവഹേൽ ।
അന്യച്ച । സമൂൎഖകോലമപ്രാപ്യയോ,പകൎത്തരിവൎത്തതേ ।
കലിൎബലവതാ സാൎദ്ധം കീടപക്ഷോൽഗമോയഥാ ॥
കിഞ്ച । കൌൎമ്മംസംകോചമാസ്ഥായപ്രഹാരമപിമൎഷയേൽ ।
പ്രാപ്തകാലേതുനീതിജ്ഞൗത്തിഷ്ഠേൽക്രൂരസൎപ്പവൽ ॥
മഹത്യല്പേപ്യുപായജ്ഞഃസമമേവഭവേൽ ക്ഷമഃ ।
സമുന്മലയിതും വൃക്ഷാൻതൃണാനീവനദീരയഃ ॥
അതസ്തൽദൂതോപ്യാശ്വാസ്യതാവൽധ്രിയതാംയാവൻദുൎഗ്ഗഃ സജ്ജീക്രി
യതേ ।
യതഃ । ഏകഃശതംയോധയതിപ്രാകാരസ്ഥോധനുൎദ്ധരഃ ।
ശതംശതസഹസ്രാണിതസ്മാൽദുൎഗ്ഗംവിശിഷ്യതേ ॥
കിഞ്ച । അ ദുൎഗ്ഗോവിഷയഃകസ്യനാരേഃപരിഭവാസ്പദം ।
അദുൎഗ്ഗോ,നാശ്രയോരാജാപോതച്യുതമനുഷ്യവൽ ॥
ദുൎഗ്ഗംകുൎയ്യാന്മഹാഖാതമുച്ചപ്രാകാരസംയുതം ।
സയന്ത്രംസജലംശൈലസരിന്മരുവനാശ്രയം ॥
വിസ്തീൎണ്ണഞ്ചാതിവിഷമംധനധാന്യരസാന്വിതം ।
അപ്രവേശപ്രസാരശ്വസപ്തൈതാദുൎഗ്ഗസമ്പദഃ ॥
സ്വാമ്യാമാത്യസുഹൃൽകോശരാഷ്ട്രദുൎഗ്ഗബലാനിച ।
പരസ്പരോപകാരിത്വാൽരാജ്യം സപ്താംഗമുച്യതേ ॥
ദുൎഗ്ഗാധ്യക്ഷോബലാധ്യക്ഷോധനാധ്യക്ഷശ്ചഭൂപതിഃ ॥
ദൂതഃപുരോധാദൈവജ്ഞോഭിഷജോമന്ത്രിണോമതാഃ ॥
രാജാഹ,ദുൎഗ്ഗാനുസന്ധാനേകോനിയുജ്യതാംചക്രോബ്രൂതേ ।
യോയത്രകുശലഃകോൎയ്യേതംതത്രവിനിയോജയേൽ ।
കൎമ്മസ്വദൃഷ്ടകൎമ്മായഃശാസ്ത്രജ്ഞോപിവിമുഹ്യതി ॥
