൨൬ ഹിതോപദേശഃ।
തതോദിനേഷുഗഛത്സുസഞ്ജിവകഃ സ്വേഛാഹാരവിഹാരംകൃത്വാ അര
ണ്യംഭ്രാമ്യൻ ഹൃഷ്ടപുഷ്ടാം ഗോബലവാൻ നനാദ। തസ്മിൻവനേപിംഗ
ലകനാമാസിംഹഃസ്വഭുജോപാൎജ്ജിതരാജ്യസുഖമനുഭവൻനിവസതി।
തഥാചോക്തം। നാഭിഷേകോനസംസ്കാരഃസിംഹസ്യ ക്രിയതേമൃഗൈഃ।
വിക്രമാൎജ്ജിതരാജ്യസ്യസ്വയമേവമൃഗേന്ദ്രതാ॥
സചൈകദാപിപാസാകുലിതഃ പാനീയംപാതും യമുനാകഛമഗഛൽ,
തേനചതത്രസിംഹേനാനുഭൂതമകാലഘനഗൎജ്ജിതമിവസഞ്ജീവകനൎദ്ദി
തമശ്രാവി, തഛ്രുത്വാപാനീയമപീത്വാസചകിതഃ പരിവൃത്യസ്വസ്ഥാ
നമാഗത്യകിമിഷമിത്യാലോചയൻരൂഷ്ണീംസ്ഥിതഃ।സചതഥാവിധഃ ക
രടകദമനകാഭ്യാസമന്ത്രി പുത്രാഭ്യാംസൃഗാലാലാഭ്യാംദൃഷ്ടഃ, തംതഥാവി
ധംദൃഷ്ട്വാദമനകഃ കരടകമാഹ,സഖേകരടക കകിമിത്യയം ഉദകാൎത്ഥിസ്വാ
മിപാനീയമപീത്വാസചകിതോമന്ദംമന്ദമവതിഷുതേ। കരടകോബ്രൂതേ,
മിത്രദമനകാസ്മന്മതേനാസ്യസേവൈവനക്രിയതേ, യദിതഥാഭവതിത
ൎഹികിമനേനസ്വാമിചേഷ്ടാനിരൂപണേനാസ്മാകം? യതശ്ചാനേനരാ
ജ്ഞാവിനാ, പരാധേനചിര ദിവസം അവധീരിതാഭ്യാമാവാഭ്യാം മഹൽ
ദുഃഖമനുഭൂതം ।
അപരഞ്ചപശ്യ । സേവയാധനമിഛത്ഭിഃസെവകൈഃപശ്യയൽകൃതം।
സ്വാതന്ത്ര്യം‌യഛരീരസ്യമൂഢൈസ്തദപിഹാരിതം ॥
അപരഞ്ച। ശിതവാതാതപക്ലേശാൻ‌സഹന്തേയാൻപരാശ്രിതാഃ ।
തദംശേനാപിമേധാവിതപസ്തപ്ത്വാസുഖീഭവേൽ॥
അന്യച്ച। ഏതാവജ്ജന്മസാഫല്യം യദനായത്തവൃത്തിതാ।
യേപരാധീനതാംയാതാസ്തേ വൈജീവന്തികേമൃതാഃ ||
അപരഞ്ച।ഏഹിഗഛപതോതിഷുവദമൌനം സമാചര ।
ഏവമാശാഗ്രഹഗ്രസ്തൈഃക്രീഡന്തിധനിനോൎത്ഥിഭിംഃ॥
കിഞ്ച । അബുധൈരൎത്ഥലാഭായ പണ്യസ്ത്രീഭിരിവസ്വയം ।
ആത്മാസംസ്കൃത്യസംസ്കൃതപരോപകരണീകൃതഃ॥
കിഞ്ച।യാപ്രകൃത്യേവചപലാനിപതത്യശുചാവപി।
സ്വാമിനോബഹുമന്യന്തേദൃഷിംതാമപിസേവകഃ॥ |
അപരഞ്ച। മൌനാൻമൂൎക്ക്വ പ്രവചനപടുൎവ്വാതു ലോജല്പകോവ,
ക്ഷാന്ത്യാഭീരുഃയദിനസഹതേ പ്രായശോനാഭിജാതഃ।
ധൃഷ്ടഃ പാൎശ്വേവസതിനിയതംദൂരതശ്ചാപ്രഗത്ഭഃ,
സേവാധൎമ്മപരമഗഹനോയോഗിനാമപ്യ ഗമ്യഃ॥
വിശേഷതശ്ച। പ്രണമത്യുന്നതിഹേതോൎജ്ജിവിതഹേതോവിമുഞ്ചതീ
പ്രാണാൻ।
ദുഃഖീയതിസുഖഹേതോഃ കോമൂഢഃസേവകാദന്യഃ॥
ദമനകോബ്രൂതേ, മിത്രസൎവ്വദാമനസാപിനൈതൽകൎത്തവ്യം ।
യതഃ। കഥം നാമനസേവ്യന്തേയത്നതഃപരമീശ്വരാഃ ।
അചിരേണൈവയേതുഷ്ടാഃപൂരയന്തിമനോരഥാൻ ॥
അന്യച്ചപശ്യ । കുതഃസേവാവിഹീനാനാംചാമരോദ്ധൂതസമ്പദഃ ।
