താൾ:തപ്തഹൃദയം.djvu/17

വലിയ സാ‌മ്രാജ്യതിമിങ്ഗലങ്ങൾക്കീ
 വഴിരുചിക്കാഞ്ഞാൽക്കുറെദ്ദിനങ്ങളിൽ
ധരണി നിർന്നരഗ്രഹങ്ങളിലൊന്നാം;
 മറന്നുപോം വിശ്വമതിൻ കഥപോലും
ജനനിക്കക്ഷതി വരുത്തിവെയ്ക്കൊല്ലെ
 മനുജരെ! നിങ്ങൾ മതിമാന്മാരല്ലേ?"

പ്രഭാതചിന്ത

"വരുന്നൂ ശല്യം വീണ്ടും !"
 തലയിൽക്കയ്യും വച്ചു
ഭാരതോർവ്വി തൻ മക്ക-
 ളഴലിൽപ്പുലമ്പുന്നു-
പിറവിക്കുരുടെന്നു
 തോന്നീടും മിഴി പൂട്ടി,
മരവിച്ചമട്ടുള്ള
 മെയ്നീട്ടി, യുറങ്ങുവോർ.
"വരുന്നൂ വാനത്തുപാ,-
 ഞ്ഞേവനോ പൊട്ടിച്ചതാ-
മെരിതീമരുന്നുണ്ട-
 യൊന്നതാ ! ചാടിച്ചാടി.
കതിരോൻ-അവന്നില്ല
 മറ്റൊന്നുമെന്നോ വേല,
പതിവായ്, സ്വൈര്യക്കേടു
 ഞങ്ങൾക്കു നൽകാ,നെന്ന്യേ ?
ദൂരത്തുനിന്നിശ്ശിനി
 ചെന്തീയിൽപ്പഴുപ്പിച്ച
കൂരമ്പു കണ്ണിൽക്കുത്തി-
 ക്കേറ്റുവാൻ വെമ്പുന്നല്ലൊ.
വിധിയില്ലാത്തോനവൻ
 നിദ്രയെപ്പുൽകാനെന്നാ-
ലതിനിദ്ദൂരസ്ഥരാം
 മർത്ത്യരോ പിഴച്ചവർ?
പാതിരാവാകും മുൻപ്
 പാഞ്ഞണഞ്ഞല്ലോ പാപി
പാരിൽനിന്നിരുട്ടിനെ
 പ്പായിപ്പാൻ പടകൂട്ടി.
ഉരുണ്ടും പിരണ്ടുമീ-
 ത്തറയിൽക്കുറഞ്ഞോന്നു