<poem>
കലാശമിദ്ധരുടെ ജീവനാശമായ്- ക്കലാഢ്യരും കരുതുമശങ്കമജ്ഞരും. 51
ശരിക്കു നാമഖിലരുമൈകമത്യമാർ-
ന്നിരിക്കിലേ ധരണി നമുക്കിണങ്ങിടു;
ഒരിക്കലൊന്നിടയുകിലക്കണക്കു ക-
ണ്ടരിക്കു കീഴ്പ്പെടുമതു നിർവിവാദമായ്. 52
കടുത്തതാം ഗ്രഹണിയിൽ നാവിനും രസം
മടുത്തുപോയിടുവതിലെന്തൊരത്ഭുതം?
അടുത്ത വീടെരിയുകിലാരു ചെന്നു തീ
കെടുത്തുകി, ല്ലൊരുമ ജഗജ്ജയായുധം 53
തെരിക്കനെഗ്ഗുണവതി റാണിയെത്തുണ-
ച്ചിരിക്കിൽ ഞാ, നിനി വരുമെന്റെ വംശ്യരേ
ധരിക്ക തൽകുലജരുമെപ്പൊഴെങ്കിലും
ശരിക്കു കാത്തിടുമതിനില്ല സംശയം. 54
ഇവണ്ണമസ്സചിവനൊടോതി മേദിനീ-
ധവൻ നിജാഗ്രജനൊടുണർത്തി സംഗതി,
ധ്രുവം പരാ പശുഹൃതിവാർത്ത ഫൽഗുനൻ
നൃവര്യനാം യമജനൊടെന്നപോലവേ 55
'ഇതിന്നു ഞാനനുജനു തന്നിടുന്നു സ-
മ്മതിക്കുമേൽ സരദസമാജ്ഞകൂടിയും;
മതിക്കുറപ്പൊടു ജയമാർന്നു വഞ്ചിയാം
ക്ഷിതിക്കെഴും കദനമൊഴിക്ക സത്വരം' 56
ഇദം വചസ്സരുളിടുമഗ്രജന്റെ തൃ-
പ്പദം നമിച്ചനഘയുവക്ഷമാധവൻ
സദഗ്ര്യനാം സചിവനൊടുത്തു രാജ്ഞിതൻ
മുദർത്ഥമപ്പൊഴുതിലിറങ്ങി യാത്രയായ്. 57
അനന്തരം നിജ കുലകാമധേനുവായ്
മനന്തെഴിഞ്ഞരുളിന ഭദ്രകാളിയെ
അനന്തഭാസ്സുടയ തദാലയം ഗമി-
ച്ചനന്തതന്നധിപതി കൈവണങ്ങിനാൻ. 58
കരാഞ്ചിതപ്രതിഭയഖഡ്ഗതല്ലതല്ലയജേ!
പരാസുതാകലിതപരാസുരവ്രജേ!
പരാചരാവനപണചാരുവീക്ഷണേ!
പരാൽപരേ! ഭഗവതി! പാഹി പാഹി മാം 59
അടിക്കടിക്കടിയനിലാധിവീചി വ-
ന്നടിക്കുമാറരുളുമലന്റെ ശാസനം
അടിക്കുതൊട്ടൊഴിയണമായതിന്നു നി-
ന്നടിക്കു താണയി ജഗമംബ! കൂപ്പുവൻ 60
<poem>
