ഋഗ്വേദം/മണ്ഡലം 1/സൂക്തം 5
ഋഗ്വേദസൂക്തം ൧.൫
[തിരുത്തുക](ഋഷി മധു ച്ഛന്ദസ്,ദേവത ഇന്ദ്രൻ, ഛന്ദസ്സ് ഗായത്രി )
സംസ്കൃതം മൂലം ദേവനാഗരി ലിപിയിൽ |
സംസ്കൃതം മൂലം മലയാളം ലിപിയിൽ |
മലയാളത്തിൽ |
---|---|---|
आ त्वेता निषीदतेन्द्रमभि प्र गायत ।
सखाय स्तोमवाहसः ॥१॥ |
ആ ത്വേതാ നി ഷിദതേന്ദ്രമഭി പ്ര ഗായത ।
സഖായ സ്തോമവാഹസഃ ॥൧॥ |
ഹേ, ഇന്ദ്രനെ സ്തുതിക്കുന്ന മിത്രങ്ങളേ! ഇവിടെ വന്നിരിക്കുകയും
ഇന്ദ്രൻറെ ഗുണഗണങ്ങളെ പാടിപ്പുകഴ്ത്തുകയും ചെയ്യുവിൻ. |
पुरूतमं पुरूणामीशानं वार्याणाम् ।
इन्द्रं सोमे सचा सुते ॥२॥ |
പുരൂതമം പരൂണാമീശാനം വാര്യാണാം ।
ഇന്ദ്രം സോമേ സചാ സുതേ ॥൨॥ |
എല്ലാവരും ഒന്നായിച്ചേർന്ന് സോമരസം തയ്യാറാക്കുകയും
ഇന്ദ്രനെ സ്തുതിക്കുകയും ചെയ്യുവിൻ. |
स घा नो योग आ भुवत्स राये स पुरंध्याम् ।
गमद्वाजेभिरा स नः ॥३॥ |
സ ഘാ നോ യോഗ ആ ഭുവത്സരായേ സ പുരംധ്യാം ।
ഗമദ്വാജേഭിരാ സ നഃ ॥൨॥ |
ആ ഇന്ദ്രൻ ആവശ്യത്തിനുള്ള ധനവും സൽബുദ്ധിയും നമുക്കു
നൽകുകയും തൻറെ വിഭിന്നങ്ങളായ ശക്തികളോടു കൂടി നമ്മെ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ. |
यस्य संस्थे न वृण्वते हरी समत्सु शत्रवः ।
तस्मा इन्द्राय गायत ॥४॥ |
യസ്യ സംസ്ഥേ ന വൃണവതേ ഹരി സമത്സു ശത്രവഃ ।
തസ്മാ ഇന്ദ്രായ ഗായത ॥൪॥ |
ആരുടെ അശ്വബദ്ധമായ രഥത്തിനുമുമ്പിൽ ശത്രുക്കൾക്കുറച്ചുനിൽക്കുവാൻ
കഴിയാതിരിക്കുന്നുവോ, ആ ഇന്ദ്രൻറെ ഗീതം ഗാനം ചെയ്യുവിൻ. |
सुतपाव्ने सुता इमे शुचयो यन्ति वीतये ।
सोमासो दध्याशिरः ॥५॥ |
സുതപാവ്നേ സുതാ ഇമേ ശുചയോ യന്തി വിതയേ ।
സാമാസോ ദധ്യാശിരഃ ॥൫॥ |
ഈ ശോധിതമായ സോമരസം, സോമപാനിയായ
ഇന്ദ്രന് പാനം ചെയ്യുന്നതിനുവേണ്ടി സ്വതേ ലഭ്യമായിട്ടുള്ളതാണ്. |
त्वं सुतस्य पीतये सद्यो वृद्धो अजायथाः ।
इन्द्र ज्यैष्ठ्याय सुक्रतो ॥६॥ |
ത്വം സുതസ്യ പിതയേ സദ്യോ വൃദ്ധോ അജായഥാഃ ।
ഇന്ദ്ര ജ്യൈഷ്ഠ്യായ സുക്രതോ ॥൬॥ |
ഹേ ഉത്തമക്രതുവായ ഇന്ദ്രാ! നീ സോമപാനം വഴി
ഉന്നതനായിത്തീരുന്നതിന് സദാ തൽപ്പരനായിരിക്കുന്നു. |
आ त्वा विशन्त्वाशवः सोमास इन्द्र गिर्वणः ।
शं ते सन्तु प्रचेतसे ॥७॥ |
ആ ത്വാ വിശന്ത്വാശവഃ സോമാസ ഇന്ദ്ര ഗിർവണഃ ।
ശം തേ സന്തു പ്രചേതസേ ॥൭॥ |
ഹേ, സ്തുത്വാ! ഈ സോമരസം നിൻറെ ശരീരത്തിൽ രമിക്കട്ടെ,
നിനക്ക് പ്രസന്നത പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ. ജ്ഞാനികൾ നിനക്ക് സുഖദായകരാകട്ടെ. |
त्वां स्तोमा अवीवृधन्त्वामुक्था शतक्रतो ।
त्वां वर्धन्तु नो गिरः ॥८॥ |
ത്വാം സ്തോമാ അവീവൃധന്ത്വാമുക്ഥാ ശതക്രതോ ।
ത്വാം വർധന്തു നോ ഗിരഃ ॥൮॥ |
ഹേ, ശതകർമ്മാവായ ഇന്ദ്രാ! നീ സ്തോമത്താലും
മുക്ഥത്താലുമെന്നതുപോലെ എൻറെ സ്തോത്രമയങ്ങളായ ഈ വാണികളിൽക്കൂടി പ്രതിഷ്ടം പ്രാപിച്ച് വളരൂ. |
अक्षितोतिः सनेदिमं वाजमिन्द्रः सहस्रिणम् ।
यस्मिन् विश्वानि पौंस्या ॥९॥ |
അക്ഷിതോതിഃ സനോദിമം വാജമിന്ദ്രഃ സഹസ്രിണം ।
യസ്മിൻ വിശ്വാനി പൌംസ്യാ ॥൯॥ |
യാതൊരുത്തൻറെ സാമർത്ഥ്യത്തിൽ ഒരിക്കലും കുറവുണ്ടാകാതിരിക്കുന്നുവോ,
യാതൊരുത്തനിൽ എല്ലാ ശക്തികളുടെയും സമാവേശമുണ്ടായിരിക്കുന്നുവോ, ആ ഇന്ദ്രൻ ആയിരങ്ങളെ പരിപാലിക്കുവാനുള്ള സാമർത്ഥ്യം നമുക്കു പ്രദാനം ചെയ്യട്ടെ. |
मा नो मर्ता अभि द्रुहन्तनूनामिन्द्र गिर्वणः ।
ईशानो यवया वधम् ॥१०॥ |
മാ നോ മർതാ അഭി ദ്രുഹന്തനൂനാമിന്ദ്ര ഗിർവണഃ ।
ഇശാനോ യവയാ വദം॥൧0॥ |
ഹേ, സ്തുത്യനായ ഇന്ദ്രാ! ഞങ്ങളുടെ ശരീരങ്ങൾ യാതൊരു
ശത്രുക്കളും ഹിംസിക്കാതിരിക്കട്ടെ. ആർക്കും ഞങ്ങളെ ഹിംസിക്കുവാൻ സാധിക്കാതിരിക്കട്ടെ. നീ എല്ലാ പ്രകാരത്തിലും സമർത്ഥനാണ്. |