ഋഗ്വേദം/മണ്ഡലം 1/സൂക്തം 4
മണ്ഡലം-1; സൂക്തം-൪
[തിരുത്തുക](ഋഷി മധു ച്ഛന്ദസ്,ദേവത ഇന്ദ്രൻ, ഛന്ദസ്സ് ഗായത്രി )
സംസ്കൃതം മൂലം (ദേവനാഗരി ലിപിയിൽ) |
സംസ്കൃതം മൂലം (മലയാളം ലിപിയിൽ) |
മലയാള പരിഭാഷ |
---|---|---|
सुरूपकृत्नुमूतये सुदुघामिव गोदुहे । जुहूमसि द्यविद्यवि ॥१॥ |
സുരൂപകൃത്നുമൂതയേ സുദുധാമിവ ഗോദുഹേ। ജുഹൂമസി ദ്യവി ദ്യവി॥൧॥ |
പാൽ കറന്നെടുക്കുവാൻ തൻറെ പശുവിനെ വിളിക്കുന്നവനെപ്പോലെ സ്വന്തം രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി ഉത്തമകർമ്മാവായ ഇന്ദ്രനെ നാം ആഹ്വാനം ചെയ്യണം. |
उप नः सवना गहि सोमस्य सोमपाः पिब । गोदा इद्रेवतो मदः ॥२॥ |
ഉപ നഃ സവനാ ഗഹി സോമസ്യ സോമപാഃ പിബ। ഗോദാ ഇന്ദ്രേവതോ മദഃ॥൨॥ |
ഹേ സോമപാനിയായ ഇന്ദ്രാ! സോമപാനത്തിനായി ഞങ്ങളുടെ യജ്ഞസ്ഥലത്തേയ്ക്ക് വരൂ.
നിങ്ങൾ ഐശ്വര്യവാനും പ്രസന്നനുമായി ഞങ്ങൾക്ക് ഗോക്കൾ മുതലായ ധനം പ്രദാനം ചെയ്യൂ. |
अथा ते अन्तमानां विद्याम सुमतीनाम् । मा नो अति ख्य आ गहि ॥३॥ |
അഥാ തേ അന്തമാനാം വിദ്യാമ സുമതീനാം। മാ നോ അതി ഖ്യ ആ ഗഹി॥൩॥ |
നിൻറെ അന്തേവാസികളായ ബുദ്ധിമാന്മാരുടെ സഹായം കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ നിന്നെ അറിയട്ടെ.
നീ ഞങ്ങൾക്കെതിരാകരുത്. ഞങ്ങളെ പരിത്യജിക്കാതെ സ്വീകരിക്കൂ. |
परेहि विग्रमस्तृतमिन्द्रं पृच्छा विपश्चितम् । यस्ते सखिभ्य आ वरम् ॥४॥ |
പരേഹി വിഗ്രമസ്തൃതമിന്ദ്രം പൃച്ഛാ വിപശ്ചിതം। യസ്തേ സഖിഭ്യ ആ വരം॥൪॥ |
ഹേ മനുഷ്യരേ! നിങ്ങൾ അപരാജിതനും കർമ്മവാനുമായ ഇന്ദ്രൻറെ അടുക്കൽചെന്ന്
സ്വന്തം ബന്ധുക്കൾക്കുവേണ്ടി ശ്രേഷ്ഠഐശ്വര്യങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുവിൻ. |
उत ब्रुवन्तु नो निदो निरन्यतश्चिदारत । दधाना इन्द्र इद्दुवः ॥५॥ |
ഉത ബ്രുവന്തു നോ നിദോ നിരന്യതാശ്ചിദാരത। ദധാനാ ഇന്ദ്ര ഇദ്ദുവഃ॥൫॥ |
ഇന്ദ്രൻറെ ഉപാസകന്മാർ അവനെത്തന്നെ ഉപാസിച്ചുകൊണ്ട് അവൻറെ
നിന്ദകൻമാരെ നാടിൻറെ അങ്ങേയറ്റത്തേയ്ക്ക് പലായനം ചെയ്യിക്കട്ടെ. |
उत नः सुभगाँ अरिर्वोचेयुर्दस्म कृष्टयः । स्यामेदिन्द्रस्य शर्मणि ॥६॥ |
ഉത നഃ സുഭാഗാം അരിർവോചേയുർദസ്മ കൃഷ്ടയഃ സ്യാമേദിന്ദ്രസ്യ ശർമണി॥൬॥ |
ഹേ ശത്രുനാശകനായ ഇന്ദ്രാ! നിന്നെ ആശ്രയിച്ച് വസിക്കുന്നതുകാരണം
ശത്രുക്കളും മിത്രങ്ങളും എല്ലാം ഞങ്ങളെ ഐശ്വര്യവാന്മാരാക്കിത്തീർത്തു. |
एमाशुमाशवे भर यज्ञश्रियं नृमादनम् । पतयन्मन्दयत्सखम् ॥७॥ |
ഏമാശുമാശവേ ഭര യജ്ഞശ്രിയം നൃമാദനം। പതയന്മന്ദയൽസഖം॥൭॥ |
യജ്ഞത്തെ ഐശ്വര്യസമ്പന്നമാക്കുന്നതും നരന്മാർക്ക് പ്രസന്നത നൽകുന്നതും
മിത്രങ്ങൾക്ക് ആനന്ദം പകരുന്നതുമായ ഈ സോമരസം ഇന്ദ്രനായി സമർപ്പിക്കുവിൻ. |
अस्य पीत्वा शतक्रतो घनो वृत्राणामभवः । प्रावो वाजेषु वाजिनम् ॥८॥ |
അസ്യ പിത്വാ ശതക്രതോ ധനോ വൃത്രാണമഭവഃ। പ്രാവോ വാജേഷു വാജിനം॥൮॥ |
ഹേ, അനന്തയജ്ഞങ്ങളോടുകൂടിയ ഇന്ദ്രാ! ഈ സോമപാനത്താൽ ശക്തനായിത്തീർന്ന നീ
ദൈത്യന്മാരുടെ നാശകനായിത്തീർന്നു. ഇതിൻറെ ശക്തിയാൽത്തന്നെ നീ യുദ്ധങ്ങളിൽ സൈന്യങ്ങളെ സംരക്ഷിച്ചു. |
तं त्वा वाजेषु वाजिनं वाजयामः शतक्रतो । धनानामिन्द्र सातये ॥९॥ |
തം ത്വാ വാജേഷു വാജിനം വാജയാമഃ ശതക്രതോ। ധനാനാമിന്ദ്ര സാതയേ॥൯॥ |
ഹേ, ശതക്രതുവായ ഇന്ദ്രാ! യുദ്ധങ്ങളിൽ ശക്തി പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന നിനക്ക്
ഐശ്വര്യലബ്ധിയ്ക്കായി ഞങ്ങൾ ഹവിഷാന്നം കാഴ്ച സമർപ്പിക്കും. |
यो रायोऽवनिर्महान्सुपारः सुन्वतः सखा । तस्मा इन्द्राय गायत ॥१०॥ |
യോ രായോƒവനിർമഹാൻസുപാരഃ സുന്വതഃ സഖാ। തസ്മാ ഇന്ദ്രായ ഗായത॥൧0॥ |
ധനരക്ഷകനും ദുഃഖങ്ങളെ അകറ്റുന്നവനും യജ്ഞം നടത്തുന്നവരെ സ്നേഹിക്കുന്നവനുമായ ഇന്ദ്രനെ സ്തുതിക്കൂ. |