ഋഗ്വേദം/മണ്ഡലം 1/സൂക്തം 2
മണ്ഡലം-1; സൂക്തം-2
[തിരുത്തുക](മധു ച്ഛന്ദസ്, വിശ്വാമിത്രൻ ഋഷി. ഗായത്രീ ച്ഛന്ദസ്. വായു ദേവത.)
സംസ്കൃതം മൂലം (ദേവനാഗരി ലിപിയിൽ) |
സംസ്കൃതം മൂലം (മലയാളം ലിപിയിൽ) |
മലയാള പരിഭാഷ |
---|---|---|
वायवा याहि दर्शतेमे सोमा अरंकृताः । तेषां पाहि श्रुधी हवम् ॥१॥ |
വായവാ യാഹി ദർശതേ മേ സോമാ അരംകൃതാഃ । തേഷാം പാഹി ശ്രുധി ഹവം ॥൧॥ |
വായൂ, തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്ന ഈ സോമം സ്വീകരിച്ച് ഞങ്ങളുടെ വിളി കേൾക്കൂ. |
वाय उक्थेभिर्जरन्ते त्वामच्छा जरितारः । सुतसोमा अहर्विदः ॥२॥ |
വായ ഉക്ഥോബിർജരന്തേ ത്വാമച്ഛാ ജരിതാരഃ। സുതസോമാ അഹർവിദഃ ॥൨॥ |
ഹേ വായുവേ ! ഈ സോമരസം നിഷ്പന്നമാക്കിയെടുത്തു
ഇതിന്റെ ഗുണങ്ങളറിയുന്ന സ്തോതാക്കൾ നിൻറെ ഗുണങ്ങളെ പാടി പുകഴത്തി സ്തോത്രം ചെയ്യുന്നു |
वायो तव प्रपृञ्चती धेना जिगाति दाशुषे । उरूची सोमपीतये ॥३॥ |
വായോ തവ പ്രപൃഞ്ചതീ ധേനാ ഗിജാതിദാശുഷേ ഉരൂചീ സോമപീയതേ ॥൩॥ |
ഹേ വായുവേ ! ഈ സോമരഭിലാഷത്തോടു
കൂടിയുള്ള മർമ്മസ്പർശിയായ വാണി, ദാതാവിനെ അതിവേഗം പ്രാപിക്കുന്നു |
इन्द्रवायू इमे सुता उप प्रयोभिरा गतम् । इन्दवो वामुशन्ति हि ॥४॥ |
ഇന്ദ്രവായു ഇമേ സുതാ ഉപ പ്രയോഭിരാ ഗതം ഇന്ദ്രവോ വാമുശന്തിഹി ॥൪॥ |
ഹേ ഇന്ദ്രാ,വായു! ഇവിടെ സോമരസം തയ്യാറായിരിക്കുന്നു.
ഇത് നിങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയുള്ളതാണ്. അതിനാൽ അന്നാദികളോടുകൂടി ആഗതരാകുവിൻ. |
वायविन्द्रश्च चेतथः सुतानां वाजिनीवसू । तावा यातमुप द्रवत् ॥५॥ |
വായവിന്ദ്രശ്ച ചെതഥഃ സുതാനാം വാജിനീവസൂ । താവാ യാതമുപ ദ്രവൽ ॥൫॥ |
ഹേ വായു! ഹേ ഇന്ദ്രാ!
നിങ്ങൾ അന്നത്തോടുകൂടിയ സോമം അറിയുന്നവരാകുന്നു. അതിനാൽ അതിവേഗം ഇവിടേയ്ക്കാഗതരാകുവിൻ. |
वायविन्द्रश्च सुन्वत आ यातमुप निष्कृतम् । मक्ष्वित्था धिया नरा ॥६॥ |
വായാവിന്ദ്രശ്ച സുന്വത ആ യാതമുപ നിഷ്കൃതം । മക്ഷ്വിത്ഥാധിയാ നരാ ॥൬॥ |
ഹേ വായു! ഇന്ദ്രാ! സംസ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന
ഈ സോമരസത്തിന്നടുത്തേയ്ക്ക് അതിവേഗം വരുവിൻ, നിങ്ങൾ ഇരുവരും ശുദ്ധമായ ഈ വസ്തുവിനെ സ്വീകരിക്കുവിൻ. |
मित्रं हुवे पूतदक्षं वरुणं च रिशादसम् । धियं घृताचीं साधन्ता ॥७॥ |
മിത്രം ഹുവേ പൂതദക്ഷം വരുണം ച രിശാദസം । ധിയം ധൃതാർചീ സാധന്താ ॥൭॥ |
പവിത്രബലവാനായ മിത്രനേയും ശത്രുസംഹാരകനായ
വരുണനേയും ഞാനാഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു. ഇവർ ജ്ഞാനത്തേയും കർമ്മത്തേയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നവരാകുന്നു. |
ऋतेन मित्रावरुणावृतावृधावृतस्पृशा । क्रतुं बृहन्तमाशाथे ॥८॥ |
ഋതേന മിത്രാവരുണാവൃതവൃധാവൃതസ്പൃശാ । ക്രതും ബൃഹന്തമാശാർഥേ ॥൮॥ |
ഈ മിത്രനും വരുണനും സത്യത്തിൽക്കൂടി
വൃദ്ധി പ്രാപിക്കുന്ന സത്യസ്വരൂപരും, അതുപോലെ സത്യത്തിൽക്കൂടി വികാസം പ്രാപിക്കുന്ന യജ്ഞത്തെ സമ്പുഷ്ടമാക്കുന്നവരുമാണ്. |
कवी नो मित्रावरुणा तुविजाता उरुक्षया । दक्षं दधाते अपसम् ॥९॥ |
കവീ നോ മിത്രാവരുണാ തൃവിജാതാ ഉരുക്ഷയാ । ദക്ഷം ദധാതേ അപസം ॥൯॥ |
ഈ മിത്രനും വരുണനും മഹാശക്തിശാലികളും
എങ്ങും വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നവരും ശക്തിയാൽ കർമ്മങ്ങൾക്ക് പ്രേരണ നൽകുന്നവരും എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും അധികാരങ്ങളും അധീനതയിൽ ഉള്ളവരുമാകുന്നു. |