Jump to content

മഹാഭാരതം മൂലം/സൗപ്തികപർവം/അധ്യായം4

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
മഹാഭാരതം മൂലം/സൗപ്തികപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം4

1 [കൃപ]
     ദിഷ്ട്യാ തേ പ്രതികർതവ്യേ മതിർ ജാതേയം അച്യുത
     ന ത്വാ വാരയിതും ശക്തോ വജ്രപാണിർ അപി സ്വയം
 2 അനുയാസ്യാവഹേ ത്വാം തു പ്രഭാതേ സഹിതാവ് ഉഭൗ
     അദ്യ രാത്രൗ വിശ്രമസ്വ വിമുക്തകവചധ്വജഃ
 3 അഹം ത്വാം അനുയാസ്മ്യാമി കൃതവർമാ ച സാത്വതഹ്
     പരാൻ അഭിമുഖം യാന്തം രഥാവ് ആസ്ഥായ ദംശിതൗ
 4 ആവാഭ്യാം സഹിതഃ ശത്രൂഞ് ശ്വോ ഽസി ഹന്താ സമാഗമേ
     വിക്രമ്യ രഥിനാം ശ്രേഷ്ഠ പാഞ്ചാലാൻ സപദാനുഗാൻ
 5 ശക്തസ് ത്വം അസി വിക്രാന്തും വിശ്രമസ്വ നിശാം ഇമാം
     ചിരം തേ ജാഗ്രതസ് താത സ്വപ താവൻ നിശാം ഇമാം
 6 വിശ്രാന്തശ് ച വിനിദ്രശ് ച സ്വസ്ഥചിത്തശ് ച മാനദ
     സമേത്യ സമരേ ശത്രൂൻ വധിഷ്യസി ന സംശയഃ
 7 ന ഹി ത്വാ രഥിനാം ശ്രേഷ്ഠ പ്രഗൃഹീതവയായുധം
     ജേതും ഉത്സഹതേ കശ് ചിദ് അപി ദേവേഷു പാവകിഃ
 8 കൃപേണ സഹിതം യാന്തം യുക്തം ച കൃതവർമണാ
     കോ ദ്രൗണിം യുധി സംരബ്ധം യോധയേദ് അപി ദേവരാട്
 9 തേ വയം പരിവിശ്രാന്താ വിനിദ്രാ വിഗതജ്വരാഃ
     പ്രഭാതായാം രജന്യാം വൈ നിഹനിഷ്യാമ ശാത്രവാൻ
 10 തവ ഹ്യ് അസ്ത്രാണി ദിവ്യാനി മമ ചൈവ ന സംശയഃ
    സാത്വതോ ഽപി മഹേഷ്വാസോ നിത്യം യുദ്ധേഷു കോവിദഃ
11 തേ വയം സഹിതാസ് താത സർവാഞ് ശത്രൂൻ സമാഗതാൻ
    പ്രസഹ്യ സമരേ ഹത്വാ പ്രീതിം പ്രാപ്സ്യാമ പുഷ്കലാം
    വിശ്രമസ്വ ത്വം അവ്യഗ്രഃ സ്വപ ചേമാം നിശാം സുഖം
12 അഹം ച കൃതവർമാ ച പ്രയാന്തം ത്വാം നരോത്തമ
    അനുയാസ്യാവ സഹിതൗ ധന്വിനൗ പരതാപിനൗ
    രഥിനം ത്വരയാ യാന്തം രഥാവ് ആസ്ഥായ ദംശിതൗ
13 സ ഗത്വാ ശിബിരം തേഷാം നാമ വിശ്രാവ്യ ചാഹവേ
    തതഃ കർതാസി ശത്രൂണാം യുധ്യതാം കദനം മഹത്
14 കൃത്വാ ച കദനം തേഷാം പ്രഭാതേ വിമലേ ഽഹനി
    വിഹരസ്വ യഥാ ശക്രഃ സൂദയിത്വാ മഹാസുരാൻ
15 ത്വം ഹി ശക്തോ രണേ ജേതും പാഞ്ചാലാനാം വരൂഥിനീം
    ദൈത്യ സേനാം ഇവ ക്രുദ്ധഃ സർവദാനവ സൂദനഃ
16 മയാ ത്വാം സഹിതം സംഖ്യേ ഗുപ്തം ച കൃതവർത്മണാ
    ന സഹേത വിഭുഃ സാക്ഷാദ് വജ്രപാണിർ അപി സ്വയം
17 ന ചാഹം സമരേ താത കൃതവർമാ തഥൈവ ച
    അനിർജിത്യ രണേ പാണ്ഡ്ദൂൻ വ്യപയാസ്യാവ കർഹി ചിത്
18 ഹത്വാ ച സമരേ ക്ഷുദ്രാൻ പാഞ്ചാലാൻ പാണ്ഡുഭിഃ സഹ
    നിവർതിഷ്യാമഹേ സർവേ ഹതാ വാ സ്വർഗഗാ വയം
19 സർവോപായൈഃ സഹായാസ് തേ പ്രഭാതേ വയം ഏവ ഹി
    സത്യം ഏതൻ മഹാബാഹോ പ്രബ്രവീമി തവാനഘ
20 ഏവം ഉക്തസ് തതോ ദ്രൗണിർ മാതുലേന ഹിതം വചഃ
    അബ്രവീൻ മാതുലം രാജൻ ക്രോധാദ് ഉദ്വൃത്യ ലോചനേ
21 ആതുരസ്യ കുതോ നിദ്രാ നരസ്യാമർഷിതസ്യ ച
    അർഥാംശ് ചിന്തയതശ് ചാപി കാമയാനസ്യ വാ പുനഃ
22 തദ് ഇദം സമനുപ്രാപ്തം പശ്യ മേ ഽദ്യ ചതുഷ്ടയം
    യസ്യ ഭാഗശ് ചതുർഥോ മേ സ്വപ്നം അഹ്നായ നാശയേത്
23 കിംനാമ ദുഃഖം ലോകേ ഽസ്മിൻ പിതുർ വധം അനുസ്മരൻ
    ഹൃദയം നിർദഹൻ മേ ഽദ്യ രാത്ര്യഹാനി ന ശാമ്യതി
24 യഥാ ച നിഹതഃ പാപൈഃ പിതാ മമ വിശേഷതഃ
    പ്രത്യക്ഷം അപി തേ സർവം തൻ മേ മർമാണി കൃന്തതി
25 കഥം ഹി മാദൃശോ ലോകേ മുഹൂർതം അപി ജീവതി
    ദ്രോണോ ഹതേതി യദ് വാചഃ പാഞ്ചാലാനാം ശൃണോമ്യ് അഹം
26 ദൃഷ്ടദ്യുമ്നം അഹത്വാജൗ നാഹം ജീവിതും ഉത്സഹേ
    സ മേ പിതൃവധാദ് വധ്യഃ പാഞ്ചാലാ യേ ച സംഗതാഃ
27 വിലാപോ ഭഗ്നസക്ഥസ്യ യസ് തു രാജ്ഞോ മയാ ശ്രുതഃ
    സ പുനർ ഹൃദയം കസ്യ ക്രൂരസ്യാപി ന നിർദഹേത്
28 കസ്യ ഹ്യ് അകരുണസ്യാപി നേത്രാഭ്യാം അശ്നു നാവ്രജേത്
    നൃപതേർ ഭഗ്നസക്ഥസ്യ ശ്രുത്വാ താദൃഗ് വചഃ പുനഃ
29 യശ് ചായം മിത്ര പക്ഷോ മേ മയി ജീവതി നിർജിതഃ
    ശോകം മേ വർധയത്യ് ഏഷ വാരിവേഗ ഇവാർണവം
    ഏകാഗ്രമനസോ മേ ഽദ്യ കുതോ നിദ്രാ കുതഃ സുഖം
30 വാസുദേവാർജുനാഭ്യാം ഹി താൻ അഹം പരിരക്ഷിതാൻ
    അവിഷഹ്യതമാൻ മന്യേ മഹേന്ദ്രേണാപി മാതുല
31 ന ചാസ്മി ശക്യഃ സംയന്തും അസ്മാത് കാര്യാത് കഥം ചന
    ന തം പശ്യാമി ലോകേ ഽസ്മിൻ യോ മാം കാര്യാൻ നിവർതയേത്
    ഇതി മേ നിശ്ചിതാ ബുദ്ധിർ ഏഷാ സാധുമതാ ച മേ
32 വാർത്തികൈഃ കഥ്യമാനസ് തു മിത്രാണാം മേ പരാഭവഃ
    പാണ്ഡവാനാം ച വിജയോ ഹൃദയം ദഹതീവ മേ
33 അഹം തു കദനം കൃത്വാ ശത്രൂണാം അദ്യ സൗപ്തികേ
    തതോ വിശ്രമിതാ ചൈവ സ്വപ്താ ച വിഗതജ്വരഃ