"താൾ:Malayala bhashayum sahithyavum 1927.pdf/37" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
No edit summary
No edit summary
താളിന്റെ ഉള്ളടക്കം (ട്രാൻസ്‌ക്ലൂഡ് ചെയ്യാനുള്ളത്):താളിന്റെ ഉള്ളടക്കം (ട്രാൻസ്‌ക്ലൂഡ് ചെയ്യാനുള്ളത്):
വരി 1: വരി 1:
ല്ലാതിരിക്കുന്നത് തന്നെ നോക്കുക. ചെന്തമിൾ ഭാഷയിലെ സംഭാഷണത്തിലും മറ്റും പ്രസിദ്ധങ്ങളായ ആ വക ക്രിയാപദരൂപങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിലെ പല ശബ്ദരൂപങ്ങളും നമ്മുടെ സാഹിത്യഭാഷയിൽ സുലഭമായിക്കാണുന്നതിന്നുള്ള കാരണമാകട്ടെ, അങ്ങിനെ ലിംഗപുരുഷവചന പ്രത്യയങ്ങൾ ചേർന്നു ചൊന്നാർ , ചൊന്നാൻ , ചെന്നാൾ, എന്നീ വക ക്രിയാരൂപങ്ങളും , പോകും വിധൌ , നിൽക്കും ക്ഷണേ എന്നീവക സംസ്കൃതരൂപങ്ങളും നമ്മുടെ ഭാഷാസാഹിത്യത്തിലേക്കു സാഹിത്യഗ്രന്ഥകാരന്മാർ തദ് വേരീതിയിലും മറ്റും അന്യഭാഷകളിൽനിന്നും എടുത്തുചേർത്തു പ്രയോഗിച്ച സംഗതിതന്നെയാണ് . അല്ലാതെ ഒരിക്കലും ആ വക ശബ്ദങ്ങൾ മലയാളത്തിന്റെ സ്വന്ത പദരൂപങ്ങളല്ല.
ല്ലാതിരിക്കുന്നതു തന്നെ നോക്കുക. ചെന്തമിൾ ഭാഷയി<br>ലെ സംഭാഷണത്തിലും മറ്റും പ്രസിദ്ധങ്ങളായ ആ വഷവ<br>ക ക്രിയാപദരൂപങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിലെ പല ശബ്ദരൂ<br>പങ്ങളും നമ്മുടെ സാഹിത്യഭാഷയിൽ സുലഭമായിക്കാ<br>ണുന്നതിന്നുള്ള കാരണമാകട്ടെ, അങ്ങിനെ ലിംഗപുരു<br>ഷവചന പ്രത്യയങ്ങൾ ചേർന്നു ചൊന്നാർ , ചൊന്നാൻ ,<br> ചെന്നാൾ, എന്നീ വക ക്രിയാരൂപങ്ങളും , പോകും വി<br>ധൌ , നിൽക്കും ക്ഷണേ എന്നീവക സംസ്കൃതരൂപങ്ങളും<br> നമ്മുടെ ഭാഷാസാഹിത്യത്തിലേക്കു സാഹിത്യഗ്രന്ഥകാര<br>ന്മാർ തദ് ഭവരീതിയിലും മറ്റും അന്യഭാഷകളിൽനിന്നു<br> എടുത്തുചേർത്തു പ്രയോഗിച്ച സംഗതിതന്നെയാണ് . അ<br>ല്ലാതെ ഒരിക്കലും ആ വക ശബ്ദങ്ങൾ മലയാളത്തിന്റെ<br> സ്വന്ത പദരൂപങ്ങളല്ല.
അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സംഭാഷണഭാഷയിലും ആ മാതിരി രൂപങ്ങളുണ്ടായിരിക്കേണ്ടതാണ് . നമ്മുടെ ഭാഷയിൽ ക്രിയാപദങ്ങൾക്കു സ്വന്തമായ പൂർവ്വരൂപ ലിംഗാദിപ്രത്യയങ്ങൾ കൂടാതെ വന്നു., നിന്നു എന്ന മാതിരിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു എന്നുള്ളതും പരമ്പരയായി പകർന്നു വന്നിരുന്ന സംഭാഷണഭാഷയിൽ ആ വക രൂപങ്ങൾ മാത്രമായതു കൊണ്ടു തീർച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാം.
അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സംഭാ<br>ഷണ ഭാഷയിലും ആ മാതിരി രൂപങ്ങളുണ്ടായിരിക്കേ<br>ണ്ടതാണ് . നമ്മുടെ ഭാഷയിൽ ക്രിയാപദങ്ങൾക്കു സ്വ<br>തന്ത്രമായ പൂർവ്വരൂപം ലിംഗാദിപ്രത്യയങ്ങൾ കൂടാതെ<br> വന്നു, നിന്നു എന്ന മാതിരിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു എ<br>ന്നുള്ളതും പരമ്പരയായി പകർന്നുവന്നിരുന്ന സംഭാഷണ<br>ഭാഷയിൽ ആ വക രൂപങ്ങൾ മാത്രമായതു കൊണ്ടു തീ<br>ർച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാം.
മേൽ വിവരിച്ച പ്രകാരമുള്ള ഭാഷാക്രമമനുസരിച്ചു മലയാളഭാഷയുടെ വളർച്ചയെപറ്റിപരിശോധിക്കുമ്പോൾ മൂന്നു സംഗതികളാണു പ്രധാനമായി നോക്കേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്. ഒന്നാമത് നമ്മുടെ ഭാഷക്കുണ്ടായിരുന്ന ആദിരൂപം ഏതുവിധത്തിലായിരുന്നു എന്ന്.
മേൽ വിവരിച്ച പ്രകാരമുള്ള ഭാഷാക്രമമനു<br>സരിച്ചു മലയാളഭാഷയുടെ വളർച്ചയെപ്പറ്റിപ്പരിശോ<br>ധിക്കുമ്പോൾ മൂന്നു സംഗതികളാണു പ്രധാനമായി നോ<br>ക്കേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്. ഒന്നാമത് നമ്മുടെ ഭാഷക്കുണ്ടാ<br>യിരുന്ന ആദിരൂപം ഏതുവിധത്തിലായിരുന്നു എന്ന്.

06:02, 8 ഒക്ടോബർ 2019-നു നിലവിലുണ്ടായിരുന്ന രൂപം

ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല
34


ല്ലാതിരിക്കുന്നതു തന്നെ നോക്കുക. ചെന്തമിൾ ഭാഷയി
ലെ സംഭാഷണത്തിലും മറ്റും പ്രസിദ്ധങ്ങളായ ആ വഷവ
ക ക്രിയാപദരൂപങ്ങളും സംസ്കൃതത്തിലെ പല ശബ്ദരൂ
പങ്ങളും നമ്മുടെ സാഹിത്യഭാഷയിൽ സുലഭമായിക്കാ
ണുന്നതിന്നുള്ള കാരണമാകട്ടെ, അങ്ങിനെ ലിംഗപുരു
ഷവചന പ്രത്യയങ്ങൾ ചേർന്നു ചൊന്നാർ , ചൊന്നാൻ ,
ചെന്നാൾ, എന്നീ വക ക്രിയാരൂപങ്ങളും , പോകും വി
ധൌ , നിൽക്കും ക്ഷണേ എന്നീവക സംസ്കൃതരൂപങ്ങളും
നമ്മുടെ ഭാഷാസാഹിത്യത്തിലേക്കു സാഹിത്യഗ്രന്ഥകാര
ന്മാർ തദ് ഭവരീതിയിലും മറ്റും അന്യഭാഷകളിൽനിന്നു
എടുത്തുചേർത്തു പ്രയോഗിച്ച സംഗതിതന്നെയാണ് . അ
ല്ലാതെ ഒരിക്കലും ആ വക ശബ്ദങ്ങൾ മലയാളത്തിന്റെ
സ്വന്ത പദരൂപങ്ങളല്ല. അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ സംഭാ
ഷണ ഭാഷയിലും ആ മാതിരി രൂപങ്ങളുണ്ടായിരിക്കേ
ണ്ടതാണ് . നമ്മുടെ ഭാഷയിൽ ക്രിയാപദങ്ങൾക്കു സ്വ
തന്ത്രമായ പൂർവ്വരൂപം ലിംഗാദിപ്രത്യയങ്ങൾ കൂടാതെ
വന്നു, നിന്നു എന്ന മാതിരിയിൽ മാത്രമായിരുന്നു എ
ന്നുള്ളതും പരമ്പരയായി പകർന്നുവന്നിരുന്ന സംഭാഷണ
ഭാഷയിൽ ആ വക രൂപങ്ങൾ മാത്രമായതു കൊണ്ടു തീ
ർച്ചപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാം.

മേൽ വിവരിച്ച പ്രകാരമുള്ള ഭാഷാക്രമമനു
സരിച്ചു മലയാളഭാഷയുടെ വളർച്ചയെപ്പറ്റിപ്പരിശോ
ധിക്കുമ്പോൾ മൂന്നു സംഗതികളാണു പ്രധാനമായി നോ
ക്കേണ്ടതായിട്ടുള്ളത്. ഒന്നാമത് നമ്മുടെ ഭാഷക്കുണ്ടാ
യിരുന്ന ആദിരൂപം ഏതുവിധത്തിലായിരുന്നു എന്ന്.










ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Malayala_bhashayum_sahithyavum_1927.pdf/37&oldid=204322" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്