മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം/അധ്യായം75

മഹാഭാരതം മൂലം/ആദിപർവം
രചന:വ്യാസൻ
അധ്യായം 75

1 [വ്]
     തതഃ കാവ്യോ ഭൃഗുശ്രേഷ്ഠഃ സമന്യുർ ഉപഗമ്യ ഹ
     വൃഷപർവാണം ആസീനം ഇത്യ് ഉവാചാവിചാരയൻ
2 നാധർമശ് ചരിതോ രാജൻ സദ്യഃ ഫലതി ഗൗർ ഇവ
     പുത്രേഷു വാ നപ്തൃഷു വാ ന ചേദ് ആത്മനി പശ്യതി
     ഫലത്യ് ഏവ ധ്രുവം പാപം ഗുരു ഭുക്തം ഇവോദരേ
3 യദ് അഘാതയഥാ വിപ്രം കചം ആംഗിരസം തദാ
     അപാപശീലം ധർമജ്ഞം ശുശ്രൂഷം മദ്ഗൃഹേ രതം
4 വധാദ് അനർഹതസ് തസ്യ വധാച് ച ദുഹിതുർ മമ
     വൃഷപർവൻ നിബോധേദം ത്യക്ഷ്യാമി ത്വാം സബാന്ധവം
     സ്ഥാതും ത്വദ് വിഷയേ രാജൻ ന ശക്ഷ്യാമി ത്വയാ സഹ
5 അഹോ മാം അഭിജാനാസി ദൈത്യ മിഥ്യാ പ്രലാപിനം
     യഥേമം ആത്മനോ ദോഷം ന നിയച്ഛസ്യ് ഉപേക്ഷസേ
6 [വൃ]
     നാധർമം ന മൃഷാവാദം ത്വയി ജാനാമി ഭാർഗവ
     ത്വയി ധർമശ് ച സത്യം ച തത് പ്രസീദതു നോ ഭവാൻ
7 യദ്യ് അസ്മാൻ അപഹായ ത്വം ഇതോ ഗച്ഛസി ഭാർഗവ
     സമുദ്രം സമ്പ്രവേഷ്ക്യാമോ നാന്യദ് അസ്തി പരായണം
8 [ഷു]
     സമുദ്രം പ്രവിശധ്വം വാ ദിശോ വാ ദ്രവതാസുരാഃ
     ദുഹിതുർ നാപ്രിയം സോഢും ശക്തോ ഽഹം ദയിതാ ഹി മേ
9 പ്രസാദ്യതാം ദേവ യാനീ ജീവിതം ഹ്യ് അത്ര മേ സ്ഥിതം
     യോഗക്ഷേമ കരസ് തേ ഽഹം ഇന്ദ്രസ്യേവ ബൃഹസ്പതിഃ
10 [വൃ]
    യത് കിം ചിദ് അസുരേന്ദ്രാണാം വിദ്യതേ വസു ഭാർഗവ
    ഭുവി ഹസ്തിഗവാശ്വം വാ തസ്യ ത്വം മമ ചേശ്വരഃ
11 [ഷു]
    യത് കിം ചിദ് അസ്തി ദ്രവിണം ദൈത്യേന്ദ്രാണാം മഹാസുര
    തസ്യേശ്വരോ ഽസ്മി യദി തേ ദേവ യാനീ പ്രസാദ്യതാം
12 [ദേവ്]
    യദി ത്വം ഈശ്വരസ് താത രാജ്ഞോ വിത്തസ്യ ഭാർഗവ
    നാഭിജാനാമി തത് തേ ഽഹം രാജാ തു വദതു സ്വയം
13 [വൃ]
    യം കാമം അഭികാമാസി ദേവ യാനി ശുചിസ്മിതേ
    തത് തേ ഽഹം സമ്പ്രദാസ്യാമി യദി ചേദ് അപി ദുർലഭം
14 [ദേവ്]
    ദാസീം കന്യാ സഹസ്രേണ ശർമിഷ്ഠാം അഭികാമയേ
    അനു മാം തത്ര ഗച്ഛേത് സാ യത്ര ദാസ്യതി മേ പിതാ
15 [വൃ]
    ഉത്തിഷ്ഠ ഹേ സംഗ്രഹീത്രി ശർമിഷ്ഠാം ശീഘ്രം ആനയ
    യം ച കാമയതേ കാമം ദേവ യാനീ കരോതു തം
16 [വ്]
    തതോ ധാത്രീ തത്ര ഗത്വാ ശർമിഷ്ഠാം വാക്യം അബ്രവീത്
    ഉത്തിഷ്ഠ ഭദ്രേ ശർമിഷ്ഠേ ജ്ഞാതീനാം സുഖം ആവഹ
17 ത്യജതി ബ്രാഹ്മണഃ ശിഷ്യാൻ ദേവ യാന്യാ പ്രചോദിതഃ
    സാ യം കാമയതേ കാമം സ കാര്യോ ഽദ്യ ത്വയാനഘേ
18 [ഷർ]
    സാ യം കാമയതേ കാമം കരവാണ്യ് അഹം അദ്യ തം
    മാ ത്വ് ഏവാപഗമച് ഛുക്രോ ദേവ യാനീ ച മത്കൃതേ
19 [വ്]
    തതഃ കന്യാ സഹസ്രേണ വൃതാ ശിബികയാ തദാ
    പിതുർ നിയോഗാത് ത്വരിതാ നിശ്ചക്രാമ പുരോത്തമാത്
20 [ഷർ]
    അഹം കന്യാ സഹസ്രേണ ദാസീ തേ പരിചാരികാ
    അനു ത്വാം തത്ര യാസ്യാമി യത്ര ദാസ്യതി തേ പിതാ
21 [ദേവ്]
    സ്തുവതോ ദുഹിതാ തേ ഽഹം ബന്ദിനഃ പ്രതിഗൃഹ്ണതഃ
    സ്തൂയമാനസ്യ ദുഹിതാ കഥം ദാസീ ഭവിഷ്യസി
22 [ഷർ]
    യേന കേന ചിദ് ആർതാനാം ജ്ഞാതീനാം സുഖം ആവഹേത്
    അതസ് ത്വാം അനുയാസ്യാമി യത്ര ദാസ്യതി തേ പിതാ
23 [വ്]
    പ്രതിശ്രുതേ ദാസഭാവേ ദുഹിത്രാ വൃഷപർവണഃ
    ദേവ യാനീ നൃപശ്രേഷ്ഠ പിതരം വാക്യം അബ്രവീത്
24 പ്രവിശാമി പുരം താത തുഷ്ടാസ്മി ദ്വിജസത്തമ
    അമോഘം തവ വിജ്ഞാനം അസ്തി വിദ്യാ ബലം ച തേ
25 ഏവം ഉക്തോ ദുഹിത്രാ സ ദ്വിജശ്രേഷ്ഠോ മഹായശാഃ
    പ്രവിവേശ പുരം ഹൃഷ്ടഃ പൂജിതഃ സർവദാനവൈഃ