താൾ:Raghuvamsha charithram vol-1 1918.pdf/107

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല

87

അഞ്ചാമദ്ധ്യായം

ന്നത്. അങ്ങുന്ന് ഗുരുവിന്റെ ആജ്ഞയാലോ,അ തല്ലാ ച്ഛയാല,എങ്ങിനെയാണ് എന്നെ അനു ഗ്രഹിപ്പാനായിട്ട് വനത്തിൽ നിന്ന് വന്നത്?"

ഇപ്രകാരംഔദാര്യത്തോട് കൂടിയവയാണെ ങ്കിലും അംഗല്യപാത്രം കൊണ്ടു സ'‌വ്വസദാനത്തെ അനുമിക്കാവുന്ന രഘുവിന്റെ വാക്കുകൾ കേട്ടിട്ടു സ ത്ഥപ്രാപ്തിയെപ്പറ്റി ദു'ബ്ഭലാശനായ വരതന്തു ശിഷ്യൻ ഇങ്ങിനെ പറഞ്ഞു

"അല്ലയോ രാജാവേ! എല്ലാകാര്യങ്ങളിലും ഞങ്ങൾക്കു ക്ഷേമംതന്നെയാ​ണ്. അങ്ങുന്നനാഥ നായിക്കുമ്പോൾ പ്രജകൾക്ക് അമംഗളം എങ്ങി യുണ്ടാവും സൂര്യൻ പ്രകാശിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ ഇരുട്ടിന്ന് ജനങ്ങളുടെ ഭ്ര ഷ്ടി മാപ്പാൻ സാധിക്കുമോ‌?

പൂജ്യന്മാരിൽ ഭക്തി അങ്ങയ്ക്കു കുലോചിതമാ ണ്. അല്ലയോ സാവ്വഭൗമൻ! ആഭക്തി യാൽ അങ്ങുന്നു പൂർവ്വൻമാരെ അതിശയിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാനാ

കട്ടെ സമയം തെററീട്ടാണ്ധനാത്ഥ അ ങ്ങയുടെ അടുക്കലേക്ക് വന്നത്. അതുകാരണം എനിക്കും വിഷാദവുമുണ്ട്. സകല സമ്പത്തുകളും സൽപാത്രങ്ങളിൽ ദാനം ചെയ്തു ശരീരം മാത്രംശേഷിച്ച അങ്ങുന്ന്, വനവാസികളായ ജനങ്ങൾ കതിർ.










ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Raghuvamsha_charithram_vol-1_1918.pdf/107&oldid=167774" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്