ഈ താളിന്റെ സാധുത തെളിയിക്കപ്പെട്ടതാണ്
വരഗുണനര, വായുവീഥിമേൽ നീ
വിരവൊടു തീർത്തൊരു കോട്ട വീണുപോയോ!
കരയുഗമയി കെട്ടി, നോക്കി വിണ്ണിൽ-
ത്തിരയുവതീ നെടുവീർപ്പൊടെന്തെടോ നീ?
വിരയുവതിഹ നിൻമതത്തിനായോ
പുരുമമതം സമുദായഭൂതിയോർത്തോ
പരഹിതകരമാം പ്രവൃത്തിതന്നിൽ
പരമഭിവൃദ്ധിയതിന്നുവേണ്ടിയോ നീ.
സ്ഥിരമിഹ സുഖമോ മഹത്ത്വമോ നീ,
വരഗുണമാർന്നൊരു വിദ്യയോ യശസ്സോ
പരമസുകൃതമോ കടന്ന സാക്ഷാൽ
പരഗതിയോ-- പറകെന്തെടോ കൊതിപ്പൂ.
കുറവു കരുതിയിങ്ങു കേണിരുന്നാൽ
കുരയുകയാം വിലയാർന്ന നിന്റെ കാലം
മറവകലെ രഹസ്യമോതുവൻ, നീ
പറയുക പോയിതു നിന്റെയിഷ്ടരോടും.
കരുതുക, കൃതിയത്നലഭ്യനേതും
തരുവതിനീശനിയുക്തനേകനീ ഞാൻ
വിരവിൽ വിഹിതവൃത്തിയേതുകൊണ്ടും
പരമിഹ നേടുക, യെന്നെ, നീ -- പണത്തെ!
(ജൂൺ 1910)
