താൾ:Mangalodhayam book-6 1913.pdf/220

വിക്കിഗ്രന്ഥശാല സംരംഭത്തിൽ നിന്ന്
ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന ഉണ്ടായിട്ടില്ല

ഉല്കകൾ യും കുറിച്ചു ഏറ്റവും സംഭാവ്യമെന്നു ജ്യോ ള്ള സ്ഫൊടനങ്ങൾ അവയിൽ ഉണ്ടായിരി തിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ വെച്ചിരിയ്ക്കുന്നു ഭൂമി ഉണ്ടായിരിൽ അ ചന്ദ്രനിലൊഴികെ

ഗ്നിപർവ്വതങ്ങളെ നമുക്കു കണ്ടുകൂടാ.അതി

യിലെ അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളിൽ നിന്നും നിർഗ്ഗ


മിയ്ക്കുന്ന സാധനങ്ങളിൽ ഇരുമ്പും നിക്കൽ നാൽ ഈ ഊഹത്തിനു മതിയായ ആധാ എന്ന ലോഹവും കാണാറുണ്ട്. ഉല്ക്കകളു രമില്ല. ടെ അംശങ്ങളിൽ അധികപക്ഷവും ചില 2. ഉല്കകൾ ചന്ദ്രനിൽനിന്നു വരു പ്പോൾ മുഴുവനും, ഇരുമ്പും നിക്കലും തന്നെ ന്നുവെന്നുള്ള മതവും അസംഭവ്യമാകുന്നു. യെന്നു നിർണയിയ്ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. ഈ വാസ്ത അതിലെ ജ്വാലാമുഖങ്ങൾ ഇപ്പോൾ തീ വം മേൽപറഞ്ഞ മതത്തെ വളരെ സഹാ രെ നിദ്രിതങ്ങളായിക്കിടക്കുന്നു. യിയ്ക്കുന്നു. 3. വ്യാഴം, ശനി മുതലായ വലിയ

    ഉല്കകൾ ഭൂമിയുടെ നാനാഭാഗങ്ങളി                 ഗ്രഹങ്ങൾ തങ്ങളിൽ അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളു

ലും ഇടയ്ക്കിടയ്ക്കു വീഴുന്നുണ്ട്. ബ്രിട്ടീഷു മല ള്ള പ്രകാരം യാതൊരു ലക്ഷണവും കാണി ബാറിൽ അടുത്തകാലത്തു വീണ ഒരു ഉല്ക ക്കുന്നില്ല. അവയുടെ വലിപ്പം നോക്കിയാ യുടെ ഒരു ശകലം ഈ എഴുത്തുകാരന്റെ ൽ അവയ്ക്കുള്ള ആകർഷണശക്തിയെ അ പക്കലുള്ളതിൽ ഇരിമ്പിനെപ്പോലെ മിന്നു തിക്രമിച്ചു ഒരു ഉല്കയ്ക്കു ഭൂമിയിൽ വന്നെ ന്ന അയിരുകൾ കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. നി ത്തുവാൻ അസാദ്ധ്യമാകുന്നു. ക്കൽ എന്ന ലോഹം അതിലുണ്ടോ എന്നു 4. ചെറിയ ഗ്രഹങ്ങളിൽനിന്നും പു ള്ളതു ഭുതവിഭാഗംകൊണ്ടേ നിർണ്ണയിച്ചു റപ്പെടാവുന്ന കല്ലുകൾക്കു സുമാർ അമ്പതി കൂടു. നായിരത്തിനൊന്നുവീതം മാത്രമേ ഭൂമിയി

 ഈ ഉപന്യാസത്തിലും എയിത്തുന                       ൽ വന്നു മുട്ടുവാൻ തരമുള്ളു.

ക്ഷത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച ഇതിനു മുമ്പിലെഴുത 5. ഭൂമിയുടെ പൂർവ്വയുഗങ്ങളിൽ അ യ ഉപന്യാസത്തിലും പരദേശീയ ജ്യോതി തിലെ അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളിൽനിന്നും തെറി വിത്തുകൾ വ്യവഹരിച്ചിട്ടുള്ളതിനെ മലയാ ച്ചിട്ടുണ്ടാകാവുന്ന കല്ലുകൾ ആ ഗ്രഹത്തി ളത്തിൽ സംക്ഷേപിച്ചു പറഞ്ഞുവെന്നേയു ന്റെ ആകർഷണത്തെ കവിഞ്ഞു ഭാനുവി ള്ളു. ആകാശത്തിൽനിന്നും ചിലപ്പോൾ ഭൂ നെ ചുറ്റിയോടുന്ന പക്ഷം ഓരോ പരിവ മിയിൽ വീഴുന്ന ഉല്കകളെക്കുറിച്ചുള്ള വ്യവ ർത്തനത്തിനിടയിൽ ധാത്രീകക്ഷയെ മുറിച്ചു ഹാരത്തിന്റെ പരിണാമങ്ങളെ താഴെ കാ ആവശ്യം കടക്കയും ചിലപ്പോൾ ആ സ ണുംപ്രകാരം സമാഹരിയ്ക്കാം. ന്ധിയിൽ ഭൂമിയെതന്നെ വന്നു മുട്ടുകയും

  1. ആകാശത്തിലുള്ള ഏതെങ്കിലും മൂ                     ചെയ്യാവുന്നതാകയാൽ ഈ സിദ്ധാന്തമാ

ത്തികളിലെ അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളിൽനിന്നും ണ് ശേഷമുള്ളവയേക്കാൾ അധികം സംഭാ ഉല്കകൾ വരേണമെങ്കിൽ അതിശക്തിയു വ്യമായിട്ടുള്ളത്. സി. അന്തപ്പായിബി.എ.


        F. N. കുറച്ചു ദിവസം മുമ്പു മലബാർ  ജില്ലയിൽ കുറ്റിപ്പുറം എന്ന ദിക്കിലും അടുത്ത പ്രദേശങ്ങ

ളിലും ആകാശത്തിൽ നിന്ന് ഒരു തരം കല്ലുകൾ വീണതായി വർത്തമാനപത്രങ്ങളിൽ കണ്ടിരുന്നു ഇതിൽ കുറ്റിപ്പുറത്തു വീണ കല്ല് ഏകദേശം ഒരു തുലാത്തിൽ അധികം തൂക്കമുണ്ടായിരുന്നുവത്രെ. ഈ കല്ലി ന്റെ ഒരു കഷ്ണം ഞങ്ങൾ ഇതിനിടെകാണുകയുണ്ടായി. പ്രകൃതം ഏതാണ്ടു കൽച്ചട്ടിയുടെ മാതിരിയാ ണ്. ഈ കല്ല് കത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നുവെന്നു തോന്നത്തക്കവണ്ണം നിറഭേദവും കാണാനുണ്ട്. ഭൂമിയിൽ പതിക്കുന്നതുവരെ ഈ കല്ലു തനിയെ കത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നുവെന്നാണ് അറിയുന്നതു. [മ. പ. ]

2*










ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.

"https://ml.wikisource.org/w/index.php?title=താൾ:Mangalodhayam_book-6_1913.pdf/220&oldid=165138" എന്ന താളിൽനിന്ന് ശേഖരിച്ചത്