ഈ താളിൽ തെറ്റുതിരുത്തൽ വായന നടന്നിരിക്കുന്നു
— 33 —
4. പാട്ടുകൾ.
൩൯ാം പാഠം.
അനുതാപക്കഥാ.
| ൧. | പണ്ടൊരു മാനുജനുണ്ടായ്വന്നിതു। |
| രണ്ടു സുതന്മാരവരിൽ സഹജൻ॥ | |
| സന്താപാൽ പല ദീനവചസ്സുകൾ। | |
| തന്നുടെ ജനകം1 കണ്ടുര ചെയ്തു॥ | |
| ൨. | “താത! ഭവൽ2കൃപ ചെറുതുണ്ടെങ്കിൽ। |
| “നിന്മുതലിൽ പുനരെന്നുടെയംശം॥ | |
| “ഭാഗം ചെയ്തു തരേണമിനിക്കതു। | |
| “കൊണ്ടു ദിനങ്ങൾ സുഖേന കഴിക്കാം“॥ | |
| ൩. | ഏവമവന്മൊഴി കേട്ടജ്ജനകൻ। |
| വിത്തം പകുതി കഴിച്ചു കൊടുത്തു॥ | |
| ദ്രവ്യമശേഷമെടുത്തവനുടനെ। | |
| പൊങ്ങിനമോദം പൂണ്ടുഗമിച്ചു॥ | |
| ൪. | പെരുകിന ദൂരവിദേശം പ്രാപി। |
| ച്ചൂഢ3 കുതൂഹലമോടെ വസിച്ചാൻ॥ | |
| തന്മുതലഖിലം ദുൎവ്വ്യയമാക്കി। | |
| ദുൎവ്വിധനായി4 വലഞ്ഞതിവേലം5 ॥ | |
| ൫. | ദുസ്സഹമായൊരു ദുൎഭിക്ഷവുമ6 । |
| ങ്ങദ്ദിശി വന്നു പിടിച്ചു തദാനീം7 ॥ | |
| കൊറ്റിനു മുട്ടു ഭവിച്ചൊരു ശേഷം। | |
| ഉറ്റൊരു വരനെ ചെന്നു ഭജിച്ചു॥ | |
| ൬. | വരനുടെ കല്പന കേട്ടവനപ്പോൾ। |
| സൂകരവൃന്ദമ്മേച്ചു വസിച്ചാൻ॥ | |
| ക്ഷുത്തു8 പിടിച്ചു വലഞ്ഞതുമൂലം। | |
| പന്നികൾ തിന്നുന്തവിടുമശിച്ചു॥ |
1. അഛ്ശനോടു. 2. നിന്റെ. 3. പൊങ്ങുന്ന. 4. പോക്കില്ലാതെ. 5 ഏറ്റ
വും. 6 പഞ്ചം. 7 അന്നേരത്തിൽ. 8 വിശപ്പു.
5
