രാമായണം 168 എത്തി. അമൃതോലുന്ന കുളിർനറുംതെന്നൽ ആ കാട്ടി ലെങ്ങും വീശിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതു സുഖത്തഴപ്പോടെ ഏ
റ്റപ്പോൾ രാഘവൻ മനസ്സുകൊണ്ടു തന്റെ പ്രിയ
യേ പ്രാപിച്ചു . കാന്തയെ അനുസുപരിച്ച് , കാമബാണ പീഡിതനായിത്തീർന്ന രാമൻ , മനസ്സടക്കുവാൻ ആവാ തെ വിലപിച്ചു തുടങ്ങി . ലക്ഷമണൻ - ഇത്തരം ഭാവഭേദം ഭവാന്നു് ഒരിക്കലും ഉ
ണ്ടാവരുത് . വൈദേഹിയുടെയും രാവണന്റേയും വൃ
ത്താന്തം നാം ഇപ്പോൾ അറിഞ്ഞുവല്ലോ ഇനി , ബു
ദ്ധികൊണ്ടും പൌരുഷംകൊണ്ടും ജാനകിയെ വീ
ണ്ടെടുക്കുവാനാണു ഭവാൻ ശ്രമിക്കേണ്ടതു് . പർവ്വ
ത്തിന്മേൽ പാർക്കുന്ന ആ വാനരേന്ദ്രനായ സുഗ്രീവ
നെ നമുക്കു ചെന്നു കാണാം . ഞാൻ ഭവാന്റെ ശി
ശ്യനായും ഭൃത്യനായും സഹായനായും നിൽക്കവെ,ഭ
വാന്നു് ആശ്വസിക്കാം .
ലക്ഷ്മണന്റെ ഈ സാന്ത്വനവാക്കുകളാൽ , രാ
മൻ സ്വസ്ഥതയേ പ്രാപിച്ചു് , മേലിൽ ചെയ്യേണ്ടുന്ന കാര്യങ്ങളിൽ ഏർപ്പെട്ടു . പമ്പാജലത്തിൽ കുളിച്ച് ,പിതൃ തർപ്പണം ചെയ്ത് ആ വീരഭ്രാതാക്കന്മാരായ രാമലക്ഷ്മ ണന്മാർ നടകൊണ്ടു . ഫലമൂലവൃക്ഷങ്ങൾനിറഞ്ഞഋശ്യ മൂകപർവ്വതത്തിൽ അവർ എത്തിയപ്പോൾ , അതിന്റെ മുകളിൽ വീരന്മാരായ അഞ്ചു വാനരന്മാ സ്ഥിതിചെ യ്യുന്നതുകണ്ടു.ആഗതന്മാരായ ഈ ഭ്രാതാക്കന്മാരേ ത ന്റേ അരികേ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുവരുവാനായി , ഹിമാലയ
ത്തോടൊത്ത മഹാകായനും , ബുദ്ധിമാനും , വാനരോ
ഈ താൾ വിക്കിഗ്രന്ഥശാല ഡിജിറ്റൈസേഷൻ മത്സരം 2014-ന്റെ ഭാഗമായി സ്കൂൾ ഐടി ക്ലബ്ബിലെ വിദ്യാർഥികൾ നിർമ്മിച്ചതാണ്.
