24 Isaiah, XIV. യശയ്യാ ൧൪. അ.
<lg n="">ക്കൾക്കും അറുകല ഒരുക്കുവിൻ! അവർ എഴുനില്കയും ഭൂമിയെ അടക്ക
യും ഊഴിയുടെ മുഖത്തു നഗരങ്ങൾ (പിന്നേയും) നിറെക്കുയും അരുതു.—
</lg><lg n="൨൨"> സൈന്യങ്ങളുടയ യഹോവയുടെ അരുളപ്പാടാവിതു: ഞാൻ അവരെ
ക്കൊളേ എഴുനീറ്റു ബാബേലിന്നു പേരും വേരും പുത്രപൌത്രസമ്പ
</lg><lg n="൨൩">ത്തും ഛേദിച്ചുകളയും, എന്നു യഹോവയുടെ അരുളപ്പാട്ടു. അതിനെ മു
ള്ളന്ന് അധീനവും നിർപ്പൊയ്ക്കുകളും ആക്കിവെച്ഛ, സംഹാരം എന്ന
മാച്ചൂൽകൊണ്ട് അടിച്ചുവാരും എന്നു സെന്ന്യങ്ങളുടയ യഹോവയുടെ
അരുളപ്പാടു
</lg>
അശ്ശൂരിന്റെ നാശം നിശ്ചയം. (൨൪-൨൭൦)
<lg n="൨൪"> സൈന്യങ്ങളുടയ യഹോവ ആണയിട്ടിതു: ഞാൻ നിരൂപിച്ച വണ്ണം ആ
</lg><lg n="൨൫">കുന്നു ഞാൻ നിശ്ചയിച്ചവണ്ണം നിലെക്കുയും ചെയ്യുന്നു സത്യം. എങ്കി
ലോ എൻ ദേശത്തിൽ അശ്ശൂരിനെ തകൎത്തു എൻ മലകളിന്മേൽ അവനെ
ചവിട്ടിക്കുളയും, പിന്നേ അവന്റെ നുകം അവരിൽനിന്നു നീങ്ങി അ
</lg><lg n="൨൬">വന്റെ ചുമട് അവരുടെ ചുമലിൽനിന്നു മാറിപ്പോകയും വേണം. എന്ന
തു സൎവ്വഭൂമിയുടെ മേൽ നിശ്ചയിച്ചുകിടക്കുന്ന നിണ്ണയവും സകലജാതി
</lg><lg n="൨൭">കളുടെ മേലും നീട്ടിയ കൈയും ഇതത്രേ. കാരണം സൈനൃങ്ങളുടയ
യഹോവ നിശ്ചയിച്ചിട്ടുണ്ടു, പിന്നേ ആർ മുടക്കും? നീട്ടിട്ടുള്ളത് അവ
ന്റെ കൈ തന്നേ, അതിനെ ആർ വിലക്കും?
</lg>
ഫലിഷ്ടരുടെ നേരേ ശിക്ഷാജ്ഞ. (൨൨-ന വ.)
<lg n="൨൮"> ആഹാജ് രാജാവിന്റെ മരണവൎഷത്തിൽ ഉണ്ടായ ആജ്ഞയാവിതു:
</lg><lg n="൨൯"> സകലഫലിഷ്ടയായുള്ളോവേ നിന്നെ അടിച്ച കോൽ ഒടിഞ്ഞിരിക്ക
യാൽ സന്തോഷിക്കരുതു; എന്തെന്നാൽ നാഗത്തിന്റെ പേരിൽനിന്നു
</lg><lg n="൩൦">മൂൎഖൻ പുറപ്പെടും അതിന്റെ ഫലമോ പറക്കുന്ന സൎപ്പം. സാധുക്കളു
ടെ ആദ്യജാതന്മാർ മേയ്ക്കുയും ദരിദ്രന്മാർ നിൎഭയമായി കിടക്കയും ചെയ്യും,
നിന്റെ വേരിനെയോ ഞാൻ ക്ഷാമത്താൽ മരിപ്പിക്കും, നിന്റെ ശേഷി
</lg><lg n="൩൧">പ്പിനെ അവൻ കൊല്ലും. പടിവാതിലേ മുറയിട്ടുക, പട്ടണമേ ക്രിക്കു
ക! സകലഫലിഷ്ടയായുള്ളോവേ നീ അഴഞ്ഞുപോയി, വടക്കുനിന്നു
പുക (പോലേ) വരുന്നുവല്ലോ, ആ വ്യൂഹങ്ങളിൽ ചിതറിപ്പോകുന്നവനും
</lg><lg n="൩൨"> ഇല്ല. എന്നാൽ ജാതികളുടെ ദൂതന്മാർ എന്ത് ഓർ ഉത്തരം കൊണ്ടുവ
രും? യഹോവ ചിയോന്ന് അടിസ്ഥാനം ഇട്ടിട്ടുണ്ടു, അവന്റെ ജനത്തി
ലേ സാധുക്കും അതിൽ ആശ്രയിക്കയും ചെയ്യും. എന്നത്രേ.
</lg>
