| “ | ആവോളവും കൊടുത്താശു പോവാനയ- ച്ചാവിൎമ്മുദാ പുണൎന്നീടിനാൻ പിന്നെയും |
” |
ആശാനും ഭാൎഗ്ഗവിയും യാത്രയാകുന്നതിനു മുമ്പിൽ സമീപിത്തുണ്ടായിരുന്നകാട്ടിൽ നിന്നു ആരോഅവരുടെ അരികിലേക്കു വരുന്നത് അവർ കണ്ടു. അടുത്തു വന്നപ്പോൾ അത് അവരുടെ പഴയ പരിചയക്കാരനായ അയ്യപ്പച്ചാരാണെന്ന് അവൎക്ക് മനസ്സിലായി. ഇയ്യാൾ ചെറുപ്പകാലത്തു രവിമംഗലത്തേ ഒരു ശേവുകക്കാരനായിരുന്നു. ഇപ്പോൾ അയാൾ രവിമംഗലത്തു വകയായി ആ പ്രദേശങ്ങളിലുള്ള ഒരു ദേശവഴിയിലേ നെൽപുരയിൽ സൂക്ഷിപ്പുകാരനായി അവിടെ താമസിക്കുകയായിരുന്നു. ചെറുപ്പത്തിൽ വളരെ നാൾ രവിമംഗലത്ത് ഒരുമിച്ചു താമസിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ട് ആശാന് അയ്യപ്പച്ചാരേയും അയാൾക്കു ആശാനേയും തിരിച്ചറിവാൻ വിഷമമുണ്ടായില്ല. ആശാനേയും ഭാൎഗ്ഗവിയേയും നാടുകടത്തുന്ന വിവരം അറിഞ്ഞിരുന്നതുകൊണ്ട് അയ്യപ്പച്ചാൎക്ക് ആ സാധുക്കളോടു വളരെ ദയവുതോന്നി.
അയ്യപ്പച്ചാർ:- ആശാനേ! എന്നെ അറിയുമോ? പഴയ അയ്യപ്പനാണ്. സംഗതികളെല്ലാം ഞാനറിഞ്ഞു. കണ്ടിട്ട് വളരെ നാളായില്യോ? എനിക്കു നിങ്ങളെക്കാണാനൊത്തല്ലോ! കഷ്ടം! നിങ്ങളെ രണ്ടുപേരെയും നാടുകടത്തിക്കളഞ്ഞു അല്ല്യോ? ൟ വയസ്സുകാലത്താണു കൎമ്മം ഇങ്ങിനെ വന്നു ചേൎന്നത്.
ആശാൻ:- എന്തുചെയ്യാം അയ്യപ്പച്ചാരേ! നമ്മുടെ നാടെന്നും അന്യദിക്കെന്നും ഭേദം വിചാരിക്കാനുള്ളത് എന്താണ്? എല്ലാം ൟശ്വരൻറെ നാട്. അവിടെയൊക്കെ നമുക്കു സഞ്ചരിപ്പാനും അവകാശമുണ്ട്. എവിടെ ചെന്നു ചേരുന്നോ അവിടം തന്നെ എൻറെ ദിക്കെന്നാണ് എൻറെ നിശ്ചയം. നാം എവിടെയിരുന്നാലും ദൈവത്തിൻറെ നോട്ടത്തിൽ തന്നെ
 ഇതിലെ ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ സ്കോർ ലഭിക്കുന്നതു് ഈ താൾ ആദ്യം ടൈപ്പു ചെയ്തുതുടങ്ങിയ Nisha santhosh എന്ന ഉപയോക്താവിനായിരിക്കും. | |||||
| ഈ താളിന്റെ ഗുണനിലവാരം: (വിശദവിവരങ്ങൾക്കു് ഈ ലേഖനം കാണുക) | |||||
| സങ്കീർണ്ണത | തനിമലയാളം | അക്ഷരങ്ങളുടെ എണ്ണം | ടൈപ്പിങ്ങ് പുരോഗതി | ഫോർമാറ്റിങ്ങ് മികവ് | അക്ഷരശുദ്ധി |
| (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) | (സ്കോർ ഇതുവരെ ചേർത്തിട്ടില്ല) |
