VN. I. ഇടിച്ചൽ 1. demolition, ruins V1. 2. de-
jection. ഇസ്ലാമായവൎക്ക് ഒക്കയും ഇടിച്ചൽ
ആയി Ti. (since Tippu's death).
II. ഇടിപ്പു ruination V1.
III. ഇടിവ് demolition, despondency, degra
dation. — (with ആക & ആക്ക).
ഇടിയ a piece of wood, to beat the ground,
or to stop a passage.
ഇടിച്ചി (fem. of ഇടിയൻ) N.pr. in ഇടിച്ചിമല.
ഇടിഞ്ഞിൽ iḍińńil T. SoM. Small earthen
lamp V2.
ഇടിയൻ iḍiyaǹ (ഇടിക്ക) A Canarese caste
അവിൽ ഇടിക്കുന്ന കൂട്ടർ.
ഇടുക, ട്ടു iḍuγa T. M. C. Te. 1. To put, place,
plant, wear. കവചം ഇട്ടു Mud. put on, so
ആഭരണം etc.—വെറ്റിലകൊടി, വളളിയിട്ടു
planted MR. — ഇട്ടുകെട്ടുക to lay up. ഇട്ടെടു
പ്പുണ്ടു he trades without stock V1. 2. to
cast, throw. ഇട്ടുകളക f.i. കടലിൽ to throw
away TR. നായ്ക്കു ചോറിടുക to give. ഇട്ടുവിടുക
to discharge, ഇട്ടേക്ക (വെക്കുക) to abandon. 3.
action in general നീണ്ട കയറിട്ടുഞേന്നു ചാവേൻ
Pay. തോലിട്ട വാദ്യങ്ങൾ leather instruments.
പങ്കിടുക to divide, ആണയിടുക to swear, അവ
ളെ വയലിൽ ഇട്ടു തച്ചു TR. (= വെച്ചു, നിന്നു).
4. aux. V. denoting a completed action. പോയി
ട്ടു has gone; giving also active signification
to a v. n. as ആറീടുക. — The part. ഇട്ട്
strengthens the 1st adverbial, by emphasizing
the power of the past tense. എന്നെ തടവിൽ
ഇട്ടിട്ട് ൨ മാസത്തിൽ അകമായ്വരുന്നു TR. it
is nearly 2 months that I have been placed
in arrest; stands before Negatives ചെയ്തിട്ടി
ല്ല and 2nd futures കൊടുത്തിട്ടേ ഉളളു; also with
causal power ഇവിടെ കിടന്നു മരിച്ചിട്ടു കാൎയ്യ
വും ഇല്ലല്ലോ TR.; പറഞ്ഞിട്ടു നില്ക്കാൻ ഇടം ഇ
ല്ല TP. cannot stop for conversation; becomes
meaningless ആയിട്ട് = ആയ്.
CV. ഇടുവിക്ക, ഇടീക്ക to make to put etc., also
ഇടുക്കുക (old) f.i. വേറിടുത്തു RC 23.
Cpds. ഇടുകാട് burying place.
ഇടുകുഴി a grave which sinks, supposed to Cover
|
a wicked person. — a trap-doorway B.
ഇടുപടി a gateway.
ഇടുക്കു iḍukkụ T. M. C. (Te. ഇടുമു, comp. ഇട,
ഇടർ) 1. Narrow passage ഇടുക്കുവഴി the
space between two fingers V1. 2. straitness,
difficulty, poverty, also ഇടുക്കം. 3. claws
of lobster.
ഇടുങ്ങുക v.n. To be straitened, contracted,
pinched. കണ്ണിന്റെ പോള ഇടുങ്ങിയവൻ with
swollen eyelids.
ഇടുക്കുക, ക്കി v. a. to confine, press, pinch
(as a crab).
ഇടുപ്പു iḍuppụ T. SoM. (ഇട 4) The hip.
ഇട്ട iṭṭa Tdbh. വിഷ്ഠ in മൂക്കിട്ട Mucus of nose.
ഇട്ടം iṭṭam Tdbh. ഇഷ്ടം, perhaps, hence:
ഇട്ടരചൻ V2. and ഇഷ്ടരചൻ checkmate.
ഇട്ടറ iṭṭar̀a (ഇടു) No. Wooden block with a
notch, used by carpenters to wedge in planks
etc, in order to work them.
ഇട്ടലി iṭṭali T.M. (Te. C. ഇഡ്ഡണ) A kind of
cake.
ഇട്ടൽ iṭṭal ഇട്ടപ്പുറം, ഇട്ടന്മേൽ The terrace
around the houseyard. — also compound = വ
ളപ്പു. — ഇട്ടൽ നട്ടിരിക്കുന്നു (loc.) — ഇട്ടപ്പുറത്തേ
ഒരു മാവും മറഞ്ഞുനിന്നു TR. also ഇട്ടക്കൊളളു.
ഇട്ടി iṭṭi T. M. C. Tu. (Tdbh. യഷ്ടി) 1. Stick,
spear വേലുകൾ, ഇട്ടികൾ Mud. മരമിട്ടി RC 28.
കുന്തം മുറിച്ച് ഇട്ടിയാക്കരുതു (prov.) 2. a
Brāhman girl B. 3. N. pr. of men So. & Palg.
ഇട്ടിക്കോമ്പിയച്ചൻ N. Pr. The Rāja
of Pālakāḍu TR. (ഇട്ടിക്കോമ്പി മന്നവൻ PT.) —
In a Pālakāadu inscription of Collam 430 he
is called the nephew of ഇട്ടിപ്പഞ്ഞിയച്ചൻ.
ഇട്ടിക iṭṭiγa Tdbh. ഇഷ്ടക Brick.
ഇട്ടികക്കല്ല് laterite.
ഇട്ടൂഴി, iṭṭūli ഇട്ടു വീട്ടിയതു (ഇടു) Un
reserved transfer of landed property KU.
(= അട്ടിപ്പേറു).
ഇഡ ida S. & ഇള Praise of Gods—earth(po.)
ഇണ iṇa T. M. (C. Te. എണ) 1. Pair, couple.
2. clothes in one woof. — കാലിണ, കണ്ണിണ,
കൈയിണ (po.) ഇണപെറ്റ സഹജൻ KR.
twin brother. ഇണയോടെ കുന്നിയാലപ്പട്ട്
|
