൮
എന്നിങ്ങിനെഉള്ളഉപദെശംകെട്ടാറെഒരുഷ്യൻഎത്രവട്ടം
ക്ഷമിക്കെണം എഴുവട്ടംചെയ്താൽമതിയൊഎന്നുചൊദിച്ചതിന്നു
ഉത്തരംപറഞ്ഞിതു—
അഹന്ത്വാമാദിശാമ്യെതൽ സപ്തകൃത്വൊനകെവലം
പരന്തുസപ്തതിഗുണസപ്തകൃത്വഃ ക്ഷമാംകുരു
സ്വാൎത്ഥായവ്യയയൊസ്സംഖ്യാം ദാസൈ സ്സാൎദ്ധംചികീൎഷതഃ
ദൃഷ്ടാന്തഃ കസ്യചിദ്രാജ്ഞൊമനൊയുക്ത്വാതിശമ്യത്ഥം
ഗണനെസ്വാമിനാരബ്ധെകശ്ചിദാനായികിങ്കരഃ
മുദ്രാണാംയൊയുതംസ്വസ്മൈനാഥായൎണമധാരയൽ
പരിശൊധാക്ഷമെതസ്മിൻപ്രഭുസ്തസ്യൎണശുദ്ധയെ
സസ്ത്രീസന്താനവിത്തസ്യതസ്യവിക്രയമാദിശൽ
തദാസാവബ്രവീൽഭൃത്യഃ പ്രഭൊശ്ചരണയൊഃ പതൽ
തൊധൈൎയ്യംധ്രിയതാംസ്വാമിഞ്ഛൊധയിഷ്യാമിതെഖിലം
അതൊയാൎദ്രഹൃൽഭൂത്വാസഉദാരൊമഹീപതിഃ
തന്നിസ്വമത്യജദ്ദാസമൃണാൽകൃത്സ്നാന്മുമൊചച
അയംഭൃത്യസ്തുനിഷ്ക്രമ്യസഭൃത്യം പ്രാവകഞ്ചന
സഭൃത്യൊസൌചതസ്യാസീന്മുദ്രാപാദശതൎണികഃ
അമുന്ധൃത്വാസതൽകണ്ഠംസമ്പീഡ്യൊവാചനിൎദ്ദയഃ
ഋണംയാവന്മയാപ്രാപ്യംതാവന്മെപരിശൊധയ
പതംസ്തല്പാദയൊൎന്നമ്രസ്സഭൃത്യൊസൌന്യവെദയൽ
ധൈൎയ്യഞ്ചെത്വംധരെസ്തൎഹിശൊധയിഷ്യാമിതെഖിലം
ഇദംനസ്വീമകാരായം കിന്തുയാവത്സസൎവ്വശഃ
ഋണന്നശൊധെത്താവൽകാരായാന്തമബണ്ഡയൽ
തദ്വൃത്തംസകലന്ദൃഷ്ട്വാഭൃത്യാഅന്യെസുദുഃഖിതാഃ
ആത്യെതസ്യവൃത്താന്തംസ്വാമിനെതൊന്യവെദയൽ
ഏഴുവട്ടംഅല്ലഎഴൊര്എഴുപതിനൊളമത്രെ— ക്ഷമിക്കെണം
എന്നതിന്നുദൃഷ്ടാന്തമാവിത്— ഒരുരാജാവ് തന്റെഭൃത്യന്മാ
രെവിളിച്ചുകണക്കുനൊക്കുമ്പൊൾ— നാലുകൊടിരൂപ്പികകടം
