മുഞ്ഞ, യുടെ. s. A kind of tree, the Premna spinosa, or
integrifolia. (Lin.)
മുഞ്ഞി, യുടെ. s. The face; a local term.
മുട, യുടെ. s. Dirt, filth. മുടകളയുന്നു, To cleanse, to
clean.
മുടക്ക, ിന്റെ. s. 1. Prohibition, suspension. 2. lameness,
contraction of a limb. 3. unevenness of a palm-leaf.
മുടക്കചീട്ട, ന്റെ.s. A written prohibition, suspension,
&c.
മുടക്കൻ, ന്റെ.s. The outer clasp or catch of a box lock.
മുടക്കം, ത്തിന്റെ. s. 1. A stop, hindrance, impedi-
ment. 2. suspension from office. 3. neglect. 4. maim,
lameness. 5. contraction of a limb from paralysis, &c. 6.
laying out money in trade, advancing money for any
specific object.
മുടക്കൊല, യുടെ. s. An uneven palm-leaf.
മുടക്കുന്നു, ക്കി, വാൻ. v. a. 1. To stop, to hinder, to im-
pede, to hinder from progress in motion or action. 2. to
prevent. 3. to suspend from office. 4. to repress, to sup-
press. 5. to obstruct. 6. to arrest. 7. to neglect one's duty.
8. to walk lame, &c. 9. to lay out or advance money.
മുടങ്ങുന്നു, ങ്ങി, വാൻ. v. n. 1. To be stopped, to be
impeded, hindered, interrupted. 2. to be or become lame
or maimed. 3. to be suspended, to be discontinued. 4.
to be obstructed. 5. to be arrested. 6. to be advanced.
മുടച്ചിൽ, ലിന്റെ.s. See മടച്ചിൽ.
മുടന്ത, ിന്റെ. s. Lameness, maim.
മുടന്തൻ, ന്റെ.s. One who is lame, a lame man.
മുടന്തൽ, ലിന്റെ. s. Lameness, maim.
മുടന്തുന്നു, ന്തി, വാൻ. v. n. To be lame, to walk lame.
മുടമ്പല്ല, ിന്റെ. s. An irregular tooth.
മുടമ്പല്ലൻ, ന്റെ.s. One who has irregular teeth.
മുടയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. See മടയുന്നു.
മുടവൻ, ന്റെ.s. A lame person.
മുടി, യുടെ. s. 1. A crown. 2. hair of the head. 3. hair
of animals. 4. the head, the peak of a mountain. 5. a
bundle of young plants of rice corn or any other grain
tied in small bundles and afterwards transplanted. 6. a
knot or skein of rope. മുടികളയുന്നു, To shave. മുടി
യിറക്കുന്നു, To clip or shave of the hair. മുടികെട്ടു
ന്നു,, 1. To tie the hair in a tuft, or knot. 2. to crown.
മുടിചൂടുന്നു, മുടിവെക്കുന്നു, To wear a crown.
മുടികാലൻ, ന്റെ.s. A destroyer, a spendthrift, a
prodigal.
മുടിക്കുന്നു, ച്ചു, പ്പാൻ. v. a. To put an end to, to bring
to an end, to destroy, to waste.
|
മുടിങ്കൊൽ, ലിന്റെ.s. A goad or pike for driving
cattle.
മുടിച്ചിൽ, ലിന്റെ.s. A knot, a tie, tying in a knot.
മുടിഞ്ഞുകെട്ടുന്നു, To tie up in a knot or bundle.
മുടിപ്പ, ിന്റെ. s. Money tied up in bags and sent to the
Revenue office. മുടിപ്പുകെട്ടുന്നു, To tie up money and
forward it to the revenue office.
മുടിമണി, യുടെ.s. A jewel worn in a crest.
മുടിമന്നൻ, ന്റെ.s. A king who has been crowned.
മുടിമാല, യുടെ. s. A chaplet, a garland worn on the
head.
മുടിയൻ, ന്റെ.s. A destroyer, a waster, a spendthrift,
a prodigal.
മുടിയന്തരം, ത്തിന്റെ. s. Destruction, wastefulness.
മുടിയുന്നു, ഞ്ഞു, വാൻ. v. n. 1. To come to an end, to
perish, to be destroyed. 2. v.a. To tie up, to tie in a
knot.
മുടിയെറ്റ, ിന്റെ. s. Coronation of a king.
മുടില, ിന്റെ. s. 1. A thicket overgrown with grass, &c.
2. small fry, the young of fish. 3. a tad-pole.
മുടിലാരം, ത്തിന്റെ.s. A thicket overgrown with
grass, &c.
മുടിവ, ിന്റെ.s. Destruction, end, conclusion.
മുടുക, ിന്റെ. s. 1. A bracelet. 2. a species of wood-bind
used to tie up sugar-canes.
മുടുക്ക, ിന്റെ. s. A corner, a narrow passage.
മുട്ട, ിന്റെ.s. 1. The knee. 2. the elbow. 3. a joint or
knot of the sugar-cane. 4. want, need, necessity. 5. dash-
ing or knocking the head against any thing, a blow. 6.
butting of sheep. 7. knocking or tapping at a door, &c.
8. stoppage of a road. 9. perplexity, entanglement. 10.
shortness or difficulty of breathing. 11. meeting or join-
ing in battle. 12. a stay, a prop, a supporter. 13. a frame
made of wooden piles and beams fixed on the side of a
river to prevent the bank from being taken away by the
current. 14. ruin. 15. confusion, being put to a nonplus,
a being overcome by argument. 16. striking with a mal-
let. 17. a style. 18. dunning or making urgent demand
for debt. 19. a bank thrown across a river. 20. a block-
ade, an hindrance, an impediment. 21. butting or tupping
of lambs and calves in sucking. മുട്ടുകെട്ടുന്നു, To block-
ade, to shut up a place or entrance, to close the avenues
of a place. മുട്ടുകുത്തിനടക്കുന്നു, To walk on the knees,
as children. മുട്ടുകുത്തുന്നു, 1. To kneel. 2. to take great
pains. മുട്ടുകൊടുക്കുന്നു, To put a prop, a stay or sup-
porter.
|
